Fréttablaðið - 24.07.2006, Qupperneq 50

24. júlí 2006 MÁNUDAGUR22
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
��������� ������������������
���������� ���������������������� ��������
����������� ���������
��������������� �����������������������
����������� �������������������
������������
��������
���������
������������
���������
��������������������������������
����������������������������
���������������������� �������
�������
����� �����
������
����
������
��������
�������������
�������������
��������
����������
�����������
����������
���������������
�������� ���
���������������
����������������
������������
��������������������������������
���������������������
������������
���������������
������������
���������������������������
������ ����������
������������
����
����
�����������������������������
��������������������������
���
■ Pondus Eftir Frode Øverli
Jú, Lísbet! Jú! En hugsaðu þér
bara að við gætum fengið
kofa Alberts frænda lánaðan
alveg ókeypis!
Bátinn hans líka! Erum við
ekki heppin að tankurinn á
honum verður stútfullur af
olíu! Við þurfum varla að
eyða krónu!
Á hinn bóginn...
þá er Honululu mjög
fínn staður á þessum
tíma árs!
Ertu þá hættur að
ávarpa pabba þinn
með skírnarnafni?
Hvað
heldurðu?
Ef ég hætti því
ekki, þá kallar
hann mig Krumpa.
Dettur þér eitthvað verra í hug að pabbi
manns kalli mann Krumpa, þegar vinir
Látum
okkur sjá...
Baun...
Dvergur...
Grasker...
Smátröll...
...nei. Ég hef
lokið
máli
mínu.
manns heyra til?
Ekki slæmt
handrit, en það
eru allt of margir
bílaeltingaleikir.
UMBOÐSMAÐUR
DÝRA
Komdu,
Hannes!
Drífðu þig og sestu í sætið þitt!
Maturinn þinn verður kaldur!
Ég er í
sætinu
mínu.
Hvar er
barnasessan
þín? Þarf hana
ekki. Ég
er stór
strákur.
Bókin „Hann er
ekki nógu skotinn
í þér“ er ein vin-
sælasta sumar-
lesningin í ár.
Konur kaupa bók-
ina í hrönnum í
þeirri von að bæta
samskipti sín við
hitt kynið. Þetta
er ekki fyrsta slíka bókin. Síðustu
árin hafa tugir svipaðra sjálfs-
hjálparbóka komið út. Vandinn er
hins vegar sá að meðan önnur hver
kona les bókina les hana ekki
nokkur karlmaður. Að vera í sam-
bandi þar sem aðeins annar aðil-
inn hefur lesið kennslubókina
hlýtur að vera eins og að róa bát
þar sem aðeins annar ræðarinn
kann réttu tökin - það gengur bara
ekki.
Mér leiðast svona bækur og þar
sem ég les þær ekki er ég ekki í
nokkurri aðstöðu til að setja mig í
dómarasætið. Titlarnir einir duga
til þess að ég kýs að hunsa þær. Ég
reyni líka að hunsa greinar í tíma-
ritum um sambærileg efni og verð
oft hálf uppgefin þegar ég fletti
glanstímaritunum og sé að á
annarri hverru síðu eru greinar
eða ráðleggingar sem kenna okkur
hvernig við eigum að haga okkur.
Inn á milli erum við síðan hvött til
þess að vera vera við sjálf og
hugsa sjálfstætt. Er nema von að
maður verði ringlaður?
Um daginn rakst ég á þrjátíu
ára gamla sjálfshjálparbók á bóka-
safninu. Ég blaðaði í henni fyrir
forvitnissakir og skellihló. Það
sem þótti gott og gilt fyrir þrem
áratugum árum síðan er bráðfynd-
ið í dag. Heitustu bókanna í dag
bíða sömu örlög. Eftir nokkur ár
verða ráðin og hugmyndirnar
orðin ferlega úrelt. Þá þurfum við
að kaupa nýjar sjálfshjálparbæk-
ur til að læra upp á nýtt hvernig
við eigum að haga okkur. Kannski
er skynsamlegra að eyða tímanum
í eitthvað annað.
Eina sjálfshjálparbókin sem á
eitthvert erindi við nútímann þetta
sumarið er Draumalandið hans
Andra Snæs. Hinar ættum við að
geyma í plastinu í svona tuttugu
ár, lesa þær þá og hlæja að vitleys-
unni í sjálfum okkur.
STUÐ MILLI STRÍÐA Af hjálparlitlum sjálfshálparbókum
ÞÓRGUNNUR ODDSDÓTTIR NENNIR EKKI AÐ LESA BÆKUR SEM KENNA FÓLKI AÐ HAGA SÉR