Tíminn - 25.08.1978, Blaðsíða 17

Föstudagur 25. ágúst 1978
17
70 ára
Daníel Kristjánsson
Vinur minn Daniel
Kristjánsson á HreBavatni er
sjötugur í dag, 25. ágúst. Af þvi
tilefni langar mig til að fara um
hann nokkrum oröum.
Ég læt öörum eftir aö rekja
æviferil Daniels, en allir ibúar
Borgarfjaröarhéraös, sem
komnir eru til vits og ára, þekkja
til hans, og hann er þekktur og
virtur víöa annars staöar.
Segja má, aö vart hafi verið
lögð á ráð um framfaramál og fé-
lagsleg átök f Borgarfirði undan-
farna áratugi án þess að Daniel
kæmi þar viö sögu.
Þaö munar um Daniel, aö
hverju, sem hann gengur. Agætir
forystuhæfileikar, dugnaöur og ó-
sérhlifnihafa gerthann einstakan
i sinni röö.
Ég ætla ekki aö telja öll
trúnaöarstörfin, sem Daniel hafa
veriö falin um dagana, en þar
hafa Borgfiröingar sett met, sem
seint verörn- hnekkt.
Ég hef einkum starfaö meö
Daniel á tveim sviöum, aö skóla-
málum og skógræktarmálum.
Þaö er aö segja, þaö er aöallega
Daniel, sem hefur starfað. Viö hin
höfum dinglað meö, áhyggjulaus
vegna þess aö forystan var i
öruggum höndum hans.
Barna- og unglingaskólinn á
Varmalandi, sem tók til starfa
1954, var sá fyrsti sinnar teg-
undar hér á landi, heimavistar-
skóli, sem allir sjö sveitahreppar
Mýrasýslu sameinuöust um,
Daniel átti sæti i byggingarnefnd
skólans, siöan i skólanefnd frá
upphafi — og lengst af formaöur
nefndarinnar, uns hann lét af þvi
starfi nú i sumar.
Leiðrétting
1 frimerkjaþætti á sunnudag, á
önnursetning um timaritið Grúsk
að hljóða svo:
„Var mikið um útgáfu þess rætt
fyrir siöasta landsþing.”
Þetta leiðréttist hér með.
Sigurður H. Þorsteinsson
Skólasetriö á Varmalandi hefur
stöðugt verið i uppbyggingu. Aö
lokinni fyrstu skólabyggingunni
var byggö sundlaug. Næst voru
húsakynni skólans stækkuö all
verulega, byggöir kennarabú-
staöir, Iþróttahús og félags-
heimili,ný vatnsveita. Um bygg-
ingu allra þessara mannvirkja
hefur Daniel haft forystu af skól-
ans hálfu. Væri trúlega öðruvlsi
um aö htast á Varmalandi nú, ef
hans heföi ekki notið viö.
Sjálfsagt heföi Daniel kosiö aö
uPPbyggingin gengi • hraöar, en
þegar á allar aöstæöur er litiö má
undrum sæta, hverju nokkrir fá-
mennir sveitahreppar hafa getaö
áorkaö. Slikt hefði ekki tekist
nema fyrirþaö.aöskólinn átti sér
foringja, sem var lagiö aö sam-
eina forráöamenn hreppanna til
átaka og sem þeir vissu, aö þeir
gátu treyst. Ekki hefur veriö
minna vandaverk aö standa
þannig aö málum skólans gagn-
vart ráöuneyti og öörum opin-
berum stofnunum, aö þær sann-
færöust um aö þeim peningum
væri vel variö, sem færu til bygg-
ingarframkvæmda á Varma-
landi. Skólanum var ómetanlegt
aö eiga jafn sterkan mann og
Daniel til þeirra hluta, þvi aö
þegar hann fór suöur til aö fá
samþykki til framkvæmda og Ut-
vega fé, þá varö venjulega allt
undan aö láta.
Mótun skólastarfsins sjálfs i
upphafi og siöan var vandaverk,
Til sölu
Benz, 22ja sæta, árgerð 1974, ekinn 140
þús. km.
Upplýsingar i sima (93)8673.
sem mikiö var I húfi aö vel tækist
til um, og vandamál skólans
margvisleg og oft og tiðum ekki
auöleyst, stundum viökvæm
einkamál. Viö lausn þessara
mála hefur skólinn óspart notiö
góöra hæfileika Daniels og ein-
lægs vilja hans til aö vinna skól-
anum sem mest gagn. Danlel
hefur fórnaö árum af ævi sinni I
þágu Varmalandsskóla og aldrei
spurt um laun, enda er for-
mennska I skólanefnd ólaunaö
starf.
, Þegar Borgfiröingar hugsa til
Skógræktarfélagsins og skóg-
ræktar yfirleitt, þá kemur nafnið
Daniel Kristjánsson upp i hug-
ann, og þaö er ekki aö ástæöu-
lausu”, segir Ragnar Olgeirsson
nýlega I grein um Daniel.
