Tíminn - 15.01.1977, Blaðsíða 11

Laugardagur 15. janúar 1977
Magnús Blöndal Jóhanns-
son leikur á pianó.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Veðurfregnir og fréttir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.30 A seyði Einar örn
Stefánsson stjórnar þættin-
um.
15.00 i tónsniiðjunni Atli
Heimir Sveinsson sér um
þáttinn (9).
16.00 Fréttir
16.15 Veðurfregnir. islenzkt
mál Jón Aðalsteinn Jónsson
cand. mag. talar.
16.35 Létt tónlist frá norska
útvarpinu. Otvarpshljóm-
sveitin leikur undir stjórn
öivind Berghs. •
17.30 Framhaldsleikrit barna
og unglinga: „Bræðurnir
frá Brekku” eftir Kristian
Elster Reidar Anthonsen
færðii leikbúning. Þýðandi:
Sigurður Gunnarsson. Leik-
stjðri: Klemenz Jónsson.
—(Aður útvarpað i ársbyrj-
un 1965). Persónur og leik-
endur i öðrum þætti: Ingi ...
Arnar Jónsson, Leifur ...
Borgar Garðarsson. Pétur
... Valdimar Helgason. Aðr-
ir leikendur: Ævar R.
Kvaran, Guðmundur Páls-
son, Karl Sigurðsson,
Emelia Jónasdóttir, Valdi-
mar Lárusson og Benedikt
Árnason.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Sjómennska við Djúp
Guðjón Friðriksson ræðir
við Halldór Hermannsson
skipstjóra á Isafirði.
20.00 Göngulög að fornu og
nýju Þýskir tónlistarmenn
fiytja. Guðmundur Gilsson
kynnir.
20.30 „Hænsnaguðinn", smá-
saga eftir E vgeni
Evtúsjenkó Guðrún Guð-
laugsdóttirlesþýöingu sina.
21.10 Tónlist eftir Heitor Villa-
Lobos Nelson Freire leikur
á pianó.
21.45 Kokkteilboð og bindindi
Pétur Pétursson flytur hug-
leiðingu.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir. Danslög
23.55 Fréttir. Dagskrárlok.
sjónvarp
Laugardagur
15. janúar
17.00 Iþróttir Umsjónarmaður
Bjarni Felixson.
18.35 Emili KattholtiSænskur
myndaflokkur byggöur á
sögum eftir Astrid Lind-
gren. Sögumaður Ragnheið-
ur Steindórsdóttir. Þýðandi
Jóhanna Jóhannsdóttir.
19.00 •tþróttir
Hlé
20.00 Fréttir og veður
20.25 Auglýsingar og dagskrá
20.35 FÍeksnes Norskur
gamanmyndaflokkur, gerð-
ur i samvinnu viö sænska
sjónvarpið. Peningana og
lifið. Þýöandi Jón Thor
Haraldsson. (Nordvision —
Norska sjónvarpiö)
21.00 HjónaspilSpurningaleik-
ur. Þátttakendur eru félag-
ar i félagi dyravarða i
veitingahúsum og eiginkon-
ur þeirra. Milli spurninga
skemmta Þrjú á palli,
Þurlður Siguröardóttir og
Ragnar Bjarnason. Stjórn
upptöku Andrés Indriðason.
21.55 Hringekjan (Carousel)
Bandarisk dans- og söngva-
mynd frá árinu 1956.
Höfundar Richard Rodgers
og Oscar Hammerstein
yngri. Aðalhlutverk Gordon
McRae og Shirley Jones.
Sagan gerist um siðustu
aldamót. Ungur maður deyr
á voveiflegan hátt. Hann fer
til himna, þar sem hann
segir ævisögu sina. Þýðandi
Ragna Ragnars.
00.00 Dagskrárlok
SLWÍ'IL'Il'*
11
• * r
Hinrik konungur VIII
og konur hans sex
Eftir Paul Rival
haföi þegar játað sekt sína. Cromwell hafði vafalaust
talið honum trú um að dómur hans yrði vægari, ef hann
játaði, honum yrði þá hlift við frekari limlestingum og
yrði bara hálshöggvinn. Þeir Norris, Brereton og Weston
héldu fast við framburð sinn og sögðust allir vera sak-
lausir. En þrátt fyrir það voru þeir allir f jórir dæmdir til
dauða. Faðir önnu var einn dómaranna, hann óttaðist
um líf sitt og hafði því óskað að vera einn þeirra, sem
dæma skyldu um mál dóttur hans og sonar.
Það var virðulegri dómstóll, sem átti að f jalla um mál
systkinanna. Hinrik gat ekki hugsað sér að Anna væri
dregin eftir götunum og lýðurinn fengi að saurga hana,
með því að horfa á hana. Hinn fimmtánda maí, komu
dómararnir saman í Tower. Anna var leidd fyrir þá, hún
var stolt og bar sig eins og drottningu sæmdi. Cromwell
ákærði Önnu fyrir samblástur og hórdóm. Vitni stað-
hæfðu að eitt sinn hefði hún og bróðir hennar verið tvö
ein í svef nherbergi hennar, þá hafði Georg sést halla sér
yfir konungshvíluna. Howard var einn dómaranna og
Percy líka, Percy sá hinn sa'mi, sem eitt sinn elskaði
önnu. Dómararnir dæmdu önnu seka, þeir ályktuðu
annað tveggja, ætti að brenna hana lifandi eða háls-
höggva hana, konungur skyldi ákveða hvor leiðin yrði
valin. Howard var fölur, þegar hann las dóminn, Percy
yfirbugaðistalveg og varðaðyfirgefa salinn. Anna gekk
út, léttum skrefum, hún rétti vel úr grönnum og löngum
hálsinum.
Georg var leiddur fyrir réttinn. Akæran um að vera
hvatamaður um misf erli, virtist hlægileg, og sumir dóm-
aranna héldu að Georg yrði sýknaður. En Georg þekkti
Hinrik, Georg vissi að hann fengi ekki að halda líf i, hann
staðfesti því eigin dauðadóm, eða hefndi sín, með loka-
móðgun. Dómararnir staðhæfðu að Georg hefði haft svo
móðgandi orð um konunginn, að ekki væri hægt að hafa
orð hans eftir, í dómsalnum, í áheyrn f jöldans, sem stóð
við réttargrindurnar. Dómararnir hvísluðust á, þannig
höfðu þeir yfir smánarorðin, þeir ókyrrðust í sætunum
og virtist ekki líða sem bezt. Georg tók þá til máls og
sagði: „Ég verðað fá vitneskju um, hvað mér er gef ið að
sök". Sakargiftin var skrifuð á blað, sem síðan var rétt
að Georg. Dómararnir virtust skelfingu lostnir. Georg
sléttaði úr blaðinu og skellihló, er hann hafði lesið.
Hann sagði: „Það lítur út fyrir, að ég sé sakaður um að
hafa sagt að konungur væri aumur rekkjunautur, þar
sem hann sé ónýtur". Dómararnir báru hönd fyrir á-
sjónu sína og f lýttu sér að dæma Georg til dauða.