Tíminn - 17.02.1980, Blaðsíða 27

Tíminn - 17.02.1980, Blaðsíða 27
Sunnudagur 17. febrúar 1980. 27 I Með j dauð- {ann á I hœl- unum Háskólabió Vlgamennirnar /The Warriors Leikstjóri Walter Hill Aöalhlutverk Michael Beck, James Remar og Dorsey Wright. Islendingar virðast ekki ætla aö fara varhluta af nýjustu bylgjunni í kvikmyndum vestanhafs en það eru myndir um unglingagengi. Þessi mynd er ein af þeim sem kom þessari bylgju af stað, en hún er byggð á sögu Sol Yurick. • Myndin fjallar um ferð eins unglingagengis frá Bronx-- hverfinu til Coney Island en þar á það sitt svæði eða „tuff” eins og það kallast á götumáli. Myndin hefst á grlðarmiklum fundi allra helstu gengjanna i New York en foringi þess Vígamennirnir koma I „öryggi” svæðis slns á Coney Island eftir ofbeldisfulla ferð um New York. stærsta Cyrus hefur boðað þau öll á sinn fund. Hann er i miðj- um kliðum að útskýra fyrir þeim hvernig öll gengin i sam- einingu geti stjórnað New York er hann er myrtur. Vigamönn- um (Warriors-genginu) er kennt um verknaðinn og þeir þurfa að ferðast í gegnum þvera New York til öryggissvæðis sins i Coney Island með dauðann á hælunum, þvi öll hin gengin auk lögreglunnar vilja ná þeim. Ofbeldi er mikið i myndinni, eins og gera má ráð fyrir þar sem það er þessum gengjum eins og mjólkin er okkur íslend- ingum, en það er þó aldrei sóða- legt sökum skemmtilegrar myndatöku og klippingar. öðru fremur er myndataka Andrews Lazzlo það sem gerir þessa mynd að þriggja stjörnu mynd en honum tekst mjög vel að ná fram áhrifum þess um- hverfis sem gengi sem þessi lifa i. Nær öll myndin gerist að nóttu til og áhorfendum er sýnd allt önnur mynd af New York en sú sem þeir kynnast i auglýsinga- bæklingum. önnur atriöi I myndinni eru einnig vel útfærð og vil ég þó sérstaklega geta þuls I „neöan- jarðarútvarpsstöð” sem greinir frá þvl hvernig Vígamönnum gengur ferðin og hvetur hin gengin til dáða eða hæðir þau ★ ★ ★ fyrir aumingjaskap. Við sjáum aðeins eldrauðar varir og snjó- hvitar tennur blökkukonu, sam- fara seiðandi rödd hennar og heildarmyndin veröur nokkuö sérstök. Allír leikarar myndarinnar eru svo tilóþekktir á hvíta tjald- inu, en þeir eru eins og sniðnir i hlutverk sin. Myndin kafar ekki djúpt i þær félagslegu ástæöur sem liggja aö baki þvi að unglingagengi sem þessi eru-til. Þó er komið inn á þetta á nokkuö skemmti- i legan hátt. Er gengið kemur loksins til Coney Island eftir mikinn barning og mannfall lit- ur strlðsleiðtogi gengisins, Swan (Beck) yfir svæðið (turf) sitt en það eru nokkur grá- mygluleg hús, og úr sérgenginn skemmtigaröur, og spyr undrandi: „Er þetta þaö sem viö böröumst fyrir I alla nótt?” Og seinna er þeir hitta hina raunverulegu moröingja Cyrus á strönd Coney Island segir Swan: „Ég hef ávallt haldið að þegar við komum hingaö þá < séum viö örugg”. Því eina öryggiö sem meðlimir I gengj- um sem þessu eiga og finna er innan hópsins, innan svæðisins. Tónlist Barry De Vorzon I myndinni fellur mjög vel að efn- inu og aö minu áliti er kvöld- j stund i Háskólabfói vel varið á næstunni. Friðrik Indriðason j HroUvekjan „ öskrið 99 tekin til sýninga i Laugarásbiói IFRI— Nýlega tók Laugarásbió til sýninga myndina Ópið (The Shout) gerða af Jerzy Skolimowski með Alan Bates og £ Susannah York i aöalhlutverk- um. Myndin fjallar um geðsjúkl- inginnCrossley (Bates) enhann segist hafa kynnst göldrum og öðru sliku er hann dvaldist lang- dvölum i Ástraliu. Hann rekst eitt sinn á Anthony (John Hurt) og neyðir hann til að gefa sér að eta og sest siðan upp hjá honum. Crossley segir Anthony frá óp- inu en með þvi kveðst hann geta drepið allt kvikt og tekst honum að sannfæra Anthony um þetta. Kona Anthony, Rachel (York) á erfitt meö aö trúa þessu en Crossley neyðir hana til sam- fara við sig með vitund Ant- hony. Anthony leitar aö lykli að valdi Crossleys og tekst aö finna hann, fer nú leikurinn að gerast spennandi. Skolimowski er einn af þekkt- ari leikstjórum sem flúið hafa vestur fyrir járntjaldið. I þessari mynd tekst hann á viö sögu Robert Graves ( sem skrifaöi Ég Claudius) en Graves er persóna i myndinni leikinn af Tim Curry. Auk þess munu flestir tslendingar kannast við John Hurt en hann fór meö frekar sóðalegt hlutverk i þátt- unum Ég Claudius eöa hlutverk Caligula, York og Bates Ihlutverkum slnum I Ópinu (The