Tíminn - 26.05.1979, Blaðsíða 8

8
Laugardagur 26. mal 1979
r Húsvörður óskast
Húsvörður óskast i fullt starf fyrir sam-
býiishús i Breiðholtshverfi.
Aðeins umgengnisgott og reglusamt fólk
kemur til greina. Húsvörður annast minni
háttar viðhald og hefur umsjón með um-
gengni og ræstingum.
Góð ibúð fylgir starfinu.
Umsóknir er greini aldur, búsetu og fyrri
störf sendist húsnæðisfulltrúa fyrir 5. júni
n.k., sem einnig gefur allar nánari upp-
lýsingar um starfið.
V______________________________________)
Félagsmálastofnun Reykjavíkurborgar
Vonarstræti 4 sími 25500
Starf við kvikmyndir
Fræðslumyndasafnið vill ráða aðstoðar-
mann til starfa við útián og viðhald kvik-
mynda, spjaldskrárvinnu og fleira.
Starfið er i7. launaflokki opinberra starfs-
manna. Skriflegar umsóknir er greini frá
aldri, menntun, fyrri störfum, heimilis-
fangi og simanúmeri sendist safninu hið
fyrsta.
Fræðslumyndasafn rikisins,
Borgartúni 7, Simi: 21571
Blönduós
Aðstoðargjaldkeri
Skrifstofustörf
Starfskraftar óskast sem fyrst i ofantalin
störf. Reynsla i skrifstofustörfum æskileg.
Nánari upplýsingar gefur kaupfélags-
stjóri i sima 95-4200.
Kaupfélag Húnvetninga.
Leiguíbúðir fyrir aldraða
Borgarráð Reykjavikur hefur ákveðið að
auglýsa eftir umsóknum um leiguibúðir
við Dalbraut.
íbúðir þessar eru 46 einstaklingsibúðir og
18 hjónaibúðir, sérstaklega ætlaðar
öldruðu fólki. Áætlaður afhendingartimi
er i september n.k.
Um úthlutun ibúða þessara gilda eftirtald-
ar reglur:
1. Þeir einir koma til greina, sem náð hafa
ellilifeyrisaldri.
2. Leiguréttur er bundinn við búsetu með
lögheimili i Reykjavik s.l. 7 ár.
3. Að öðru leyti skal tekið tillit til heilsu-
fars umsækjanda,húsnæðisaðstöðu, efna-
hags og annarra félagslegra aðstæðna.
Nýjar umsóknir og endurnýjun eða itrek-
un eldri fyrirliggjandi umsókna, ásamt
læknisvottorði um heilsufar umsækjanda,
skulu hafa borist húsnæðisfulltrúa Félags-
málastofnunar Reykjavikurborgar, eigi
siðar en miðvikudaginn 20. júni n.k.
f
Félagsmálastofnun Reykjavíkurborgar
Vonarstræti 4 sími 25500
Moskva
Hlátur
lenglr
lífið...
„Kæri vinur, fyrir sllka hollustu eigiö þér sannarlega skiliö aöfá kauphækkun”.
Viö megum til meö aö kynna
fyrir lesendum bók, sem ný-
komin er út i Frakklandi eftir
sovéskan rithöfund Viloric
Meios, en þessi bók hefur þaö
sér tO ágætis aö vera grin- og
smáskrýtlubók um lff Sovét-
manna undir hæl kommiinista-
fiokksins. Hún ber nafhiö „Meö
bláturinn aö vopni” og er sögö
endurspegla nokkuöaf þvf grini,
sem gengur manna á meöal i
Sovétrikjunum. Sumar þessara
sagna könnumst viö viö. En viö
lestur þeirra ber auövitaö að haf-
í huga og I heiöri orö Gorkis,
sem sagöi, aö gamansemi og
hláturmildi væri oft einasta
vopn þeirra, sem þjáöust I
hjarta sinu.
Sovétmenn eöa réttara sagt
Rússar hafa þaö stnndum á til-
finningunni, aö þeir hafi keypt
köttinn i sekknum meö þvf aö
steypa keisaranum og fá yfir sig
Stalín. Einræöiö er enn fyrir
hendi og á beiskum stundum
imynda þeir sér, aö Nikulás
annar keisari og Stali'n formaö-
ur mætist á förnum vegi I landi
hinna dauöu:
— Sæll Stalin. Hvaö segiröu
mér af Rússlandi? Er þaö enn
mikiö heimsveldi?
— Já, viö höfum meira aö
segja stækkaö viö okkur eftir aö
þú fórst.
— Og er herinn jafn öflugur?
— ósigrandi!
— Eru pólitiskir fangar enn
fluttir til Slberlu?
— Svo er.
— Og þamba menn ennþá
vodka ómælt?
— Já.
— Er þaö enn 40 gráöur aö
styrkleika?
— Nei! Nú er þaö 45 gráöu
sterkt.
