Tíminn - 08.02.1978, Blaðsíða 14

14
Miðvikudagur 8. febrúar 1978
Þorgrímur
Ármannsson
Fæddur 13. april 1898
Dáinn 30. janúar 1978.
1 dag verður til moldar borinn
tengdafaöir minn, Þorgrimur Ar-
mannsson, frá Presthólum i
Núpasveit. Á þessum degi er mér
efst i huga þakklæti fyrir þær
stundir sem ég varö aðnjótandi er
ég kom fyrst að Presthólum fyrir
fimmtán árum og mér var tekið
opnum örmum af þeim hjónum,
sem ungri stúlku vestan af f jörð-
um, sem þá var nýgift syni þeirra
hjóna, Halldórhbifvélavirkja.
Foreldrar Þorgrims voru þau
hjónin Armann Þorgrimsson og
Hálfdania Jóhannesdóttir frá
Hraunkoti i Aöaldal. Þorgrimur
átti fimm alsystkini og einn hálf-
bróður.
Þorgrimur giftist Guðrúnu
Guðmundsdóttur 13. september
1924 og voru þau þvi búin að vera i
ástsælu hjónabandi i rúmlega
hálfa öld,eða fimmtiu og þrjú ár.
Þorgrimur og Guðrún eignuð-
ust sjö mannvænleg börn, sem öll
eru á lifi og eru þau:
Guðmundur verkstjóri á Húsa-
vik, giftur Guðrúnu Gunnarsdótt-
ur, Hálfdán bóndi Presthólum,
giftur Hjördisi Vilhjálmsdóttur,
Jónas, ógiftur, bóndi Presthólum,
Þorbjörg gift Karli Þorsteinssyni,
sjómanni i Keflavik, Armann tré-
smiöur á Akureyri, giftur Krist-
veigu Jónsdóttur, Þóra gift Gesti
Jónssyni, loftskeytamanni í
Heykjavik.
Barnabörn þeirra hjóna eru nú
orðin 19 og trega þau nú mjög afa
sinn. 1 sveitina til hans og ömmu
voru þau alltaf velkomin, þótt oft
væri þar margt um manninn.
1 þau niu ár sem við Halldór
bjuggum á Húsavik vorum við
alltaf velkomin með alla fjöl-
skylduna að Presthólum. Gesta-
gangur var alltaf mikill og alltaf
virtist nóg húsrúm fyrir þá sem
að garði bar, hvort sem það var á
nóttu eða degi.
Þorgrimur var ljúfmenni i allri
umgengni og vildi hvers manns
vanda leysa, var fljótur að átta
sig á þvi sem þurfti aö gera er til
hans var leitað.
1 þau ár sem ég þekkti tengda-
föður minn, lágu honum ætið góð
orð til samferðamanna sinna og
aldrei minnist ég þess, að hann
hafi lagt hnjóðsyrði til nokkurs
manns.
Þorgrimur Ármannsson
Ég mun aldrei gleyma þegar
þau hjónin komu langan veg til
Reykjavikur i vor, til að vera við
fermingu dóttur okkar. Og börnin
okkar munu seint gleyma hversu
gaman var aö fá afa og ömmu
heim til sin.
Þorgrimur var mjög vel lesinn
og hafði hann mjög gaman af að
segja frá löngu liðnum atburðum,
þvi minnið var óskert til hins sið-
asta, en hann veiktist hinn 17.
janúarsiðastliðinn ogandaðist 30.
janúar eftir stutta lengu á sjúkra-
húsinu á Húsavik.
Nú þegar leiöir okkar skiljast i
bili er mér efst i huga þakklæti
fyrir allt sem hann hefur gert fyr-
ir mig og mina fjölskyldu og
þakklæti fyrir viðkynningu við
traustan og góðan mann með
heilbrigðar lifsskoðanir.
Hann var maðurinn, sem alltaf
var veitandi i samskiptum sinum
við mig og aðra. Rausnarskapur
og hjálpsemi voru hans sterkustu
eðlisþættir.
Með þessum fátæklegu orðum
vil ég þakka tengdaföður minum
samfylgdina á liðnum árum og
óska honum góðrar ferðar inn á
eilifðarlandið. Og eiginkonu og
öðrum vandamönnum . votta ég
samúð mina.
Blessuð sé minning hans.
