Tíminn - 17.11.1976, Blaðsíða 10

J V
10
TIMINN
Miövikudagur 17. nóvember 1976
Auka verður verkun votheys
°9 tryggja stöðu kúabænda
— rætt við Leif Kr. Jóhannesson, róðunaut
Aö færa heyverkunaraöferöir
til betri vegar, er eitt brýnasta
hagsmunamál bænda nú, og hér
á Snæfellsnesi er mikill áhugi á
aö auka votheysgerö, sagöi
Leifur Kr. Jóhannesson ráðu-
nautur I Stykkishólmi i viðtali
viö blaöamann- Timans, sem
var á ferö um Snæfellssýslu ný-
lega. Ég tel, aö nauösynlegt sé
fyrir bændur að verka a.m.k.
helming af sinu heyfóðri sem
vothey, og þeir, sem verka mik-
ið i vothey, fá einnig betra þurr-
hey.
Hér i sýslu eru nú 15 bændur,
sem ætla aö byggja votheys-
geymslur næsta sumar, ef þeir
fá til þess stofnlán. En þessar
framkvæmdir kosta mikla fjár-
muni, og þvi er nauðsyn aö
tryggja stofnlánadeildinni
meira fé og rýmka lánareglurn-
ar frá þvi sem þær hafa veriö á
þessu ári. Einnig er það grund-
vallaratriöi, aö hægt sé aö fá
svör viö lánsumsóknum mun
fyrr en veriö hefur, þannig að
hægt sé aö undirbúa fram-
kvæmdir i tima.
Leifur Kr. Jóhannesson
Hvað er helzt aö segja af
starfsemi Búnaöarsambands-
ins?
— Viö rekum eins mikla
fræöslustarfsemi hér og hægt
er, og milli sambandsins og
Bændaskólans á Hvanneyri hef-
ur tekizt góð samvinna.
Kennarar þaöan koma hér
vestur ööru hvoru og halda
fyrirlestra, og einnig koma
nemendur skólans hér vestur á
hverjum vetri og standa fyrir
ágætri skemmtun. Af þessu
hlýzt bæði fræösla og kynning og
góö tengsl skapast hér á milli.
Þá standa búnaðarsamböndin
á Vesturlandi ásamt Bænda-
skólanum sameiginlega aö út-
gáfu á fræðslubréfi, sem sent er
öllum bændum i fjórðungnum. í
þessu bréfi er komið á framfæri
við bændur þeim upplýsingum
sem brýnastar eru á hverjum
tima.
Nú er verið aö vinna aö þvi að
fá steypumót, hagkvæm til að
nota viö útihúsabyggingar. Siö-
anyröi ráöinn flokkur manna til
aö feröast milli bænda, sem
hyggja á slikar byggingar, og
væri slikt bæöi til sparnaöar og
þæginda fyrir þessa bændur.
Eru samgöngur góöar um
héraðiö?
— Það er brýn nauösyn aö
bæta vegakerfiö hér um slóðir.
Nútima búskapur byggist á
miklum flutningum og ferðum
milli staöa, og nauösynlegt er,
aö samgönguleiöir séu góðar.
Hér þarf þvi aö gera stórátak i
vegagerö.
En héraöiö er mjög erfitt
samgöngulega séð, og þvi er þaö
dýrt iframkvæmd. Hér eru bæöi
fjallvegir og miklar vegalengd-
ir. Þvi þarf mikiö fjármagn til
aö stórátak sé hægt að gera.
MÓ
Mjólkurframleiðslan
ó í vök að verjast
Leifur hefur veriö ráðunautur
I Snæfells- og Hnappadalssýslu
siöan 1959, og viö spuröum hann
um þróunina i búskap þetta
tlmabil.
— Bændum hér hefur fækkað,
þótt ekki sé þaö mikiö, en bú-
fjáreign hefur aukizt. Þó hefur
sú breyting oröiö tvö siöustu ár,
aö nautgripum hefur fariö fækk-
andi og sifellt sækir I þaö far, að
fleiri og fleiri bændur hætta
kúabúskap og auka þess i staö
sauöfjáreign sina.
