Tíminn - 05.04.1978, Qupperneq 9

Miðvikudagur 5. apríl 1978
9
iii'JlflÍA
Ánægjulegt að
fólk vill nú aftur
setjast að úti á
landsbyggðinni
— Jón Jónsson á Skagaströnd,
hvaða fréttir getur þú sagt mér
úr þinni heimabyggð?
— Það er allt gott að frétta frá
Skagaströnd og atvinnuástand
þar er mjög gott. Að visu var
takmörkuð vinna framan af
vetri, vegna óhapps er kom fyr-
ir togarann okkar, Arnar HU 1,
en eldur kom upp i honum i
haust. En nú er hann aftur far-
inn að fiska og fiskar vel.
Hjá okkur er i gangi frystihús,
skipasmiðastöð, prjónastofa og
rækjuvinnsla,og nú er byrjaðaf
kraftiað undirbúa uppbyggingu
sildarverksmiðjunnar sem
loðnuverksmiðju.
Það má þvi segja, að mikil
breyting hafi átt sér stað á
Skagaströnd með framgangi
byggðastefnunnar eftir 1970. Og
svo hefur orðið, að ég held, viða
um landið.
— Hefur fólki þá fjölgað?
— Þvi fjölgar alltaf nokkuð
jafnt. En nú held ég að um
mikla fjölgun væri að ræða ef
ekki væri húsnæðisskorturinn til
fyrirstöðu, þvi mikil eftirspurn
er eftir að flytja til Skaga-
strandar. Algengt var að ungt
fólk flytti burtu þegar atvinnu-
leysið var mest. Margt af þvi er
nú komið aftur og fleiri vilja
koma. Þetta tel ég ánægjulega
breytingu og æskilega þróun
fyrirlandið i heild. Það er eng-
inn bættari með að allt of mikil
ásókn sé i að flytjast á suð-
vesturhorn landsins. Það hefði
lika stefnt þeim landshluta i
voða ef þróunin hefði haldið
áfram á þann veg.
Meiri fjölbreytni i
framleiðsluna
— Nú crt þú framkvæmda-
stjóri Ræk juvinnslunnar á
Skagaströnd, hvernig gengur
reksturinn?
— Hann gengur vel. Það nýj-
asta er að við ætlum að fara að
snúa okkur að veiðum og
vinnslu á hörpudiski, en þó
nokkuð magn af honum er i
Húnaflóa. Smávegis var fariðút
i þetta fyrir nokkrum árum og
fiskurinn þá handunninn. Nú
Jón Jónsson, Skagaströnd.
Timamynd G.E.
höfum við komið okkur upp vél-
um til vinnslunnar.
Einnig vorum við að reyna við
djúprækjuveiðar sl. sumar og
höfum hug á að halda áfram
með það. Þetta gekk ágætlega i
fyrra, þann tima sem bátarnir
voru að. Þá var bara erfitt að fá
menn til að reyna þetta, þvi það
var nær óþekkt, svo margir
voru hræddir við að fara út i
þennan veiðiskap. En nú virðast
fleiri hafa áhuga og eru m.a.s.
að kaupa báta frá Hvamms-
tanga fyrir þessar veiðar.
Laun þurfa að vera
jafnari
— Við erum nú stödd á flokks-
þingi, hvað vilt þú segja um
það?
— Mér finnst þetta mjög
gagnlegt og fróðlegt þing. Það
er gagnlegt að fylgjast með
málum og einnig að kynnast
fólki úr öðrum byggðarlögum,
sem vinnur að sams konar mál-
efnum og við.
— En hvað um flokkinn okkar
og stjórnarsamstarfið?
— Ég er nú einn af þeim, sem
ekki er mjög ánægður með það.
Hefði heldur viljað flokkinn i
stjórn með öðrum flokkum en
Sjálfstæðisflokknum.
