Fréttablaðið - 24.07.2006, Side 64

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
����������
�������������������
���������� ��������������������������������������������� ������������
��������������������������������������������������������������������������
������������������������������������������������������������������������
�������������������������������������������������������������������������������
��������������������������������� ������������������������� ������������
��������
���������
��������
��������
�����������������
��������
�����������
��������
����������
������������
������ ��������������������������������������������������� ���������������������
������ ���������� �������
������������� ���������� ���������
������ ���������� �������
������������ ���������� ���������
������������� ���������� ���������
��������������������
�������������
������������������������������� ���
���� ��������������������

������������������������������
������������������������������
��������������
�������
����������
����
������������
�������������� �
Þegar ég var að rogast með töskurnar inn í anddyrið á
hótelinu vék sér að mér maður
og ávarpaði mig á íslensku. Hann
sagðist hafa dvalið hér í viku og
átt illa vist, því að hér væri bæði
sólskin og hiti og ekkert sjón-
varp á herbergjunum. Hann
saknaði íslenskrar veðráttu,
íslensks mataræðis, íslenskrar
tungu og alls annars sem íslenskt
er.
ÞETTA rennir stoðum undir þá
kenningu að ferðalög og sumar-
leyfi séu fyrst og fremst til að
sanna fyrir fólki að heima sé
best. Þegar fólk er búið að vinna
í ellefu mánuði er það skyldað til
að fara í frí. Sérstakar ferða-
skrifstofur sjá um að senda fólk
á ókunna staði, einkum svokallaða
ferðamannastaði, þar sem töluð
eru framandi tungumál, lofts-
lagið er öðruvísi en heima og
vatnið inniheldur skuggalegar
bakteríur og svonefndar túrista-
hjarðir reika um villtar.
SÚ erfiða lífsreynsla að slíta
erlendan gjaldmiðil út úr hrað-
bönkum í myrkum húsasundum,
að svitna, sólbrenna, villast,
drekka saltan sjó, týna vegabréf-
inu sínu og falla í ræningjahend-
ur forhertra leigubílstjóra skap-
ar djúpa og innilega heimþrá
sem ágerist með hverjum degi,
einkum ef tímanum er varið í
langar rútuferðir til að skoða
óeftirminnilegar rústir eða
hversdagsleg náttúru-undur og
kvöldin fara í að umreikna ein-
kennilega gjaldmiðla í íslenskar
krónur og komast að þeirri
niðurstöðu að kostnaðurinn við
hina ódýru leyfisferð sé löngu
kominn úr böndunum.
HEIMÞRÁIN breytist svo í frið-
sælan fögnuð þegar eldvígslunni
lýkur og fornfáleg flugvélin
lendir í Keflavík við dynjandi
lófatak. Samstundis tekur minn-
ið að vinna úr hinni erfiðu
reynslu. Hrakningar, flugnabit
og matareitranir breytast í ljúf-
ar minningar. Hámarki sælunnar
er náð á fyrsta vinnudegi í
kunnuglegu umhverfi innan um
samverkafólk og vini sem hlýðir
agndofa á mergjaðar lýsingar á
ferðalagi þar sem allir erfiðleik-
ar voru yfirstignir af ráðagóðri
hagsýni og jafnaðargeði. Fram-
undan er notalegt og friðsælt
umhverfi heimilis og vinnu
næstu ellefu mánuði - en að þeim
tíma liðnum er tímabært að fara
á stjá á nýjan leik til að rifja upp
þau fornu sannindi, að heima er
best!
Sólskin og hiti