Tíminn - 02.09.1976, Síða 1

Aætlunarstaðir:
Blönduós — Siglufjörður
Búðardalur — Reykhólar
Flateyri — Bíldudalur
Gjögur — Hólmavík
Hvammstangi — Stykkishólm-
ur — Rif Súgandafj.
Sjúkra- og leiguflug um allt
land
Simar:
2-60-60 &
2-60-66
Stjórnlokar
Olíudælur
Olíudrif
^I
■ŒBI9Í
Síðumúla 21
Sími 8-44-43
JÁTNING í MORÐMÁLINU
— Ásgeir Ingólfsson játar að hafa myrt
Lovísu Kristjánsdóttur af því að hún
neitaði að hylma yfir þjófnað með honum
Gsal-Reykjavlk. í gærmorgun
játaði Asgeir Ingólfsson, fyrrum
fréttamaður, til heimilis aö
Reynimel 84 i Reykjavik, aö hafa
verið valdur aö dauöa Lovisu
Kristjánsdóttur, sem fannst myrt
I húsinu númer 26 viö Miklubraut
á fimmtudagskvöldisiöustu viku.
Asgeir Ingólfsson er 42 ára aö
aldri.
Rannsóknarlögreglan boðaöi
fréttamenn á sinn fund I gær-
kvöldi, þar sem frá þessu var
greint. Haraldur Henrýsson,
sakadómari, sagöi, aö Asgeir
hefði i gærmorgun óskað eftirþvi
að fá aö ræöa einslega við vest-
ur-þýzka rannsóknarlögreglu-
manninn Carl Schutz. Játaði As-
geir fyrir honum að hann hefði
framið verknaðinn. Játning As-
geirs var þvi næst dómfest.
Igær fór Ásgeir Ingólfsson með
rannsóknarlögreglumönnum á
öskuhaugana við Gufunes og
sýndi þeim stað þar sem hann
taldi sig hafa losað sig viö tösku
með morðvopninu, sem var kú-
Carl Schútz:
Mikið misræmi í
framburði vitna í
Geirfinnsmálinu
Gsal-Reykjavik. — Ég tel það
vera hugsaniegan möguleika að
Geirfinnsmáliö upplýsist, sagöi
Carl Schutz, vestur-þýzki
rannsóknarlögreglumaöurinn I
gær, en fréttamönnum gafst tæki-
færi til þess aö spyrja Þjóö-
verjann nokkurra spurninga á
blaöamannafundi hjá sakadómi i
gærkvöldi. Schutz sagöi, aö þaö
sem einkum torveldaði rannsókn
málsins væri þaö, aö mjög væri
langt um liðið frá þvi atburöirnir
geröust, og eins þaö, aö mjög
mikið misræmi væri I framburöi
vitna.
Schutz lét vel af þvi aö starfa
neð Islenzkum rannsóknarlög-
reglumönnum og kvað þá góða
starfskrafta, en eðlilega heföu
þeir ekki jafn mikla starfsreynslu
og erlendir starfsbræður þeirra I
stærri borgum. — Hér er mjög
gott andrúmsloft og mér hefur
mætt vingjarnlegt viðmót hvar-
vetna, sagði Schutz.
Er hann var inntur eftir þeirri
aðstöðu, sem rannsóknarlögregl-
an hefði hér á landi, sagði hann,
að skortur væri á betri aðstöðu
fyrir tæknideild. En hann sagði að
það væri ekki bara aöstaðan,
heldur væri tæknideildin orðin á
eftir timanum varöandi tækni-
búnað og tækniþekkingu og þvi
ekki fyllilega hæf til þess að sinna
sinu hlutverki i þeim afbrotum,
sem-fram heföu komið á slöustu
árum.
Schutz gat þess að sérstaklega
væri bagalegt, aö rannsóknarlög-
reglan þyrfti að senda utan öll
blóðsýni, þvagsýni og annað slikt.
Að lokum hældi Schutz
rannsóknarlögreglunni fyrir
rannsókn morömálsins viö Miklu-
braut og sagði aö vinnudagurinn
hjá þeim siðustu daga hefði veriö
24 klukkustundir.
bein.Jafnframt sýndi Asgeir
rannsóknarlögreglumönnum i
gær verkstæði, þar sem hann
hafði látið útbúa lykil að ibúðinni
að Miklubraut 26 og að lokum
sýndi hann þeim efnalaug, þar
sem hann hafði komiö fötum sin-
um i hreinsun eftir morðið.
Haraldur Henrysson sakadóm-
ari rakti siðan aðdragandann að
moiðinu og fer frásögn hans
efnislega hér á eftir:
Ásgeir Ingólfsson kom að
morgni fimmtudagsins 26. ágúst,
um klukkan hálfellefu, að húsinu
Miklubraut 26. Hann fór inn I hús-
ið, en lykil að ibúöinni hafði hann
útvegað sér i fyrra.
Hann fór inn i ibúðina i þvi
augnamiði að ná þar i frimerkja-
safn, sem hann taldi sig vita um.
