Tíminn - 19.05.1978, Side 16

16
Föstudagur 19. mal 1978
Hvað kostar
benzínlítrinn
í raun
og veru?
ESE — Félag islenzkra bif-
reiöaeig. hefurtekiö saman
nokkrar tölur um þaö hvað
langan tima þaö taki i hverju
eftirtalinna Evrópulanda aö
vinna fyrir einum lítra af
benzini og er þá miðað viö
daglaun verkamanna I
þessum löndum
Danmörk
Noregur
Sviþjóð
Belgia
Irland
Bretland
Sviss
Luxemborg
tsland
4.32 min.
4.98 min.
3.91 min.
5.60 min.
8.46 min.
6.57 min.
5.02 min.
3.80 min.
10.94 min.
Eins og sjá má á þessum
tölum þá eyðir islenzkur
verkamaður þrisvar sinnum
lengri tima til þess aö vinna
fyrir sinum benzinlitra, en
kollcgar hans f Luxemborg og
Sviþjóð og trúlega er benzín
þess islenzka lakara að gæð-
um, sem aftur á móti leiðir tii
hærri reksturskostnaðar.
Annars eru Islendingar og
Irar sér á báti i þessum efnum
en aðrar þjóðir komast ekki
með tærnar þar sem við höf-
um hælana hvað varðar verð á
benzini.
Tilboð óskast
i nokkrar fólksbifreiðar, jeppabifreið og
nokkrar ógangfærar bifreiðar þar á meðal
Pick-up bifreið með framhjóiadrifi, er
verða sýndar að Grensásvegi 9, þriðju-
daginn 23. mai kl. 12-3. Tilboðin verða opn-
uð i skrifstofu vorri kl. 5.
SALA VARNARLIÐSEIGNA
FRÆ
Grasfræblöndur
vallarsveifgras
túnvingull
sumarhafrar
vetrarhafrar
bygg
rýgresi
repja
fylking
dasas
sol II
Mjólkurfélag Reykjavikur
Laugavegi 164 — Reykjavík — Slmi 11125
Utankjörfundar-
KOSIMING
Verður þú heima á kjördag?
Ef ekki — kjóstu sem fyrst!
Kosið er hjá hreppstjórum, sýslumönnum og bæjar-
: fógetum. I Reykjavík hjá bæjarfógeta í gamla
AAiðbæjarbarnaskolanum við Tjörnina. Þar má
kjósa alla virka daga kl. 10.00-12.00, 14.00-18.00 og
20.00-22.00. Helga daga 14.00-18.00.
Símar vegna utankjörstaðakosninga eru tyrir i
Vesturland og Austurland 29591, fyrir Vestfirði og i
Suðurland 29592, fyrir Norðurland vestra og eystra
29551, og fyrir Reykjavík og Reykjaneskjördæmi
29572 og 24480.
AAinnið vini og kunningja sem eru að fara að heim-
an að kjósa áður en þeir fara. Flokksskrifstofan
veitir allar upplýsingar þessum málum viðkom-
andi.
B er listabókstafur f lokksins,nema þar sem hann er
i samvinnu við aðra.
lesendur segja
Á að stöðva
verðbólguna
Mikið er nú skrifað og skrafað
um verðbólguna og er það að von-
um. Nú, með kosningar til
Alþingis og sveitarstjórna fram-
undan eru allir sammála um, að
verðbólgan sé hinn versti vágest-
ur og verði þvi að stöðva vöxt
hennar. Hins vegar virðist það
vefjast fyrir mönnum hvernig
það skuli gert. Það eru fyrst og
fremst stjórnmálamennirnir sem
glima við þessa þraut. Margt
segistþeim vel, en litið er aöhafst
og verðbóíga vex og dafnar vel.
þviþarfþaðsvoað vera? Að minu
viti er það af þvi að forsenduna
vantar, en hún er þessi: Að eyða
ekki meiru en aflað er og að það
sem aflast sé nýtt þjóðinni og ein-
stakiingum hennar til heilla og
hagsbóta.
Er hægt að gera þetta? Já, það
er hægt, en til þess verður
rlkisstjórnin að hætta að skatt-
pina þjóðina og láta stofnanir sin-
ar — rikisstofnanir — ganga á
undan öðrum með verðhækkanir.
Að sjá um að bankar okri ekki á
viðskiþtavinum sinum með óhæfi-
lega háum vöxtum og sóun fjár-
muna þjóðarinnar m.a. með
óþarflega mörgum útibúum og
óþarflegamörgum og stórum bygg
ingum og luxusinnréttingum
þeirra. Sama gildir um félög og
einstaklinga sem stunda lána-
starfsemi. — Að hætta
prósentuálagnlngu, sem hvetur
heildsala og kaupmenn til aö
kaupa vöruna þar sem hún er
dýrustiheildsölum mætti fækka).