Nikulás brosir i kampinn og
segirslöan: Stalin, segöu mér I
hreinskilni, fannst þérborga sig
aö gera byltingu, vegna skitinna
fimm gráöa?
Ætli íslendingar
gætu veriö jafn
gamansamir?
Grin um vöruskortinn
— Hvenær er Flokkurinn til
hægri? *
— Þaöerþegarhægteraöfáí
svanginn I sveitunum, en brauö-
moli finnst ekki I borgum.
— Hvenær er Flokkurinn til
vinstri?
— Þaö er þegar smá hungur-
lús eraöfá Iborgum, en ekkertl
sveitum.
— En hvenær er Flokkurinn
upp á sitt besta?
— Þaö er þegar ekkert fæst,
hvorki i borg né i sveit.
Og þá eru þaö biöraöirnar.
Ung og fögur kona'kemur til
velmetins læknis. Hún er fárveik
og biöur um skoöun eins fljótt og
„1 hvaöa búö funduð þér þessa
ágætu regnhlif?”
auöiö er. Læknirinn rýnir á biö-
lista sinn, en segir slöan, aö
hannhafitíma-eftir tvománúöi.
Unga konán brestur i grát og
spyr, hvort hann geti alls ekki
komiö sér aö fyrr.
— Jú, ég skal reyna aö koma
yöur aö á morgun, en þá verðiö
þér llka að lofa mér einni nótt.
Unga konan veröur fyrst
hvumsa við, en slær slöan til.
— Já, sjáiö til, hvernig viö
skulum hafa það. I kvöld kl.
18.00 farið þér i biöröö hjá
slátraranum i þessu húsi og I
fyrramálið klukkan sjö mun
konan min koma og leysa yöur
af.
„Maíspabbinn”
Krútsjeff viidi gjarnan aö fólk
sæi hann sem nokkurs konar
stóran „Maispabba”, þvi aö
hann haföi látið sá mjög miklu
afþvf korni. Hiöversta viöþetta
Afsakið!
Og þá er þaö Gyðingahatrið.
— Er synagogan I Kychinevu
I Moldaviu lokuð af pólitlskum
ástæöum?
— Nei, alls ekki. Þaö fékkst
bara enginn rabbl.
— Hvað! Bauö sig enginn
fram?
— O.... jú. Einn var rabbi, en
var ekki innritaöur I Flokkinn.
Annar var innritaöur I Flokkinn
en var ekki rabbi. Sá þriðji var
rabbl og átti sitt flokkssklrteini,
en það kom ekki aö gagni. Hann
var þvi miöur Gyöingur.
önnur Gyöingasaga:
Englendingur, Frakki og
Gyöingur voru handteknir i
Moskvu fyrir aö berjast fyrir
málstað sovéskra * Gyðinga.
Dómarinn sagöist myndu láta
þá lausa, ef þeir gætu hver um
sig svarað rétt einni spurningu
og hann byrjar á Englendingun-
um.
— Hvaða ár fórst Titanic?
— Ariö 1912.
„Hárrétt”, segir dómarinn
um leiö og hann snýr sér aö
Frakkanum. En hve margir fór-
ust meö Titanic?
— 1692.
— Hárrétt. En þér þarna,
segir dómarinn viö Gyöinginn.
„Hvaö hétu farþegarnir?”
FI þýddi
Gyðingur.
var aO uppskeran varö slæm og
flytja varö inn korn til þess aö
koma i veg fyrir hungursneyö.
— Hver er mesti töframaöur
okkar tima?
— Ég veit ekki.
— Krútsjeff.
— Hvers vegna?
Af þvl aö hann sáir mais I
Sovétrikjunum og uppsker
hveiti f Bandarikjunum.
Pólverjar, Tékkar, Ungverjar
og Rúmenar fá einnig sinn skerf
af háöinu.
Gomulka tók sig til einn dag-
inn og fór meöal samborgara
sinna til þess að sjá hvernig þeir
heföu þaö. Leið hans lá I litið
veitingahús og rakst hann þar á
mann, sem pantaði sér hina
dýrustu rétti og hinar dýrustu
veigar. Gomulka varð mjög
undrandi og hræröur.
— Ég er afskaplega ánægöur
aö sjá yöur, hvernig fariö þér aö
þvl að borga svo dýran kost?
— Sjáiö þér til, Gomulka, ég
er á eftirlaunum, en ég á tvo
syni I góöum efnum, annar er
lásasmiöur og hinn er múrari.
— Dásamlegt, þér eruö tal-
andi dæmi um blessun Flokks-
ins fyrir land okkar. Get ég ekki
gert eitthvað fyrir yöur?
— Ó, þér eruö vinsamlegur.
Gætuö þér ekki hjálpað mér uma
vegabréf til Bandarlkjanna.... I
þrjár vikur.
— En til hvers I fj..?
— Þaö er svo skelfing langt
siöan ég hef hitt syni mina...