Þetta frimerkjasafn átti hús-
bóndinn á heimilinu, sem nú er
látinn. Asgeir fann umrætt fri-
merkjasafn og jafnframt ýmsa
aðra muni, einkum skartgripi —
og hugðist hann hafa þessa hluti á
brott með sér.
Meðan Ásgeir var aðtaka þessa
hluti til heyrði hann að útidyrnar
voru opnaðar. Hann gekk fram i
forstofúna og sá þar eldri konu.
Hann kynnti sig og konan kvaðst
heita Lovisa Kristjánsdóttir. Þau
tóku siöan tal saman og segist Ás-
geir hafa sagt við konuna, að
henni hlyti að vera ljóst, hverra
erinda hann væri i þessari ibúö.
Hann sagði henni, að hann mætti
ekki til þess hugsa að þessi þjófn-
aður yrði gerður uppvis og spurði
hvorthún væritilleiðanleg til þess
aö þegja um ferðir hans ef hann
léti henni i té lykil sinn að ibúðinni
og skilaði jafnframt öllu á sinn
stað. Konan hugsaði sig um
nokkra stund, en neitaöi siðan.
Asgeir itrekaði þá bón slna, en
konan neitaði þrisvar sinnum.
Þessunæst bjó hún sig til brott-
ferðar. Asgeir segir, að á þessari
stundu, hafi gripið sig slik örviln-
an, aðhann hafi þrifiðupp kúbein
úr tösku, sem hann kom með inn i
Ibúðina, og þegar konan beygði
sig niður til þess að fara i skóna,
barði hann hana aftan á höfuðið
með kúbeininu nokkrum sinnum.
Asgeir segir, að konan hafi ekki
falliö viö höggin, heldur gengiö
inn i stofuna og að stiga, sem þar
er úti i' einu horninu. Þar missti
hún jafnvægið og féll niður stig-
ann, niður I kjallarann — og hafn-
aði á kjallaragólfinu á grúfu. As-
geir kveðst hafa farið á eftir kon-
unni og veitt henni enn nokkur
högg á hnakkann.
Að þvi búnu kveðst Ásgeir hafa
fariö fram I eldhús og skolað blóð-
ið af kúbeininu, en rétt er að geta
þess, að i töskunni, sem hann bar
með sér inn i ibúðina voru ýmiss
verkfæri viðvikjandi bilnum
hans, þ.á.m. þetta kúbein.
Eftir að hafa skolaö blóöiö af
kúbeininu kveðst Asgeir hafa set-
ið i ibúðinni alllanga stund og
hugsað um þann verknað, sem
hann hafði nýframiö. Siöan ákvaö
hann að halda á brott og varö það
þá hans fyrsta hugsun aö losa sig
viö töskuna.
Asgeir ók þvi að öskuhaugum
og kom þar töskunni fyrir I poka,
A fundinum i gærkvöldi kom
fram, að þessi taska hefur ekki
fundizt, en hún er íþróttataska blá
að lit. Gisli Guðmundsson, rann-
sóknarlögreglumaður, var spurö-
ur að þvi, hvers vegna grunur
hefði beinzt að Asgeiri, og svaraði
hann, að rannsókn málsins hefði i
upphafi beinzt að fólki, sem hefði
þekkt til húsráðenda að Miklu-
braut 26 og heföi Asgeir mjög
fljótlega komið inn i myndina.
GIsli sagði, að snemma hefði
komið i ljós ósamræmi i fram-
burði hans og vitna, sem hefðu
Frh. á bls. 15
Banaslys
í hlíðum
Heklu
-hs-Rvik — Banaslys varö I
hllðum Hekiu i gær. Þjóö-
verji, sem þar var á ferð, féll
ofan i sprungu um 10-Ieytið I
gærmorgun og lézt af
völdum meiðsla og vos-
búðar.
A tólfta timanum i gærdag
var hringt frá Búrfelli til
Slysavarnafélagsins og til-
kynnt, aö slys hefði orðið 1
Heklu. Þrir þjóðverjar höfðu
verið þar á ferð, ofarlega i‘
fjallinu i snjó, og hafði einn
þeirra hrapað niður I
sprungu. Sá, sem hringdi var
einn af Þjóöverjunum sem
hlaupið haföi I einum spretti
eftir hjálp á um 1 1/2 tima,
og sagði hann, aö félagi sinn
væri fastur I sprungunni og
ætti erfitt um andardrátt.
Slysavarnafélagið hafði
samband við varnarliðiö,
sem sendi þyrlu á vettvang.
Þyrlan tók Þjóöverjann við
Búrfell, en siöan var haldið
til Heklu og lent á tindinum.
Þegar björgunarmenn
komu niður i hliðina, þar
sem slysið hafði orðið, og
mennirnir tveir voru,var sá,
sem féll i sprunguna orðinn
illa haldinn af völdum
meiðslanna, sem hann hlaut
og af kulda. Þegar þyrlan
kom til Reykjavikur var
hann látinn, en það var
klukkan tæplega hálf fjögur I
gær.