— Að hætta að eyða mörgum þús-
undum milljóna i erl. gjaldeyritil
ótakmarkaðs fjölda fólks, sem
ferðaskrifstofurnar lokka til „sól-
arlandaferða” með óheyrilega
miklum auglýsingaáróðri. Þetta
fólk kemur svo heim magaveikt
og sólbrennt eftir að hafa sýnt
útlendingum nakta likami sina,
ogenginnveit hve mikið af meng-
un það flytur heim með sér eftir
aðhafa svamlaði gruggugum sjó
Miðjarðarhafsins. En ferðaskrif-
stofurnar eða eigendur þeirra
dafna. — Aé hætta óhoflegri
gjaldeyriseyðslu á öðrum svið-
um. Má i þvi sambandi benda á,
að hætt verði að hleypa erlendum
auðhringum inn i landiö og láta
almenning greiða fyrir þá ódýrt
rafmagn og byggja fyrir þá hafn-
ir á kostnað landsmanna, hafnir
sem annars væru algerlega
óþarfar. Hætta öllum stóriðju-
draumórum, sem við getum ekki
uppfyllt sjálfir. — .Að leggja ekki
út i tvisýnar og áhættusamar
framkvæmdir eins og t.d. Kröflu-
ævintýrið, sem nánast má kalla
glæfrafyrirtæki, og kostaö hefur
þjóðina ærið fé og á áreiðanlega
eftir að kosta mikið fé ennþá,
hvort sem það verður nokkurn-
tima að notum eða ekki. — Að
hætta að byggja allar fram-
kvæmdir á lánum. Hvernig eiga
nokkur fyrirtæki, hvort sem um
er að ræða landbúnað, fiskveiðar
eða iðnað, að geta borið sig með
þessumóti meðþeimokurvöxtum
sem nú tiðkast. Meiri hluti tekna
þeirra fer i afborganir og vexti af
lánunum, og afgangurinn og jafn-
vel meira fer i hinar og þessar
álögur, sem svo lenda i hinni
botnlausu hit rikissjóðs. — Að
hætta að verðtryggja eitt en ekki
annað, það er ójöfnuður. — Að
hætta nauðungaruppboðum. Fátt
er eins vel fallið til að gera þá
riku rikari og þá fátæku fátækari.
Hversvegna má ekki selja hlutina
á frjálsum markaði? Að gera
skattalögin þannig úr garði að
skattsvikarar geti ekki eða eigi
sem erfiðast með að gera það.
Núgildandi lög hvetja þá til þess.
— Að gera skólakerfið einfaldara
og að leggja meiri áherzlu á
hagnýtan lærdóm og hætta að
halda börnum á skólabekk I niu
mánuði ársins. — Að hætta að
flytja inn eiturlyf eins og áfengi
og selja það á þann hátt að börn
og unglingar geti aflað þess. Það
Skapar afbrotamenn strax áunga
aldri. Ri'kisvaldið hegnir svo
þessu ungviði fyrir brot, sem það
sjálft átti upptökin að. Þetta er
ljótt framferði hjá forustumönn-
um þjóðarinnar.
Hér að framan er stuttorð
upptalning á þvi helzta sem lag-
færa verður, ef ná skal tökum á
verðbólgunni og stöðva hana.
Óreiða og ringulreið hjá þeim
sem ráða yfir fjármunum þjóðar-
innar er áberandi. öll þjóðin er
undrandi og reið yfir þeim
fjárhagsvandaaðgerðum rikis-
stjórnarinnar að brjóta gerða
samninga og að halda ekki gefin
loforð. Fagurt fordæmi! Hjá öll-
um rikisstjórnum hefur það
hingað til verið aðalúrræði til að
ráða framúr fjárhagsvandræð-
um, sem þær hafa komið þjóðinni
i, að lækka tekjur almennings og
þá fyrst og fremst þeirra sem
minnstar tekjur hafa. Þessar sið-
ustu aðgerðir hniga i sömu átt,
þótt annar háttur hafi nú verið
hafður á en vanalega. Þetta er
allt hreinskilningsleg frásögn af
þvi sem er að gerast, eins og það
kemur mér fyrir sjónir.
Ekki má ég gleyma að þakka
þingmönnum á viðeigandi hátt
fyrir umhyggju þeirrafyrir okkur
gamla fólkinu, þegar skattalaga-
frumvarpið var til umræðu á
Alþingi. Ekki einn einasti þeirra
minntist einu orði á að rétta hlut
okkar, sem höfum greitt okkar
gjöld undanbragðalaust i áratugi.
