Tíminn - 04.10.1975, Side 4

4
TtMINN
Laugardagur 4. október 1975
AAary Quant —
snyrtivörur fyrir karlmenn
Hún er hugvitssöm hún Mary
Quant brezki tizkusérfræðing-
urinn sem byrjaði með ,,mini”-
pilsatizkuna og fleiri nýjungar.
Hún hefur einnig sett á
markaðinn mjög vinsælar
snyrtivörur, og flokkar þær
þannig niður, að það eru vissar
tegundir, sem eru fyrir ungar
stúlkur og svo aðrar fyrir aðra
aldursflokka. Það nýjasta, sem
fyrirtæki hennar auglýsir, eru
snytivörukassar fyrir
karlmeinn. — Nei, það eru ekki
þessar venjulegu snyrtivörur
karla, svo sem rakkrem og hár-
vatn og þess háttar, sagði Mary,
er hún kynnti þessar nýjustu
vörur slnar. t þessum kassa eru
reglulegar snyrtivörur fyrir
herra — til að mála sig með —
og ná þannig fallegu og hraust-
legu útliti — án þess að þeir
veröi nokkuð afkáralegir eða
skrýtnir, eins og þeir yrðu ef
þeir notuðu sömu snyrtivörur og
kvenfölk. Þarna er meik i fljót-
andi formi, sem gefur húðinni
fallegan blæ, ljóst og svo einnig
dekkra andlitspúður, litur til að
mála með augnabrúnir
herranna, augnaháraiitur og lit-
litill varalitur. Notkunarreglur
og tilsögn fyrir byrjendur i
þessari málaralist fylgir með i
kaupunum — en allt kostar
þetta 11 dollara, og þykir það
mjög ódýrt. Mary segir,
að hún vilji reyna að hafa þess-
ar snyrtivörur ódýrar, svo að
sem flestir kaupi þær, — þvi að
mér finnst ekkert réttlæti i þvi,
að karlmenn skuli ekki geta
hresst svolitið upp á útlitið eins
og kvenfólkið! Þessar snyrti-
vörur eru hrein nauðsyn fyrir
alla karlmenn, sem vilja hugsa
um að lita þokkalega út, segir
hún. ,
Ég hef verið
fatafella og eit-
urlyf jasjúklingur
Þetta segir eitt aðalkyntákn
Hollywood i dag, leikkonan
Valerie Þerrine, sem fer með
hlutverk eiginkonu Lenny Bruce
i kvikmyndinni Lenny, en
Dustin Hoffman fer með aðal-
hlutverkið á móti henni. Valerie
hafði næstum hlotið Oscars-
verðlaunin fyrir leik sinn i þess-
ari mynd. Hún er fædd i
Galveston I Texas, en ólst upp i
Yukohama i Japan, þar sem
faðir hennar Ken var lengi vel
starfandi i bandariska hernum.
Móðir hennar hafði verið þekkt
dansmær, og dansað opinber-
lega I kringum 1920. Þegar fjöl-
skyldan fluttist aftur til Banda-
rikjanna byrjaði Valerie i rikis-
háskólanum i Arizona, en hún
varð fljótlega þreytt á náminu
og stakk af og fór að dansa i
Lide de Paris Show i Las Vegas.
Til að byrja með fékk hún að-
eins 800 dollara á viku, en þegar
frá leið hækkaði kaupið upp i
3000dollara á viku, sem er vist
ekkert smávegis. Enhún dregur
enga dul á það, að mestur hluti
peninganna fór I eiturlyf, enda
hefur hún neytt flestra eitur-
lyfja, sem hægt er að hugsa sér.
Nú er hún hins vegar hætt öllu
sliku, en drekkur þó enn
töluvert af áfengi, og þó aðal-
lega viski, i vatni, þvi annað er
of fitandi segir hún. Þegar
Valerie var orðin þreytt á dans-
meyjastandinu fór hún til
Evrópu og liföi þar eins konar
hippalffi, en það kom einnig að
þvi að hún hafði ekki gaman að
þvi fremur en öðru og sneri
aftur til Bandarikjanna. Settist
hún þá að i Los Angeles, og
leitaði sér árangurslaust að
starfi. Svo kom að þvi, að hún
var uppgötvuð og fékk hlutverk
I kvikmynd og eftir það hefur
henni gengir mun betur. Það
er töluverður munur á Valerie
Perrine, eins og hún er I dag, og
svo þegar hún var dansmey I
Las Vegas, en hér sjáiö þiö
myndir af henni i báðum
gervunum.
— Nei, bíðið við, þjónn. Hann er
sá eini okkar, sem er með pen-
inga.
DENNI
DÆMALAUSI
Segðu eitthvaö á itölsku Gína.
Það fer svo I taugarnar á Möggu.
€>^W.fUðtjýjva