Fréttablaðið - 20.02.2006, Qupperneq 63

MÁNUDAGUR 20. febrúar 2006 19
AF NETINU
Dömukvöld
Fimmtudag 23.feb.
kl 20-23.
Opið hús með mat.
Matur kr. 950 +
keramik.
Skráning í Keramik fyrir alla,
sími 552 2882, Laugavegi 48b.
Sjá lýsingu: www.keramik.is
Keramik fyrir alla
Mjólk er góð
Það er meira en nóg af mjólk og mjólkur-
afurðum framleitt í Evrópusambandinu og
íslenski markaðurinn myndi ekki mjólka
þann markað svo tekið yrði eftir. Ef við
íslenskir neytendur eigum bara að fá það
sama og Evrópubúar þá yrði ódýrara fyrir
okkur að kaupa bara innfluttar mjólkuraf-
urðir. Hvað er orðið íslenskt við mjólkina
þegar hún kemur úr kúastofni sem ekki er
lengur íslenskur? Þessir „bisness“-bændur
sem ekki virðast skilja hvaða hráefni þeir
hafa í höndunum eru ef til vill betur komn-
ir við vinnu í álverum en búskap.
Valdimar Thor H. á murinn.is
Hlutlausir miðlar
Til að átta sig á meintu hlutleysi fjölmiðla
er ágætt að skoða hvernig þeir fjalla um
sjálfa sig og hagsmuni sína. Þetta birtist
til að mynda í umfjöllun þeirra um nið-
urstöður fjölmiðlakannana, en ein slík var
birt í gær.
Fréttastofa NFS afgreiddi könnunina til að
mynda með því að fjalla alls ekkert um
hana í aðalfréttatíma sínum klukkan 18:30.
Ætla má að umfjöllunin hefði orðið meiri
en engin ef einhver af þáttum miðla 365
hefðu náð inn á lista yfir tíu vinsælustu
þætt í sjónvarpi á könnunartímabilinu,
eða ef fréttir NFS hefðu sótt í sig veðrið, en
hvorugu var að heilsa.
Veþjóðviljinn á andriki.is
Átti boltinn að fara í mark?
Marsibil Sæmundardóttir, varaborgarfull-
trúi, hljóp í skarðið fyrir mig í áskorenda-
keppni í körfubolta og hitti auðvitað beint
í mark.
Ég hafði tekið að mér fyrir nokkrum dögum
að vera fulltrúi Framsóknarflokksins and-
spænis hinum forystumönnum flokkanna.
Verkefnið var að reyna að hitta beint ofa í
körfuna frá miðju og var okkur gert að gefa
upp hvaða góðgerðarsamtök við myndum
vilja styrkja ef við myndum sigra. Ég gaf
upp Neistann, samtök hjartveikra barna.
Björn Ingi Hrafnsson á bjorningi.is
550 5000
AUGLÝSINGASÍMI
Eru skólar strákavænir? Nei það
tel ég ekki svo vera. Strákar þurfa
oftar meira verknámsmiðað nám
heldur en stelpur og því rekast
margir þeirra illa innan grunn-
skólans eins og hann er byggður
upp. Strákar (einnig stelpur, en
færri) þurfa nám sem byggir á því
að gera eða skapa, (e. learning by
doing).
Drengir (oftast) sem rekast illa
í skóla, hafa jafnvel verið greindir
með ofvirkni með athyglisbresti
eða aðrar greiningar s.s. með lestr-
arerfiðleika snemma á grunnskóla-
aldri missa oft fótanna í náminu og
jafnhliða versnandi námsárangri
fer hegðun þeirra oft einnig versn-
andi. Í ljósi reynslu minnar hef ég
sérstaklega að skoðað þessi mál og
komist að þeirri niðurstöðu að til
þess að koma til móts við þennan
hóp þyrfti að stórefla verklega
kennslu í grunnskólanum. Helst
hefði ég viljað sjá að grunnskól-
anum væri skipt upp í bóknám og
verknám þegar á unglingastigi 8.
til 10. bekkur, en það myndi sjálf-
sagt reynast of dýr biti fyrir sveit-
arfélögin að halda slíkri deild út
fyrir fremur litla hópa.
Í grunnskólanum í Sandgerði
varð úr að stofna lítinn verknáms-
bekk þ.e. stefnt er að því að stórefla
verklega kennslu fyrir þá nemend-
ur sem koma í þann bekk og mikið
er lagt upp úr því að efla félags-
færni nemenda og bæta líðan. Ef
nemanda líður illa og finnur sig
ekki í náminu þá er engin von til
þess að námsárangur þeirra verði
betri. En það er mjög dýrt að halda
uppi verknámi og því hef ég verið
að velta fyrir mér frekari kost-
um. Eg legg til að sveitarfélögin
Reykjanesbær, Sandgerði og Garð-
ur og fleiri setji á fót sameiginleg-
an verknámsskóla á grunnskóla-
stigi. Þessi skóli væri þá rekinn
sameiginlega aðrir mættu koma
að kostun slíks skóla enda allra
hagur að stórefla verkmenntun í
landinu, einnig væri hugsanlegt að
framhaldsskólinn tæki þátt í slíkri
þróunarvinnu. Þessi skóli yrði að
geta tekið á námsvanda nemenda
og vinna að því að öll hjálpargögn
sem hægt er að nota í bóknámi s.s.
hljóðsnældur með öllu námsefni
og fjölbreyttar kennsluaðferðir
notaðar s.s. munnleg próf. Fyr-
irtæki sem tækju þátt gætu þá
e.t.v. notið einhverrar ívilnunar
frá hendi sveitarfélaganna sem
gæti verið hvati fyrir þau að taka
að sér einstaka þætti s.s. verklegt
nám innan síns fyrirtækis þannig
að nemendur fái bæði kennslu og
þjálfun til verka.
Við búum við það að ungt fólk
á svæðinu einkum drengir flosna
upp úr framhaldsskóla af því að
þeir hreinlega höndla ekki námið
og þrátt fyrir að framhaldsskólinn
bjóði upp á verknám þá fylgir öllu
námi bóklegar greinar sem þessir
nemendur þurfa að ganga í gegn-
um á sama hátt og aðrir nemendur
þó svo að upp á námsgetu þeirra
skortir t.d. varðandi lestrargetu.
Þessi verknámsskóli gæti hugsan-
lega einnig boðið upp á verknám
fyrir 16 til 18 ára sem þeir gætu
svo lokið í almennum framhalds-
skóla og væru þá hugsanlega búnir
með allar bóklegar greinar, þyrftu
aðeins einhver misseri í verklegu
og sveinspróf væri tekið í fram-
haldsskólanum. Ég tel að Reykja-
nesbær ætti að hafa forgöngu um
slíkt samstarf þar sem miðstöð
fræðslumála fyrir svæðið er hér í
bænum.
Höfundur er félagsfræðingur og
kennari,
Stórefla þarf verknám
UMRÆÐAN
RAGNHILDUR L. GUÐMUNDSDÓTTIR
SKRIFAR UM VERKNÁM.