Þetta eru orð aö sönnu. Jafn-
framt starfi sinu sem skógar-
vöröur á Vesturlandihefur Daniel
veriö framkvæmdastjóri Skóg-
ræktarfélags Borgarfjaröar i
áratugi. Hann var formaöur
undirbúningsnefndar um stofnun
félagsins, en þaö var stofnað 1938,
og átti sæti I stjórn þess frá upp-
hafi og þar til á s.l. ári aö hann
gaf ekki lengur kost á sér. Hann
hefur verið driffjöðrin i öllum
framkvæmdum Skógræktarfé-
lagsins og unniö þar mikið braut-
ryöjendastarf; auövitaö ólaunaö
meö öllu, hvort sem um var aö
ræða aö leiðbeina fólki um skóg-
rækt, útvega þvi trjáplöntur og
girðingarefni, sjá um plöntun og
umhiröu I skógræktargiröingum
félagsins eöa afla nýrra lands-
svæöa til gróöursetningar.
Nú, þegar Daniel hefur látiö af
störfum fyrir Skógræktarfélagiö
rennur það upp fyrir okkur, sem
eftir sitjum i stjórn þess, hvaö
framkvæmdastjórastarfiö hefur
veriö mikiö starf, en allt gekk
eins og af sjálfu sér meöan hann
annaöist þaö.
Ungur kynntist Daníel ung-
mennafélagshreyfingunni og var
I forystusveit hennar.Hann hefur
ætiö veriö sannur ungmennafé-
lagi I þess orös bestu merkingu,
haft þá hugsjón að leiðarljósi, aö
vinna héraöi sinu, landi og þjóö
sem mest gagn án þess aö hugsa
um laun eöa vinnutima. Laun
hans hafa fyrst og gremst veriö
þau aö sjá góöan árangur verka
sinnaog Daníel erþannig geröur,
aö honum finnst þaö nægilegt.
Fyrir utan opinberu störfin
hefur hann eytt mjög miklum
tima I fyrirgráðslustörf og marg-
vislega aöstoö viö einstaklinga.
Fólki þykir svo gott að leita til
Daniels og treystir honum manna
best þegar mikiö er I húfi, enda
sér hann alltaf einhver úrræöi og
er meö afbrigöum hjálparfús.
Daniel hefur afkastað ótrúlega
miklu um ævina. Hann er ham-
hleypa til verka, hvort sem um er
aö ræöa andleg eöa llkamleg
störf, og vinnugleðin mikil. Hann
hefur ætiö risiö snemma úr
rekkjuen gengiö seint til náöa og
neitað sér um hvild og upplyft-
ingu til að geta sinnt fleiri verk-
efnum sem biöu.
Heimilisllfi sinu og einkalifi
hefur hann bókstaflega talaö
fórnaö I almennings þágu. Sjálfur
segir hann stundum hlæjandi, aö
hann sé þjóönýttur.
Dauiel er skaprikur baráttu-
maöur, hreinskilinn og á það til
aö hafa hátt og segja fólki ræki-
legatil syndanna.ef honum finnst
viö þurfa. En þetta gerir hann á
þann hátt, að það skilur ekki eftir
sig sárindi.
Drengskapurinn og góövildin
skin alls staöar i gegn, og Daniel
er lika manna fljótastur til aö
fyrirgefa.
Hann er svipmikill personu-
leiki, oftast glaöur og reifur og
alltaf fullur af áhuga á mönnum
og málefnum. Hann er einn af
þeim mönnum, sem maöur
hlakkar alltaf til að hitta og
metur meira og þykir vænna um
eftir þvi sem maöur kynnist
honum betur.
A þessum timamótum skal
honum vottuö viröing og þökk
okkar samferöafólksins. Viö
óskum honum þess, að ókomnu
æviárin fari um hann sem
mildustum höndum og aö hann
megi lifa það, aö sjá árangur
verka sinna koma æ betur I ljós.
Innilegar hamingjuóskir.
Þórunn Eiriksdóttir.
Helga Finnsdóttir
F. 17. des 1930
D. 17. ágúst 1978
Enda þótt dauöinn sé sá atburö-
ur, sem hver og einn á visastan,
þá kemur hann okkur oft á óvör-
um og heggur þar sem sist var aö
vænta.
Þeir sem hugsa i hagfræöilegri
rökvisi, sjá litið vit i aö skilja
móður á besta aldri frá friðum
barnahópi á viökvæmum aldri.
En sá „slyngi sláttumaöur” hefúr
aörar forsendurfyrir sinum verk-
um enviöfáumskiliö.og hannfer
ekki i manngreinarálit.
Helga Finnsdóttir mágkona
min elskuleg er nú horfin yfir
móöuna miklu. Athafnasömum
starfsdegi er lokiö fyrr en ætlaö
var. Hver dagur I hennar llfi var
henni gefinn til starfs og athafna,
— sú hugsun aö drepa timann var
henni óþekkt með öllu .