Ingibjörg M. Kristj ánsdóttir.
s#gmmammwmmmmœmmmi
%
ý
•T-í'vj
■
%
<VT"

>w*
r »1 -•
i ’t
Æskulýðsráð
Styrkir
1. Nýjungar i starfi æskulýðsfélaga.
Æskulýðsráð Reykjavikur veitir nokkra styrki til
þeirra æskulýðsfélaga, er hyggja á nýjungar i starfi
sinu I ár. Umsóknir um slika styrki, með itarlegri
greinargerð um hina fyrir huguðu tilraun eða ný-
breytni, óskast sendar framkvæmdastjóra ráðsins,
Frlkirkjuvegi 11, fyrir 1. marz næstkomandi.
2. Unglingaskipti.
Æskulýðsráð Reykjavikur mun i ár veita nokkurn fjár-
styrk til félagshópa, er fyrirhuga unglingaskipti við út-
lönd sumarið 1978. Slikur styrkur er bundinn þvi skil-
yrði, að um gagnkvæma starfsemi sé að ræða, þ.e.
samvinna við erlend samtök, er siðan senda unglinga
til Reykjavikur. Upphæð fer eftir fjölda umsókna. Um-
sóknir með nákvæmum upplýsingum um þátttakend-
ur, erlendan samstarfsaðila og ferðaáætlun, sendist
skrifstofu Æskulýðsráðs Reykjavikur fyrir 1. marz,
1978.
Æskulýðsráð Reykjavikur,
simi 15937
$
|
1
&
2v.
I
m ■
•:V-T
•»

AUGLÝSIÐ í TÍMANUM
Tónleikar ársins?
Föstudaginn 3. febrúar flutti
hljómeykið „La grande écuire
et la chambre du roy” (sem mér
skilst að þýði Hesthúsið mikla
og svefnherbergi kóngsins)
fjögur renessansverk i Bústaða-
kirkju, fyrir fullu húsi. Flokkur-
inn var á leið yfir hafið i hljóm-
leikaför til Ameriku, og fyrir
harðfylgi franska ambassa-
dorsins, Jacques de Latour
Dejean, og þrotlausa baráttu i
margamánuði, tókst að fá Hest-
húsið og Kammermúsikklúbb-
inn til að halda þessa tónleika
hér i leiðinni.
Hið eilifa strið um sálir mann-
anna er háð á öllum sviðum lifs
og dauða — (gleymum ekki
prestunum, spiritistunum, engl-
um og árum) — hér á íslandi
tekur það á sig finna form en
sums staðar annars staðar,
a.m.k. á yfirborðinu, þvi hér
skylmast stórveldin með spjót-
um mennta og menningar, en
ekki með striðs-ráðgjöf og
vopnasölu. Vér minnum á
nokkra leiki i hinu stóra tafli
siðustu missera: Franska
sendiráðið lék fram J. P.
Jacquillat og franskri tónlist á
vegum Sinfóniuhljómsveitar-
innar i marz, hið þýzka svaraði
með gagnsókn, Stuttgart-hljóm-
sveit Carls Mflnchinger, og
Markl-kvartettnum i april.
Brezka heimsveldið skákaði
með Peter Piers og Osian Ellis i
mai, en siðan var vopnahlé yfir
sumarmánuðina, sem menning-
arfulltrúar sendiráðanna not-
uðu vafalausttil hins ýtrasta til
að koma skipulagi á hersveitir
sinar, hver i sinu landi. 1 haust
neyttu Skandinavar svo færis i
vopnahléinu og skutu þremur
lausum skotum i Norræna hús-
inu, en Bandarikin léku fram
Stradivari-kvartettnum öðru
sinni i november. Þjóðverjar
reyndu fyrir sér á
barokk-vængnum meö Ars
Poetica nýverið, en Frakkar
svöruðu með leikfléttu, sem
sjálfur Napóleon hefði verið
fullsæmdur af, „Hesthúsinu”.
Að þeim tónleikum heyrðum
segja allir: „Hvers vegna fara
menn nokkuð annað en til
Frakklands til að læra söng —
eða hvað sem er, ef út i þaö er
farið?” sem sýnir að nú verða
hinir að taka fram fallstykkin,
ef „jafnvægið á ekki að rask-
ast”. NU i vikunni eru Banda-
rikjamenn meö liðsflutninga:
listvinakokkteil og bandariskan
stjórnanda hjá Sinfóníuhljóm-
sveitinni: Rússar eru sagðir
vera að hlaða Stóru Mettu, þvi
Emil Gilels kemur hingaö i vor
(en hvenær kemur Richter —
eða væri að kalla yfir sig
atómstrið i kúnstinni?) og hver
veit nema pianókonsertinn Gula
fljótið, eftir starfshóp Rikis-
hljómsveitarinnar i Kina, muni
heyrast hér innan tiðar.
