Tíminn - 22.06.1980, Síða 18

Tíminn - 22.06.1980, Síða 18
26 Sunnudagur 22. júnl 1980 ★ ★ ★ ★ ★ Frábœr - ★ ★ ★ ★ Eiguleg - ★ ★ ★ Áhegríleg - ★ ★ Sœmileg - .★ Afleit Iggy Pop - Soldier Arista/AB 4259 ★ ★ ★ ★ Flestir popparar muna tlmana tvenna, en trúlega kemst þó enginn þeirra meO tærnar, þar sem Iggy Pop hefur hælana, I þeim efnum. James J. Osterburg eins og hann heitir réttu nafni á nefnilega einstæða sögu aO baki, þo aO ferill hans sem tönlistarmanns hafi e.t.v. ekki veriO svo ýkja langur. Þaö var áriö 1975 aö Iggy Pop vakti fyrst verulega athygli, en hann var þá meö hljómsveitinni The Stooges. Platan „Raw Power” kom ilt þaö sama ár og var henni forkunnar vel tekiö meöal ákveöins hóps manna, en almennum vinsældum náöi Íuln aldrei. Baráttan viö aö ná vinsældum og eiturlyfjaflkn, varö svo Iggy Pop um megn, um þetta leyti, meö þeim afleiöingum aö hann truflaöist alvarlega á geösmunum oog áriö 1976 var hann lagöur inn á geöveikrahæli I Los Angeles. Fyrir áeggjan David Bowie, sem var góöur kunningi Iggys, haföi m.a. stjórnaö upptökum á „Raw Power”, þá náöi Iggy aö jafna sig, þannig aö hann fékk aö iltskrifast af geöveikra- hælinu. Slöan þá hefur Iggy Pop veriö I stööugri sókn og þó aö margir efist I dag um andlegt heilbrigöi hans, þá efast trUlega fáirum hæfileika hans sem tón- listarmanns. Þar tala plöturnar „The Idiot” (1977), „Lust for life” (1978) og „New Values” (1979) skýrustu máli, Aörar plötur Iggys, s.s. „Kill City” og „Metalic K.O.” hafa einnig náö talsveröum vinsældum, en á flestum þessum plötum hefur Iggy notiö aöstoöar David Bowies. Nýjasta plata Iggy Pop, „Soldier”, sem Ut kom fyrir skömmu hefur veriö nefnd besta plata hans til þessa og e.t.v. ekki aö ósekju, þó aö persónu- lega sé ég hrifnari af „New Values’ . Helsti kostur nýju plötunnar umfram þá fyrri, er þó hljóöfæraleikurinn, enda undirleikararnir allir hinir hæfustu. Nægir þar aö nefna bassaleikarann Glen Matlock, fyrrum meölim Sex Pistols og Rich Kids, Steve New, félaga hans Ur Rich Kids, Ivan Kral, hægri hönd Patti Smith um nokkurt skeiö og Barry Andrews. Enginn vafi leikur á aö Iggy Pop er einn athyglisveröasti og frumlegasti poppari heims- byggöarinnar I dag og þvi óvitlaust aö gefa honum nánari gaum f framtlöinni. —ESE Grateful Dead — Go to heaven Arista/AL 9508 ★ ★ ★ ★ Nýlega kom á markaöinn ný plata frá hinni merku hljóm- sveit Grateful Dead og ber hún heitiö „Go to heaven”. Hefur plata þessi vakiö ýmsar spurn- ingar, sem snerta framtiö hljómsveitarinnar, en mörgum hefursýnst sem svo aö Grateful Dead standi nú á timamótum, þó aö fáir hafi treyst sér til aö spá um framhaldiö. Menn eru þó almennt sammála um aö miklar hræringar hafi átt sér staö innan hljómsveitarinnar aö undanförnu, þó aö þær hafi ekki átt sér staö á yfirboröinu og svo viröist sem aö Bob Weir hafi nú tekiö viö forystuhlutverkinu af Jerry Garcia, sem leitt hefur Dead frá upphafi vega. Saga Grateful Dead hófst I San Fransisco áriö 1963 er þeir Jerry Garcia, Pigpen (Rod McKernan), John „Marma- duke” Dawson, Bob Matthews og Bob Weir, sem þá var I gltar- tlmum hjá Jorma Kaukonen, stofnuöu hljómsveitina The Jug Champions. Þessi hljómsveit var órafvædd, ef svo má aö oröi komast og þaö var ekki fyrr en áriö eftir er hljómsveitin The Warlocks var stofnuö á rústum Jug Champions, aö þeir félagar rafvæddust, aö hætti þeirra tima hljómsveita. Um þessar mundir hættu þeir Dawson og Matthews og varö þaö til þess aö Bill Sommers — siöar Kreutz- mann og Dana Morgan gengu i hljómsveitina. Morgan, sem Ut- vegaði hljómsveitinni hljóöfæri i upphafi, hætti þó fljótlega og tók þá Phil Lesh, sæti hans i hljómsveitinni. Fram til ársins 1965 léku 'l'he Warlocks, einfalt rock rt roll, en þá komst „sýran” —■ LSD i spil- iö. LSD var þá á algjöru til- raunastigi og ekki ólöglegt og San Fransisco var um skeiö eins konar tilraunadýr. Meölimir Warlocks tóku þátt i fjölda „sýru prófa” og um skeiö voru starfandi sérstakar LSD til- raunastofnanir. Frægust þeirra er trUlega „Ken Kesey — organized trip festivals”, en Kesey er sem kunnugt er höf- undur bókarinnar „One flew over the