Að mörgu leyti hefur þessi
stjórn þó staðið sig vel t.d. i
landhelgismálinu og fleiri ágæt-
um málum. Hins vegar er mað-
ur meðdálitið blandaðan hug út
af seinustu efnahagsaðgerðum,
hvaða áhrif þær hafa. Auðvitað
þurfti eitthvað að gera, en hefði
kannski mátt framkvæma það á
einhvern annan hátt. Mér finnst
t.d. full langt gengið i þvi að
taka af lægst launaða fólkinu, en
hefði mátt taka dýpra i árina
hjá þeim sem betur stóðu. Það
þarf lika að stöðva þá þróun, að
þegar þeir lægst launuðu fá
kannski 5 þús. kr. hækkun
launa, þá'fái þeir hæstlaunuðu
upp i 30-40 þús. krónu hækkun.
Einnig þarf að reyna að
sporna meira við þeim feikilegu
hækkunum sem orðið hafa, t.d. i
sambandi við opinbera þjón-
ustu.
HEI
Kenningin:
„Reykvíking-
ar vinnudýr
landsbyggð-
arinnar"
— eða: Neytum
— Þeir sem búa upp til
fjalla geta ekki farið
fram á sömu lífsþægindi
og íbúar borgarinnar.
Eitthvað í þessum dúr
hljóðuðu ummæli efsta
manns á lista Sjálfstæðis-
f lokksins til alþingiskosn-
inga i Reykjavík, Alberts
Guðmundssonar, þegar
hann ræddi um íbúa
dreifbýlisins á Alþingi í
siðustu viku. Hann sagði
ennfremur: „Reykvík-
ingar eru vinnudýr lands-
byggðarinnar". — Já, það
er skoðun þessa manns,
sem kjósendur Sjálf-
stæðisf lokksins í Reykja-
vík hafa óbeinlínis kjörið
til forystu í sínum flokki.
En sem betur fer kemur
víst seint til þess, að Al-
bert Guðmundsson verði
forsætisráðherra, hafi
lifsskoðunin ekkert
breytzt frá knattspyrnu-
árunum: ÉG VIL EKKI
VERA FYRIRLIÐI?
MÉR NÆGIR AÐ VERA
STJARNA. Það er vissu-
aflsmunar
lega ábyrgðarminna
starf að vera stjarna en
fyrirliði, og þakkandi að
menn þekki takmörk sín
að þessu marki. Það er
svo önnur saga, að Albert
nokkur Guðmundsson
gæti aldrei orðið forsætis-
ráðherra nema þá hjá
ójaf naðarmönnum í
Reykjavík.
Ömannleg eru viðhorf
þessa manns til með-
bræðra sinna og virðast
einungis byggð á við-
skiptum og kænsku. Þeir
sem búa upp til fjalla,
þ.e.a.s. aðrir en íbúar
stærstu þéttbýlissvæð-
anna, mega ekki að mati
hans heimta t.d. raforku
á sama verði og Reykvík-
ingar. Það er ekki nóg
með að þetta fólk f er var-
hluta af öllum þeim val-
kostum, sem þéttbýlið
býður upp á í skemmtun-
um, þjónustu og fræðslu.
Það á líka að borga 135%
meira fyrir rafmagn en
Reykvíkingar, a.m.k.
þykir Albert Guðmunds-
syni ekkert sjálfsagðara.
En mér er spurn, Reyk-
víkingi, sem vinnur þjón-
ustustörf, eru forréttindi
okkar hér í þéttbýlinu
ekki meiri en svo að sann-
gjarnt geti talizt, að
fjallabúarnir fái a.m.k.
raforkuna á sama verði
og við? Og ennfremur,
hvar værum við Reykvik-
ingar staddir, ef lands-
byggðin segði sig úr lög-
um við okkur? Hverjum
ættum við þá að selja
þjónustu okkar við því
verði, sem við nú fáum
fyrir hana?
Sjálfstæðishugmynd
Alberts Guðmundssonar
er greinilega maður á
móti manni, byggð á móti
byggð. Þó sagði hann ber-
um orðum, að Reykvik-
ingar ættu f ullan rétt á að
njóta fjölda síns og sam-
takamáttar... Já, en til
hvers? — Til að berja á
landsbyggðinni? Guð
hjálpi f jallabúum þá þeg-
ar Reykjavíkurþéttbýlið
verður komið með meiri
hluta á Alþingi.
