Tíminn - 19.07.1981, Blaðsíða 4

4
Sunnudagur 19. júli 1981
■ sviðið er stofan í
blðkkaríbúð í vesturbæ.
sófasett, sófaborð, allir
venjulegir húsmunir. útvið
vegg standa hljómflutn-
ingstæki á skáp og í skápn-
um eru hljómplötur í röð-
um. litrík málverk og
veggteppi á veggjunum. á
sófaborðinu stendur kaffi-
kanna og kringum hana
nokkrar krúsir.
persónur eru fjórar:
mike pollock — ungur maður
meö fremur stutt úfið og svart
hár. hann er klæddur gallajakka
og röndóttum bol. hann er hálf-
ameriskur. bróöir danny pollock.
danny pollock — ungur maður
með fremur sitt úfið og ljóst hár.
hann er klæddur gráum bol og
svörtum leðurbuxum. hann er
hálfameriskur. bróðir mike poll-
ock. hann er með svört sólgler-
augu.
ij — blaðamaður.
eh — blaðamaður.
eh: var tónleikaferðin mis-
heppnuð?
danny: nei.
mike:eigum viðekkiaö byrja á
öllum þessum sögusögnum sem
eru að ganga um utangarðs-
menn?
ij: hvaða sögur eru þaö?
mike: aö viö séum hættir.
ij: þið eruð ekki hættir?
danny: nei.
mike:þessar sögur hafa gengiö
siðan hljómsveitin var stofnuö.
við yrðum fyrstir til aö segja frá
þvi ef það væri satt.
eh: það er sagt að hljómsveitin
hafi klofnað milli ykkar fjögurra
og svo bubba morthens.
(pollock-bræður hlæja.)
danny: ég veit ekki hvaðan það
er komið.
mike -.ég meina, það eru rifrildi
og deilur i hljómsveitinni, það
hefur alltaf verið svoleiðis og
verður sjálfsagt alltaf, en við
erum ekki að hætta.
eh: það hafa lika gengið sögur
um...
mike: já, það ganga alls konar
sögur. við höfum heyrt að bubbi
ætli að stofna aðra hljómsveit. að
við danny ætlum aö stofna aöra
hljómsveit. liklega er þetta komið
til af þvi að við höfum gert dálitið
af sóló-vinnu undanfarið. bubbi er
að koma með stóra plötu, við
erum að fara að gefa út litla
plötu, en það var heldur aldrei
meiningin að utangarðsmenn
væru alltaf bundnir hver við ann-
an, sömu fimm mennirnir alla tíð.
við gerum það sem okkur langar
til og þannig eru þessar plötur
komnar til.
eh: en hvað þá um nýja plötu
frá utangarösmönnum sem
heild?
mike: já, ég held að hún eigi
eftir á koma út.
eh: já? fljótlega?
mike: við eigum mikið hráefni
og við ætlum að byrja að spila
saman aftur mjög fljótlega. við
ætlum samt ekki að spila eins
mikið og við höfum gert hingað
til.
eh: en þið ætliö að spila á böll-
um og hljómleikum?
mike: aðallega á hljómleikum.
danny: við höfum reynt að spila
á eins mörgum hljómleikum og
við getum en það er ekki um
marga staði að velja.
eh: en hljómleikarnir ykkar
gengu vel, þið fenguð alltaf fullt
hús.
danny: við fengum annaðhvort
fullt hús- eöa þá tómt.
ij: ekkert þar á milli?
danny: ekkert þar á milli.
mike: hinsvegar vorum við
farnir að fá miklu fleira fólk á
sveitaböll hjá okkur en i byrjun.
eh: það komu lika margir bara
til að horfa á ykkur, er það ekki?
mike: jú, það gerðu margir.
danny: sumir komu til að koma
af stað vandræðum.
ij: segið okkur nú frá hljóm-
leikaferðinni. hvernig gekk i
rauninni?
mike & danny: ja, hljómleika-
ferðin...