Að lokum vil ég endurtaka það
sem ég sagði i byrjun. Sé alvara
fyrir hendi að stöðva verðbólg-
una, þá má ekki eyða meiru en
aflað er og það sem aflast verður
að nýta þjóðinni og einstaklingum
hennar til heilla og hagsbóta.
Jón Eiriksson
Drápuhlið 13.
O Halldór
anleiki fjárveitinga, sem stefnt
var að, hefur ekki náöst, og þar
með er litið svigrúm til að ráðast I
stærri verkefni.
Ljóst er að breytingar á
vegaflokkuninni ná ekki tilgangi
sinum fyrr en breytt verður um
málsmeðferð og vinnubrögð I
sambandi við afgreiðslu vegáætl-
unar, og er ef til vill nauðsynlegt
aðsetja ákvæði þar að lútandi inn
I vegalög til að tryggja að úr
þessu verði bætt.
Áætlun um stærri
verkefni.
í þvi sambandi kemur til álita
að setja i vegalög ákvæði um
Sprungu- og
þakþéttingar
á gamalt og nýtt með
álkvoðu* 10 ára
ábyrgð á efni og
vinnu. (Sem endist i
20-30 ár). Einnig
múrviðgerðir, flisa-
lagnir og pússning.
Álþétting s.f.
Simi 91-24954 og
20390 eftir kl. 16.
gerð sérstakrar áætlunar um
stærri verkefni sem næði yfir 2-3
kjörtimabil. 1 þeirri áætlun yrði
kveðið á um einstök verkefni, I
hvaða röð þau skyldu
framkvæmd, áfangaskiptingu og
annað sem mestu máli skipti.
Þessi áætlun yrði siðan felld inn I
vegáætlun hverju sinni, en þó
þannig að tryggt væri , að umtals-
verðurhluti þess fjármagns, sem
ætlaður væri til nýrra
framkvæmda rynni til þessara
sérstöku verkefna, og þa' i þeirri
röð sem langtimaáætlunin segir
til um. Eðlilegt væri, að lánsfé,
sem aflað er til vegafram-
kvæmda hverju sinni, gengi fyrst
og fremst til þessara sérstöku
verkefna.
Fjárveitingum til annarra
vegaframkvæmda en hinna sér-
stöku verkefna mætti þá skipta
milli kjördæma eftir hiutfalls-
reglum, sem tækju tillit til
ástands, notkunar og lengdar
vega i hinum ýmsu kjördæmum
Ég hef nýlega falið samgöngu-
ráðuneytinu og Vegagerðinni að
athuga um möguleika á slikri
áætlanagerð, sem hér hefur verið
lýst, en slik athugun er nauðsyn-
legur undanfari lagaákvæöa um
þessi mál. Þegar niðurstöður at-
hugunar liggja fyrir þyrfti að
taka þessi atriði til skoðunar og
breyta vegalögum eins og þurfa
þætti með það fyrir augum að
tryggja það að stór og brýn verk-
efni i vega- og brúagerð komi til
framkvæmda, i stað þess að þeim
er ýtt til hliðar við núverandi að-
stæður. .
Norður- og Aiisturvegur
I sambandi við þetta atriði vil
ég minna á yfirlýsingar rikis-
stjórnarinnar á s.l. ári um að
ákvörðun sú sem mörkuð var um
Norður-og Austurveg nái tilgangi
sinum, þó á lengri tima verði en
gert var ráð fyrir i lög'unum.
Til þess arna verður að taka
tillit til endurskoðaðrar vega-
áætlunar á næsta ári og gerö
nýrrar, ef takmörkuninni hefur
ekki þá þegar verið náð.
Til þess að friður fáist um
framkvæmd slikrar áætlunar er
mér ljóst að nauðsyn ber til að
taka tillit til vegagerðar á öðrum
landsvæðum.
1 samræmi við þessa skoðun
mina, og það sem ég sagði áðan
um endurskoðun vegalaga og
ákvörðun um skiptingu vegafjár,
tel ég brýna nuðsyn til að koma
þeirri stefnu fram sem ég lýsti
héráðan um langtima áætlun um
stærri verkefni og sérstaka fjár-
útvegun til þeirra.
Enda þótt mér sé ljóst að engin
slík ákvörðun verður tekin á-
þessu þingi um þá stefnumörkun,
mun ég láta undirbúa fram-
kvæmd þessarar athugunar, og
haga henni á þann veg að allir
geti haft áhrif á hana.
Hr. forseti,
Með þessum orðum tel ég mig
hafa gert fullkomna grein fyrir
skýrslu um framkvæmdir á vega-
áætlun á árinu 1977, og læt máli
minu lokið.