En hver skyldi annars
verða útkoman, ef kenn-
ing Alberts yrði fram-
kvæmd og íslendingar
hættu að vera ein þjóð og
leystust upp í sundraða
viðskiptakjarna? Lands-
byggðin gæti jú etið sitt
marghataða kindakjöt og
Reykvíkingar verið lausir
við það. En skyldu ekki
einhverjir aðrir en Reyk-
víkingar vera tilbúnir til
kaupa á fiskframleiðslu
landsbyggðarinnar, og
skyldi ekki vera hægt að
verzla annars staðar en í
Reykjavík. Og með
hverju ættu síðan Reyk-
víkingar að greiða svína-
kjötið frá Danmörku? —
Álmelmi?????
Hverjum dettur annars
annað eins í hug. Vonandi
ekki nokkrum manni....
en þó er þetta rökrétt af-
leiðing af ummælum Al-
berts Guðmundssonar.
En látum stjörnur hvíla í
friði i fyrsta sæti á lista
Sjálfstæðisf lokksins í
Reykjavík. Við hin skul-
um halda áfram að vera
ein þjóð, þeir bræður að
unna hverjum öðrum
réttlætis. Jöfnum trygg-
ingargjöldin, jöfnum raf-
orkuverðið, jöfnurp
framfærslukostnaðinn.
Minnumst þess að sam-
vinnan gerir mennina
stærri, sundrungin
smækkar þá.
KUBBUR
Samtal
á ritvél
Við sl. áramót var gefið út rit-
verkið „CONVERSATION” eftir
Einar Guðmundsson og Jan Voss.
Annars vegar er um að ræða
isl/þýzkan texta — hins vegar er
meðfylgjandi þýðing bókarinnar
á þýzku og islenzku.
E.G. hefur áður gefið út bækur,
m.a. „Lablaða hérgula” og
„Flóttinn til lifsins”. Jan Voss er
v-þýzkur myndlistar- og bóka-
gerðarmaður, sem dvalið hefur
langdvölum hér á landi á undan-
förnum árum, og tekið þátt i sýn-
ingum I Galleri Súm og viðar.
„CONVERSATION” er samtal
á ritvél milli höfundanna, sem
átti sér stað árið 1975 (gefið út það
ár I takmörkuðu upplagi), byggð-
ist það á þáverandi kunnáttuleysi
i móðurmáli hvor annars, en til-
gangurinn var sá að reyna að láta
hugsai^irnar mætast eftir föng-
um.
tsl/þýzki textinn kemur nú út i
annarriútgáfu. Einnigfylgja með
þýðingar, sem önnuðust þeir
Dieter Roth og Magnús Pálsson.
Þanniger um að ræða tvær bækur
i einu hylki, kannski má segja að
þær séueinsogsin hvor skreiðin á
spyrðubandinu.
Litill hluti upplagsins fer á
markað á Islandi. Útgefandi er
Edition Lebeer-Hossman i
Bruxelles og Hamborg. Grafik
h.f. prentaði.
N ámss tyrkur
við
Kielarháskóla
Borgarstjórnin I Kiel mun veita
islenzkum stúdent styrk til náms-
dvalar við háskólann þar i borg
næsta vetur, að upphæð DM 650,-
á mánuði i 10 mánuði, frá 1. októ-
ber 1978 til 31. júli 1979, auk þess
sem kennslugjöld eru gefin eftir.
Um styrk þennan geta sótt
stúdentar, sem hafa stundað há-
skólanám i a.m.k. þrjú misseri.
Umsækjendur verða að hafa
nægilega kunnáttu i þýzku. Um-
sóknir skal senda skrifstofu Há-
skóla tslands eigi siðar en 20.
april n.k.Unsóknum skulu fylgja
vottorða.m.k. tveggja mannaum
námsástundun og námsárangur
og a.m.k. eins manns, sem er per-
sónulega kunnugur umsækjanda.
Umsóknir og vottorð skulu vera á
þýsku.