Shout). Hicks (Nolte) og Marge (Weld) leita hæiis I gömlu vlgi blómakyn- slóðarinnar svonefndu. ® Tónabíó IDog Soldiers (Ameriskur titill: Who’ll Stop The Rain) Leikstjóri: Karel Reisz Aðalhlutverk: Nick Nolte, Michaei Moriarty, Tuesday Weld og Anthony Zerbe. £ t þvi flóði af myndum frá Bandarikjunum, sem fjalla um Vietnamstriðið eða nota það sem bakgrunn, kemur ®vin- týramyndin og „thrillerinn” Dog Soldiers. Það má engmn skilja það svo, að Dog Soldiers _ fjalli um Vietnam striöiö eöa w geri alvarlegar afleiðingar þess að efni sinu. Myndin er fyrst og fremst spennuínynd með alvar- legum undirtóni, þar sem Viet- nam striðiö er sýnt sem þaö hel- viti sem hefur það vald að geta breytt mönnum i hálfgerðar skepnur. John Converse (Michael Moriarty) er einn þessara manna. Honum er lýst af konu sinni, sem manni sem getur ekki einu sinni rúllaö marihu- ana vindling, en þegar myndin hefst er hann byrjaður að versla með heróin. Aðspurður hvers vegna hann sé að þessu svarar Converse, aö honum finnist þetta athæfi vera eini raunveru- legi hluturinn sem hann hafi gert. Conversejær vin sinn Ray Hicks (Nick Nolte) til að flytja tvö kiló af heróini frá Vietnam til U.S.A. Hicks þessi er hið mesta hörkutól og ein gleggsta per- sóna myndarinnar, en hann les Lei far horfinnar kynslóðar i *** Nietzsche (Nitjándu aldar heimspekingur sem talinn er hafa átt einna mestan þátt i ofurmennishugsjón Hitlers) og stundar austrænar bardagalist- ir. Hicks er maður sem nærist á spennu („Svolitiö adrenalin hreinsar blóðið”, segir hann) og hann kemur eitrinu til Kali- forniu, en þar með er ekki björninn unninn. Nokkrir menn vilja fá heróinið án þess að þurfa að hafa mikið fyrir þvi og gera þeir Hicks fýrirsát Hicks tekst þó aö afgreiða þá, I atriði sem er einstaklega vel klippt og kvikmyndað. Hann flýr siöan með eitrið og konu Converse sem er lyfjaæta. Upp- gjör bófanna og Hicks, með Converse og konu hans eigin- lega á miöjum vigvellinum fer fram við nýstárlegar aðstæður: að næturlagi i New Mexico I blikkandi ljósum og við dynj- andi rokkmúsik. Með söguþráö sem þennan er auðvelt aö lenda i gildru meðalmennskunnar, en sú er ekki raunin með Dog Soldiers. Leikstjóri myndarinn- ar, Karel Reisz, hefur ætlað sér meira verk en bara spennu- mynd. Hann segist sjálfur hafa ætlað að reyna aö koma fram með nokkurs konar sögulega mynd, að því leyti að Dog Soldi- ers fjallar um timabil sem er horfið. Dog Soldiers fjallar um þá kynslóð Bandarikja- manna, sem hefur oröið fyrir hvað mestum breytingum. Hicks er dæmi af þessari kyn- slóð. Hann hefur upplifað kommúnulif, fikniefni, Viet- namstrlðið, upphaf umhverfis- vitundar og breytingar á gildis- mati sem öllu þessu fylgdi. Þrátt fyrir að Hicks hafi upplif- aö breytingar á gildismati og frjálsa tima, þá er hann vana- fastur og jafnvel ihaldssamur. T.d. þegar hann kemur inn á bar við komuna til Bandarikjanna, þá kvartar hann yfir þvi, að bill- jard boröin eru horfin, en i stað- inn fyrir þau hafa komiö ber- brjósta dansarar. Reisz hefur að nokkru leyti mistekist ætlunarverk sitt. T.d. er ekki gott aö átta sig á striðs- fréttamanninum Converse. Þaö er svolítiö loöiö hvers vegna hann fer aö versla með heróin, nema ef vera skyldi sú skýring að hann sé oröinn svo sljór af striðinu og aö hann vilji hefnd gegn kerfinu eins og Hicks. Karel Reisz hefur aö minu viti tekist vol upp I gerö Dog Soldi- ers. Likt og siöasta mynd hans (The Gambler 1974) tekur Dog Soldiers fyrir utangarðsmenn og gerir það með gagnrýnum augum aðkomumanna (Reisz, likt og Schlesinger o.fl., er Breti, sem gerir kvikmyndir I Bandarikjunum). Þá má auð- veldlega gagnrýna persónu- sköpun hans og er það fyrst og fremst leiknum að þakka að persónur eins og Converse kom- ast til skila, en ég vil kenna veiku handriti um þær veilur, en ekki lélegri leikstjórn. Aftur á móti er persóna Hicks injög sterk og gegnir þar mikilvægu hlutverki túlkun Nick Nolte, sem er frábær. Það veröur gaman að sjá næsta verkefni Karel Reisz, þvi nú hefur hann ákveöið aö leik- stýra handriti Harold Pinters, The French Leutenant’s Woman. Þar veröur sennilega þessari sterku karlmannsimynd Reisz kastað fyrir borð, en sú i- mynd hefur verið allsráöandi i siðustu myndum hans. Örn Þórisson. KVIKMYNDA HORNIÐ I I

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.