(þeir hlæja)
ij: til hvers var þessi ferð?
mike: til hvers?
>j: já.
mike: ja, aðalmarkmiðið var
að ná til stærri áheyrendahóps,
vegna þess að viö höfðum gert allt
sem við gátum gert hér á islandi
og það þrisvar sinnum. svo var
litla platan okkar að koma út i
norðurlöndunum, 45 rpm, svo
feröin var lika til aö prómótera
þeirri plötu. og okkur gekk vel.
við fengum mikiö fólk i sviþjóð,
noregi og danmörku, við vorum
spilaðir i útvarpinu og svo fram-
vegis svo hvað músikina snertir
var ferðin árangursrik, en málið
var það að við vorum með mill-
jónir á bakinu hér heima og þegar
hljómsveit er að byrja þarna úti
þá fær hún ekki meira en bara
rétt til að halda liíi.
danny: já, við fengum nóg til að
halda lifi sjálfir en ekkert til að
senda heim.
mike: og i júli áttum við bara
völ á tvennum hljómleikum, það
var ekki mikið að gerast svo fjár-
hagslega var þetta ekki hægt
lengur.
danny: en við lærðum mikið
(hlær) og næsta ferð verður betri.
eh: var skipulagningin ekki
nógu góð?
mike: skipulagningin var ekki
nógu góð. þetta var kaos.
(danny pollock hlær glaðlega)
eh: þið voruð sjálfir i að skipu-
leggja?
danny: það var fullt af fólki
sem stóð i þessu og þessvegna fór
ýmislegt úrskeiðis, hljómleikar
duttu upp fyrir, þaö voru ólikir
aöilar sem sáu um hljómleikana
okkar i löndunum þremur.
eh: þið hafið engan fram-
kvæmdastjöra?
danny: nei. viö gerum þetta
sjálfir.
mike: þarna er kauði!!
(hann bendir á bróöur sinn)
eh & ij: þú??
(danny pollock hlær)
ij: en þessar skuldir ykkar hér
heima, voru það persónulegar
skuldir eða skuldir hljómsveitar-
innar?
mike: hljómsveitarinnar. sér-
staklega útaf tækjakaupum.
danny: við keyptum mikið af
tækjum og urðum lika að fá lán-
aða peninga til að koma okkur
þangað út, kaupa rútuna og
fleira. það fór óhemju peningur i
þetta.
mike: já. það var ekki c.b.s.
eða neitt svoleiðis fyrirtæki sem
borgaði fyrir okkur, við borguð-
um allt sjálfir.
danny: við vonum að þetta
borgi sig þegar fram i sækir.
eh: en nú hafði ykkur gengið
mjög vel hér heima, þið selduð
mikið af plötum og hafið örugg-
lega grætt töluvert á konsertum.
af hverju hefur ykkur ekki tekist
að borga þessar skuldir?
mike: við höfum ekki einu sinni
getað borgaö okkur sjálfum!
danny: þetta er bara svona dýr
bransi.
mike: vandinn er aö við höfum
þurft að borga allt úr eigin
vasa....
danny:ég meina, við vorum að
kaupa heljarmikið söngkerfi
uppá 20 milljónir. viö erum ennþá
að borga það.
mike: svo eru rótararnir, bil-
stjórar, umboðsmaður....
ij: hvað voru margir i allt i
ferðinni?
mike: við vorum niu.
danny: um tima vorum við tiu
þvi við vorum með mann til að
tékka á tækjunum á fyrstu hljóm-
leikunum, til að allt yrði nú ókei.
mike:(æpir) við geröum hvað-
eina til að allt yröi sem allra best!
eh: en ef þið getið ekki grætt
peninga — vinsælasta hljómsveit-
in sem hér hefur komið fram i
mörg ár — hver getur það þá?
mike: ég veit það ekki. mér
þætti gaman að sjá það.
ij: nú viröast björgvin og brim-
kló og það liö allt geta lifað af tón-
listinni.