Afleiöingarnar af þessu veröa
siöan þær, aö of þröngt veröur i
högum og afuröir sauöfjárins
minnka. Jafnframt eykst
flutningskostnaöurinn á hvern
litra mjólkur og sú framleiöslu-
grein veröur enn óhagstæöari en
hún er nú. Þvi er ófært annað,
en fara aö búa betur aö kúa-
bændum. Verði dráttur á þvi, er
hætt við aö landbúnaöur hér
komist alveg i óefni.
Annars er aöstaöa til búskap-
ar allgóð hér á Snæfellsnesi og
ræktpnarmöguleikar yfirleitt
góðir. Hins vegar þola fáar
jaröir eingöngu sauöfjárrækt,
heldur eru þær flestar bezt
fallnar til blandaðs búskapar.
Bókin um fólkið
Ágúst Vigfússon:
MÖRG ERU GEÐ
GUMA.
191 bls. Ægisútgáfan,
1976.
Ég kom inn i bókabúö fyrir
nokkrum dögum. Erindi mitt
var að kaupa nýja bók til að
lesa. Þegar ég hafði i nokkrar
mínútur rennt augum yfir þær
bækur, sem borizt höfðu á
markaðinn undanfarna daga,
nam ég staöar viö bók, sem bar
ekki mikið á en vakti fljótt
athygli, þegar nafn hennar kom
i ljós. Bókin nefnlst : Mörg eru
geö guma. Höfundur hennar er
Agúst Vigfússon, kennari, en
Ægisútgáfan er útgefandinn. Ég
las ummæli útgáfunnar á bak-
siöunni, keypti bókina og fór
tafarlaust með hana heim. Ég
las bókina alla um kvöldð, og ég
á óefað eftiraö lesa hana mörg-
um sinnum aftur.
Fyrir mörgum árum flutti
þjóökunnur rithöfundur út-
varpserindi um blaöadeilur á
Islandi. Ein setning i erindi
hans var á þessa leið: „Mér hef-
ur fundizt, að dyggöin sú að
gæta bróöurs sins f daglegu um-
tali sé ekki mjög almenn i fs-
lenzku þjóöarfari.” Margir
munu vilja taka undir þessi um-
mæli, þvi aö þaö mun sannleik-
ur, að misjöfn orð og dómar i
garð náungans vilja oft falla
manna á milli og, þvi miöur, án
þess að rökfestan sé til staöar.
Þess vegna, meöal annars, hlýt-
ur þaö aö vekja athygli, að gefin
er út bók, sem hefur aö geyma
16 frásögukafla um fólk, sem
bókarhöfundurinn hefur mætt á
lifsleiö sinni, þarsem brugöið er
ljóti yfir þætti manndóms og
manngöfgi án tillits til stööu
-
Agúst Vigfússon.
viökomandi aöila i þjóöfélags-
byggingunni.
Þegar lesandinn opnar um-
rædda bók og fyrsti kaflinn
blasir viö, er það ekkert smá-
menni, sem mætir auganu. Sig-
uröur Einarsson, prestur, kenn-
ari, rithöfundur, stjórnmála-
maöur o.m.fl. er leiddur fram i
dagsljósið. Bókarhöfundur tjáir
þjóð sinni feimnislaust, að
þarna sé sá, er hann dái mest
vandalausra manna. Hið þjóö-
kunna stórmenni stækkar, viö-
sýnið vikkar og hugardjúpiö
dýpkar á þeirri mynd, sem
þarna er dregin upp. Mun vafa-
samt, aö margir islenzkir kenn-
arar hafi fengið hjartahlýrri og
skilningsrlkari viöurkennlngu
nemenda sinna. Ahrif kennar-
ans á nemandann eru þarna
greinileg og glögg.