Helga var fædd aö Eskiholti i
Borgarfiröi 17. des. 1930 og voru
foreldrar hannar hjónin Finnur
Sveinsson bóndi þar og Jóhanna
Maria Kristjánsdóttir, sem lést
fyrir 2 árum. Hefur hagleiks og
listfengi þeirra Eskiholtsbræöra
veriö viöa getiö, og úrættuöust
þeir eiginleikar ekki i Helgu, þvi
aö segja aö allt léki i höndum
hennar. Eina skólamenntun
hennar aö barnaskóla loknum
var Húsmæöraskólinn að Varma-
landi, en þar var hún veturinn
1947—48. Var skólinn þá undir
stjórn þeirrar merku konu Vig-
dfsar Jónsdóttur frá Deildar-
tungu. Þar vakti Helga athygli
fyrir afköst, hugkvæmni og áhuga
á hannyrðum hvers konar. Of
hún meöal annars dregla, sem
lengi prýddu ganga skólans.
Nokkrum árum siöar réöst hún
til Ingibjargar Guöjónsdóttur
sem rak húllsaumastofu aö
Grundarstig 4 i Reykjavik, og
unnu þær saman uns Ingibjörg
fluttist af landi brott, og Helga
keypti saumastofuna áriö 1955.
Hinn 1. október 1957 giftisthún
Jóni M. Þorvaldssyni prentara,
og bjuggu þau fyrst á Grundar-
stignum, en byggöu svo hús aö
Svalbaröi 3 i Hafnarfiröi og flutt-
ust þangaö voriö 1961.
Isautján ár auönaöist Helgu aö
lifa og starfa aö Svalbarði 3.
Heimiliö mótaöist fljótt af hand-
bragöi hennar og smekkvisi.
Þarna rak hún saumastofu og
verslun viö hliöina á eldhúsinu,
svo aö frlstundir voru ekki marg-
ar. En i samkvæmum og á gleöi-
stundum var Helga hrókur alls
fagnaöar, og I húsi þeirra hjóna
var risna og höfðingsskapur
náttúrulögmál.
Þegar húsiö aö Svarlbaröi 3 og
garöurinn umhverfis þaö var full-
mótaö, var tekist á viö nýtt verk-
efiii. Fyrir fjórum árum réöist
fjölskyldan I aö byggja sumar-
bústaö aö Miödal i Laugardal.
Þar voru kraftarnir sameinaöir I
einu verki, og þar varö annar
sælureitur fjölskyldunnar.
Börnin uröu fimm. Finn Loga
Jóhannsson átti Helga áöur en
hún giftist, og er hann nú 22 ára
trésmföanemi. En Börn þeirra
hjóna eru Þorvaldur Ingi 20 ára
stúdent, Helgi Már 16 ára
Jóhanna Marin 13 ára og Ingi-
björg Agnes 3 ára. Allur þessi
hópur ásamt öldruðum fööur, 6
systkinum tengdafólki og öörum
vinum er nú harmi sleginn, þegar
húner svo skyndilega burt kölluö
I blóma lifsins.
En minningin um Helgu er
björt og fögur. Hún var há og
grönn, svipurinn einbeittur, hún
var ákveöin i svörum og ódeig aö
segja skoðun sina. Þaö sópaöi
hvarvetna aö henni, og i návist
hennar gengu hlutirnir fyrir sig.
Þaö er þvi stórt skaröiö, sem hún
skilur eftir, og er þó missir barn-
anna og eiginmannsins sárastur.
Astin og dauöinn eru fyrir-
feröarmestuyrkisefni skáldanna.
Hvort tveggja er okkur mönnum
torráöið og dulúöugt. Skáldiö
Kahlil Gibran segir um dauöann I
Ijóöi sinu, Spámanninum:
„Öttinn viö dauöann er aöeins
ótti smaladrengsins viö konung
sem vill slá hann til riddara.
Er smalinn ekki glaður i hjarta
sinu þrátt fyrir ótta sinn viö aö
bera merki konungsins?
Þvi hvaö er það aö deyja annaö
en aö standa nakinn i blænum og
hverfa inn I sólskiniö?”
Ég bið guö að blessa þig bróðir
minn og börnin þin á þessari
sorgarstundu, og ég biö Helgu
vinkonu minni allrar blessunar i
nýju starfi.
Þorvaldur Þorvaldsson.
Móðir min
Kristrún Jósefsdóttir
Bollagötu 3
lézt i Landsspitalanum miðvikudaginn 23. ágúst
Fyrir hönd aöstandenda
Björn Jóhannesson.
Þökkum innilega samúö og vinarhug viö andlát mannsins
mins, föður okkar tengdafööur og afa
Ingva Jónssonar
frá Ljárskógum.
Guðrún Jóelsdóttir,
Halldór Jóel Ingvason, Helga Emilsdóttir,
Jón Ingvi Ingvason, Ingibjörg Björnsdóttir,
Bragi Ingvason, Bylgja Guömundsdóttir
og barnabörn.
Þökkum öllum nær og f jær auösýnda samúð og hlýhug viö
andlát og útför
Guðriðar Margrétar Þórðardóttur,
Suöurgötu 31, Akranesi.
Guð blessi ykkur öll.
Halldór S. Arnason,
Sigurður K. Arnason,
Helga Þ. Arnadóttir,
Tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.