danny: þeir eru búnir að vera i
þessum bransa miklu lengur en
við, þeir búnir að kaupa sin tæki
og allt það.
mike: (glottir) þeir höfða lika
til viðari áheyrendahóps! þeir
leika og syngja á annarri hverri
plötu sem kemur út, þeir leika i
sjónvarpsauglýsingum og svo
framvegis. við erum ekki tilbúnir
til þess.
eh: en þiö voruð i einni auglýs-
ingu sem ég hef séð?
mike: já, þaö var kaffi-auglýs-
ingin. (hlátur) ég vissi ekki fyrr
en ég sá hana að ég væri farinn að
auglýsa kaffi!
eh: þið vissuð þetta ekki?
mike og danny: nei.
eh: hver stóö á bak við það?
mike: máttur há eff. bubbi
hafði samþykkt aö vera i þessari
kaffiauglýsingu og þeir komu og
filmuðu hann i búningsherberg-
inu i háskólabiói og svo filmuðu
þeir hann á sviðinu og settu okkur
i þetta lika. og ég hef heyrt að þeir
hafi selt svona 8000 dósir af þessu
og fullt af smápönkurum hafi
reynt að reykja þetta! (hlátur)
það er vist orðið mjög vinsælt.
sjálfur fékk ég eina dós ókeypis.
danny: það stakk einhver uppá
að viö ættum aö auglýsa tennis-
skó næst!
eh: if you can’t beat ’em, join
’em (þögn)
ij: en segið okkur meira frá
hljómleikaferðinni.
danny: ja, við fengum ekki eins
marga hljómleika og við héldum.
við spiluðum bara nitján sinnum i
allri ferðinni.
ij: á hvað mörgum dögum?
danny: tveimur mánuðum.
mike: öll þessi keyrsla...!
eh:hvar voru þessir tónleikar?
danny: við byrjuðum i sviþjóð,
spiluðum þar 5sinnum, fórum svo
til kaupmannahafnar....
mike: en vorum aðallega i nor-
egi. við spiluðum þar meðal ann-
ars i bæ sem heitir stavangur en
þar vorum við ráðnir i fjóra daga.
við gengum útum allt og skoðuð-
um voöalega stórt búningsher-
bergi en hvar er klúbburinn?
hann var svona jafnstór og þessi
ibúð! nú, en við fórum að spila og
spiluðum i tvö kvöld og fengum
fullt hús og allir virtust skemmta
sér konunglega en þriðja kvöldið
voru allir komnir i fýlu, það fór
ekki milli mála. þeir voru vist
bara vanir banjóböndum þarna!
danny: það voru sko bara
starfsmennirnir sem voru á móti
okkur.
mike: svo birtist eigandinn allt
i einu og segir: ég hef aldrei áður
ráðið prótestband til að spila i
minu húsi og við uröum að fara og
hætta að spila. i fyrsta sinn á ferl-
inum vorum við reknir! hann
borgaði okkur meira að segja fyr-
ir siðasta kvöldið — bara til að
losna við okkur! (pollock-bræður
hlæja) svo þegar við erum að
keyra heim, þá kemur allt i einu
þessi löggubill og snarstansar
fyrir framan rútuna og annar fyr-
ir aftan og tveir koma upp að hlið-
unum. tveir óeinkennisklæddir
lögreglumenn stukku útúr einum
bilnum og inni rútuna: aha!! þeir
leituðu hátt og lágt að ég veit ekki
hverju, ég býst við að eigandinn
hafi haldið að við værum i dópi
eða einhverju, þetta var engin
rútinuleit. fjórir löggubilar, mað-
ur! (hlátur)
danny: þeir voru vonsviknir
þegar þeir heyrðu að við værum
frá islandi. við vorum með hol-
lensk númer á rútunni svo þeir
héldu að við værum þaðan.
eh: þið sunguð flestöll lögin á
ensku, var það ekki?