Ólafur Jóhannesson, dómsmálaráðherra:
Stofnun rannsóknarlögreglu ríkis
ins yrði stórt spor í rétta átt
Gsal-Reykjavik. — Ég tel mjög
nauðsyniegt, aö augu manna
opnist fyrir þvi, að betur þurfi
að búa að dómsmálakerfinu en
gert hefur verið, sagði Óiafur
Jóhannesson dómsmáiaráðu-
herra I samtali viö Tlmann i til-
efni fréttar sem birtist á forsiðu
blaðsins I gær um þann vanda,
sem rannsóknarlögreglan I
Reykjavik á við að etja um
þessar mundir vegna þeirra
mannfreku sakamála, sem
unnið er að bæði dag og nótt.
— Menn hafa ekki litið
ólafur Jóhannesson.
nægjanlega vel til þeirra auknu
verkefna, sem lagzt hafa á
þessa menn að undanförnu,
sagði ólafur. — Ég álit að stofn-
un sérstakrar rannsóknarlög-
reglu rikisins yrði stórt spor i
rétta átt,og vona, aðhún komist
I framkvæmd. Þó mega menn
ekki álita, að hægt verði að
kveöa niður þessa afbrotaöldu
með þvi einu. I þvi sambandi
þarf að skyggnast dýpra og
kanna hvaða þjóðfélagslégar
ástæður liggja að baki — og
reyna að ráða bót þar á.
Svo sem alkunna er, flutti
Ólafur Jóhannesson dómsmála-
ráðherra frumvarp á siöasta
þingi um rannsóknarlögreglu
rikisins, en frumvarpið dagaði
uppi á þvi þingi. ólafur sagði I
gær, að hann vonaðist fil þess,
að frumvarpið næði fram að
ganga í byrjun þings, ogsagði,
að nefndin, sem samdi frum-
varpið, hefði athugað það nánar
i sumar, svo og athugað þær
umsagnir, sem fram hefðu
komið um frumvarpið — og þvi
myndi frumvarpið liggja fyrir I
byrjun þings.
Samkvæmt þessu frumvarpi
leggst niöur rannsóknarlög-
regla sakadóms Reykjavikur,
en þó munu rannsóknardeildir
veröa starfræktar hjá ýmsum
embættum á landinu, eftir þvi
sem þurfa þykir.
Varðandi þau ummæli
Magnúsar Eggertssonar yfir-
lögregluþjóns rannsóknarlög-
reglunnar í Reykjavik i blaöinu
i gær að mannfæð væri hjá
stofnuninni.sagði Ólafur, aðall-
ar tillögur yfirsakadómara um
mannahald og launalið heföu
verið teknar til greina viö gerð
fjárlagafrumvarps, en þarhefði
yfirsakadómari gert tillögu um
það, að einn nýr maður yrði ráð-
inn til rannsóknarlögreglunnar
og annar löglæröur fulltrúi yrði
ráðinn til sakadóms.
— Að þessu leyti voru tillögur
yfirsakadómara fyllilega tekn-
ar til greina, sagði Ólafur. —
Aftur á móti var skorinn niður
að nokkru kostnaöur vegna
viðhalds og vegna aukins tækja-
búnaðar fyrir sakadóm.
Ólafur sagði, að við þá breyt-
ingu, er rannsóknardeild um-
ferðarslysa var flutt frá saka-
dómi yfir til lögreglustjóra-
embættisins, hefði sakadómur
fengið aukinn mannafla, sem
svaraði tii tveggja til þriggja
manna. Ennfremur heföi verið
fjölgað I rannsóknarlögreglunni
i ársbyrjun 1975 um tvo og i
sumar um einn, er
vestur-þýzkur rannsóknarlög-
reglumaður kom til starfa við
sakadóm.
— Þaöer vafalaust alveg rétt
hjá Magnúsi Eggertssyni, að
ýmis önnur verkefni verði að
sitja á hakanum meðan annir
eru jafn miklar i sakadómi og
nú er, sagöi ólafur. — Það er
hins vegar rétt, aö það komi
fram, að sakadómur hefur
fengiðað lánimenn frá almennu
lögreglunni eftir þvi sem hann
hefur þurft vegna þeirra mála,
sem nú er unnið að.
Hvað húsnæðismál sakadóms
áhrærir sagði ólafur, að eflaust
væri það hverju orði sannara,
að þaö væri orðið of litiö, en
rannsóknarlögreglan heföi flutt
i þetta húsnæði árið 1963.
— Það er náttúrlega gert ráö
fyrir þvi — og veröur óhjá-
kvæmilegt — aö rannsóknarlög-
regla rikisins verði i öðru og
betra húsnæði, ef frumvarpið
nær fram að ganga, sagði ólaf-
ur. —Og þá verður að taka tillit
til þess, aö tækni- og rannsókn-
araðstaða verði eins góð og
kostur er á og i fullu samræmi
við nútima kröfur.
— Ég hygg, að þetta veröi
tekið fram i sambandi við gerð
fjárlagafrumvarpsins, þótt ekki
verði hægt að taka þetta þar inn
fyrr en frumvarpið um
rannsóknarlögreglu rikisins er
orðið að lögum, sagði Ólafur
Jóhannesson dómsmálaráð-
herra aö lokum.