Setjum nú svo, aö fyrir
lesandanum liggi næst að renna
augum yfir seinasta kafla
bókarinnar. Sá kafli segir frá
roskinni konu i sjávarþorpi
vestur á Fjörðum. Hún vann
það þjónustustarf að bera
neyzluvatn i ibúðir nágranna
sinna, en hún lifði einhverju fá-
breyttasta lifi, sem hægt er að
hugsa sér. Hún sneiðir, að miklu
leyti, hjá mannfélaginu og virð-
ist ekki vilja blanda geði við
aðra nema á takmarkaðan hátt.
En þessi kona hefur sett huga
bókarhöfundarins i hreyfingu.
Hann sannfærist um, að konan
hafi átt eitthvað fagurt og
mannlegt i hugarfylgsnum sln-
um, sem risti .svo djúpt, aö hún
gat engum trúað fyrir þvi. Sein-
asta setningin i þessum kafla,
og um leið seinasta setning
bókarinnar, er á þessa leið:
,,En sem betur fer, er þetta
veröld, sem var.”
Sennilega mun flestum les-
endum finnast, aö i tveim
framangreindum bókarköflum
sé ólíkum persónum lýst, en er
ekki grunntónninn hinn sami?
Og, ef lestrinum er haldið áfram
á svæðinu milli þessara kafla,
þar sem 14 frásöguþáttum eru
gerð skil og i ljós koma ólikar
mannlýsingar og breytilegur
blær stíls og byggingar, koma
þá ekki i ljós sömu samtengdu
grunntónarnir á þann hátt, að
einn frásögukaflinn býöur öðr-
um heim?
Sá, sem kaupir þessa bók og
leshana vandlega, mun aðlestri
loknum velja henni góöan staö i
bókaskápnum sinum. Þóttbókin
séekkimjög stór, held ég að hún
blasi vel við eiganda hennar,
þar sem henni veröur valinn
staöur, vegna innihaldsins, sem
hún geymir.
G.S.
F.I. Reykjavik. — Þaö voru
sjálfsagt þeir i Newsweek, sem
fundu upp þetta nafn, EE-
kerfið, i fyrra. Sjálfur er ég af-
skapiega rólegur yfir öilum
nafngiftum, uppfinning min
skiptir öllu máli, sagði Einar
Einarsson I samtali við Timann,
en Einar fann upp, svo sem
kunnugt er, hreyfanlegan
nagiaútbúnað i hjólbarða fyrir
einum sjö árum, og hefur hon-
um tekizt að samræma uppfinn-
ingu sina nýjum gerðum hjól-
barða, sem komið hafa fram á
sjónarsviðið. Nú siðast slöngu-
lausum ameriskum dekkjum.
Rannsóknir minar hafa verið
áhugamannsstarf til þessa, en
við svo búið getur ekki staöið
lengur. Við Islendingar erum ef
til vill fátækir, en við höfum þó
efni á að setja mann i launað
rannsóknastarf, þegar mikið er
I húfi.
Steingrimur Hermannsson,
framkvæmdastjóri Rannsókna-
ráðs rikisins, vakti athygli á þvi
árið 1969, að i flestum eða öllum
nágrannalöndum okkar eru
opinberir sjóðir, sem hætta fjár-
magni i þróun nýrra uppgötv-
ana, en hér á landi er enginn
slikur sjóður til. Hugvitsmenn
eigum við þó eins og aðrar þjóð-
ir.
Framlag mitt á tæknisviðinu
eru dekk með innbyggðum snjó-
Veturliði Gunnarsson sýnir nú aö Kjarvalsstööum 134 málverk og er
þetta stærsta sýning, sem hann hefur haldið.
Elzta verkiö er frá árinu 1950 og þau nýjustu eru máluð á þessu ári.
Sýning Veturliða stendur i 10 daga. Myndina tók Róbert, þegar lista-
maöurinn Var að hengja upp myndir sfnar á föstudaginn.