En snúum okkur að tónleikum
„Hestshússins”:
Tónleikar „Hesthúss-
ins”
A efnisskránni voru fjögur
tónlist
verk eftir Couperin (1668-1933),
Charpentier (1636-1704), Marin
Marais (1656-1728) og Bodin De
Boismortier (1699-1755).
Allir vor þeir uppi á rikis-
stjórnarárum sólkóngsins, Loð-
viks XIV (rikti 1643-1715) og
lifðuflestirframá daga Loðviks
XV (r. 1715-74). Þeir voru sam-
timamenn Árna Magnflssonar
(1663-1730) oghinna lærðu Vida-
lina, Jóns (1666-1720), Páls
(1667-1727) og Þórðar
(1662-1742) sem var þeirra gáf-
aðastur, en hraktist úr rektors-
embætti I Skálholti sökum öl-
brests. Um hann segir i fornu
riti: „Hann beiddi um brennivin
á banalegunni, his verbis usus:
Guttam per dominum nostrum
Jesum Christum, en fékk ekki
og dó.” Og á þessum árum orti
Stefán Ólafsson Svanasöng
sinn:
Margt er manna bölið,
misjafnt drukkið ölið,
lifs um tæpa tið.
t dag byljir biða,
bjart er loftið friða,
á morgun hregg og hrið.
Villtur er sá,
sem væntir á
stöðugt lengi
gleðinnar gengi
gjörvöll hverfur bliða.
Francois Couperin var kall-
aður hinn mikli, til aögreiningar
frá minni háttar ættingjum, likt
og Jóhann Sebastian meðal
Bach fjölskyldunnar. Tónlist
hans jaðrar við fullkomnunina
sjálfa, með þokkafullum lögum
sinum, raddsetningu og hljóð-
færaskipan. Stofnandi „Hest-
hússins”, Jean-Claude Mal-
goire, hefur rannsakað tónlist
þessa timabils — lesið fræðirit
um það hversu flytja skuli og
leitazt við að koma sér upp safni
hljóðfæra frá þessum tima. t
hljómeyki hans er harpsikord,
barokk-knéfiðla, tvær barokk-
fiðlur, þverflauta og óbó, hvort
tveggja frumstætt og án lykla.
Auk þess tambúrin eða bjöllu-
bumba. 011 þessi hljóðfæri eru
raddminni en nútimaafbrigði
þeirra, svo semballinn (Helgu
Ingólfsdóttur) naut sin vel og
flautan þurfti ekki að yfirblása
til að komast að. Þetta var afar
skemtilegur flutningur, þótt ó-
bóleikurin virtist dálitið
skrykkjóttur — i rauninni er
hlutverk þess likara hlutverki
trompets nú.
Næst var flutt afar skrautlegt
verk, Onnur lexia um skugga
miðvikudagsins fyrir páska (ef
mig brestur ekki frönskukunn-
áttu) eftir Charpentier, sem
söngkona „Hesthússins” Sophie
Boulin söng með undirleik. Slík-
an fádæma kóloratúr hafði ég
aldrei heyrt áður, ekki einn ein-
asti tónn óskreyttur.
1 þriðja stað fíutti „Hesthúsið’
Suite d’Alcione eftir Marin Mar-
ais, einn af siðustu forvigis-
mönnum hinnar fornu
víól-hljóðfærafjölskyldu ágætt
verk en þó lakara enL’Imperial
Couperins.
En þá var eftir hápunkturinn
Kantata fyrir sópran rödd og
hljómsveit eftir Boismortier.
Dr. Jakob Benediktsson flutti
fáein formálsorð eftir stjórn-
andann, Jean-Claude Malgoire,
um það.hvað visindarannsóknir
hefðu leitt i ljós um flutning
slíkra verka, nefnilega það, að
söngvarinn hafði i frammi
mimuleik til þess að leggja
áherzlu á efni söngtextans. Og
þetta gerði Sophie Boulin með
dámafáum glæsibrag og yndis-
þokka — svona sjarmerandi
söngur og frábær hefur sjaldan
heyrzt á f jölum hér áður. Þetta
hefðu engir getaö gert nema
Frakkar.
5.2. Siguröur Steinþórsson
ELDSVOÐI GERIR EKKI
BOÐ Á UIMDAN SÉR
Nú fást hin landsþekktu Chubb s/ökkvitæki
og reykskynjarar hjá S.S. i G/æsibæ
Stuðlið að öryggi heimilisins og
hafið Chubb ávallt við hendina
ÖLAFIJR GÍSLASOM & CO. ilf.
SUNDABORG 22 - SÍMI 84800 . 104 REYKJAVIK
»-------------------------
Chubb Fire