cukoos nest” — Gauks- hreiðrið. Eftir þvi sem meðlimir Grateful Dead (nafniö breyttist eitt sýrukvöldið) neyttu meiri „sýru”, breyttist tónlist þeirra og fyrr en varöi var hljómsveit- in oröin fremst meöal þeirra hljómsveita er léku „sýrurokk” (— acid-rock). Fjöldi fjölskyldumeðlima óx einnig hrööum skrefum og inn- an Grateful Dead fjölskyldunn- ar um þetta leyti var m.a. einn sem haföi þann starfa meö höndum, aö framleiöa LSD. Fyrsta plata Grateful Dead kom Ut áriö 1967 og nefndist hUn „Grateful Dead”. Áriö eftir komu Ut tvær plötur meö hljóm- sveitinni, „Anthem to the sun” og „Aoxomoxoa”. Plötunum var ákaflega vel tekið meöal „sýrunotenda”, en almennar vinsældir uröu ekki meiri en svo aö hljómsveitin komst I 100 þUs- und dollara skuld viö Utgáfufyr- irtækiö, Warner Broters, auk þess sem þeir skulduöu fyrir- tækinu heila plötu. Hljómleika- platan „Live Dead” (1970) varö til þess aö vekja athygli á hljómsveitinni utan San Fran- sisco svæöisins, en meö „country-rock” plötunum „Workingmans Dead” og „American Beauty” (1971) slógu Grateful Dead i gegn. Hljómsveitin sem I 6 ár haföi leikiö ókeypis, eöa fyrir smá- aura, haföi loksins uppskoriö laun erfiöis sins. Saga Grateful Dead, siöan 1971 hefur veriö saga velgengni, aöeins dauöi Pigpens áriö 1973 skyggir þar á. Plötur eins og „Wakeof the flood”, „From the Mars hotel”, „Blues for Allah” og „Terrapine station” eru löngu heimskunnar og jafnvel „Shakedown street” (1979) var ágætlega tekiö. Nýja platan „Go to heaven” er eins og áöur segir tlmamótaplata hjá Grateful Dead, mun léttari en fyrri plöt- ur og ómögulegt að segja hvert hugur Dead stefnir I framtiö- inni. Athygli vekur eins og áöur segir, aö svo viröist sem aö Bob Weir sé oröinn „sterki maöur- inn” og I anda þess á Jerry Gar- cia ekkinematvölög á plötunni. Uppstilling á plötuumslagi hef- ur einnig oröið til þess aö renna stoöum undir getgátur sem þessar, en þar trónar Bob Weir fyrir miöri mynd, en Garcia er geröur hornreka. Hvort sem aö „himnaför” Grateful Dead hreinsar þá af einhverjum kvill- um eöa ekki, er ekki gott aö segja og ómögulegt er á þessari stundu aö spá nokkru um fram- ha ldið. Willie Nile — Willie Nile Arista /AB 4260 ★ ★★ Arlega skjóta fjölmargir nýir listamenn upp koilinum og þó aö flestir þeirra hverfi fljótlega aftur I gleymsku og dá, eru alit- af nokkrir sem iifa „hreinsan- irnar” af og festa sig I sessi. Þetta á ekki sist við i popp- inu og einn þeirra sem þar hefur bariö á dyr frægöarinnar og miklar vonir eru bundnar viö, er Willie Niie. Wilie Nile var alls óþekktur er Utsendarar Arista hljómplötu- Utgáfunnar, grófu hann upp á einhverjum óþekktum klUbbi i iðrum New York borgar, en þar Framhald á bls 31 ísbjarnarblús Út er komin platan „IsbjarnarblUs” meö Bubba Morthens og hljómsveitinni Utangarösmönnum. Engum oröum þarf aö fara um þessa hljómsveit hér, þvi aö þaö mun samdóma álit allra sem til þekkja, aö efnilegri hljómsveit hafi ekki komiö fram i langan tima. Oll lög á plötunni eru eftir þá Utangarösmenn, flest eftir Bubba, en hann á einnig flesta textana á plötunni. Útgefandi er Iðunn, en Steinar h.f. sjá um dreifingu. „Kátir dagar” — ný plata með hljómsveit Finns Eydals Um næstu mánaöamót er væntanlega á markaö ný hljóm- plata meö hljómsveit Finns Ey- dal á Akureyri og nefnist hún „Kátir dagar”. Platan var tekin upp I Studio Bimbo á Akureyri en Utgefandi er Mifa—tónbönd. 1 samtali viö Finn Eydal kom fram aö á plötunni eru aöallega gömul og vinsæl lög, sem hljóm- sveitin hefur haft á efnisskránni undanfarin 2—3 ár, allt aö þvi klassísk dægurlög sem hafa falliö einstaklega vel I kramiö fyrir noröan. Hljómsveit Finns Eydals, sem hefur leikið I „Sjallanum” á Akureyri sl þrjU ár, hefur nU hafiö störf þar aö nýju, eftir þriggja mánaöa hlé og sagöi Finnur aö aðsóknin heföi veriö mjög góö aö undanförnu. I hljómsveit Finns Eydals eru nú auk Finns og Helenu, Gunnar Gunnarsson er leikur á hljóm- borö, Óli Ólafsson, söngvari, Eirikur Höskuldsson, sem leik- ur á gítar og bassa og Jón Sig- urðsson, sem leikur á trommur.

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.