Tíminn - 15.10.1982, Blaðsíða 7

FÖSTUDAGUR 15. OKTÓBER 1982
7
Sjávarútvegsnefnd: Stefán Guð-
mundsson, Guðmundur Karlsson, Geir
Gunnarsson, Gunnar Thoroddsen, Guð-
mundur Bjarnason, Karl Steinar
Guðnason og Egill Jónsson.
Iðnaðamefnd: Stet'án Guðmundsson,
Þorvaldur Garðar Kristjánsson, Stefán
Jónsson, Gunnar Thoroddsen, Davíð
Aðalsteinsson, Eiður Guðnason og Egill
Jónsson.
Félagsmálanefnd: Stcfán Guðmunds-
son, Þorvaldur Garðar kristjánsson,
Ólafur Ragnar Grímsson, Salome Þor-
kelsdóttir, Guðmundur Bjarnason, Karl
Steinar Guðnason og Eyjólfur Konráð
Jónsson.
Heillirigðis - og trygginganefnd: Davíð
Aðalsteinsson, Gunnar Thoroddsen,
Helgi Seljan, Salome Þorkelsdóttir, Jón
Helgason, Karl Steinar Guðnason og
Lárus Jónsson.
Mcnntamáianefnd: Jón Helgason,
Þorvaldur Garðar Kristjánsson, Ólafur
Ragnar Grímsson, Salonte Þorkcls-
dóttir, Davíö Aðalsteinsson, Karl
Stcinar Guðnason og Gunnar Thorodd-
sen.
Allsherjarnefnd: Stefán Guðmunds-
son. Eyjólfur Konráð Jónsson, Stefán
Jónsson, F.gill Jónsson, Jón Helgason,
Eiöur Guðnason og Salome Þorkclsdótt-
ir.
Neðri deiid
Fjárhags - og viöskiptanefnd: Halldór
Ásgrímsson, Matthías Á Mathiesen,
Guðntundur J. Guðmundsson, Albert
Guðmundsson, Sighvatur Björgvinsson,
Ingólfur Guðnason og Matthías Bjarna-
son.
Samgöngunefnd: Slefán Valgeirsson,
Friðjón Þórðarson, Skúli Alexanders-
son, Steinþór Gestsson, Árni Gunnars-
son, Alexander Stefánsson og Halldór
Blöndal.
Landbúnaðamefnd: Stefán Valgeirs-
son, Pétur Sigurðsson, Skúli Alexand-
ersson, Eggert Haukdal, Árni Gunnars-
son, Þórarinn Sigurjónsson og Steinþór
Gestsson.
Sjávarútvegsnefnd: Halldór Ásgríms-
son, Matthías Bjarnason, Garðar Sig-
urðsson. Pctur Siguðsson, Karvel
Pálmason ^Páll Pétursson og Halldór
Blöndal.
Iðnaðarnefnd: Páll Pétursson, Jósef
H. Þorgeirsson, Skúli Alexandersson,
Pálmi Jónsson, Magnús H. Magnússon,
Guðmundur Þórarinsson og Birgir ísl.
Gunnarsson.
Félagsmálanefnd: Alexander Stefáns-
son. Friðrik Sophusson, Guðmundur J.
Guðntundsson, Eggert Haukdal, Jó-
hanna Sigurðardóttir, Jóhann Einvarðs-
son og Steinþór Gestsson.
Heilbrigðis - og trygginganefnd:
Jóhann Einvarðsson, Matthías Bjarna-
son, Guðrún Helgadóttir, Pétur Sigurðs-
son, Magnús H. Magnússon, Guð-
mundur G. Þórarinsson og Pálmi
Jónsson.
Menntamálanefnd: Ingólfur Guðna-
son, Ólafur G. Einarsson, Guðrún
Helgadóttir, Halldór Blöndal, Vil-
mundur Gylfason, Ólafur H. Þórðarson
og Friðjón Þórðarson.
Allsherjamefnd: Ólafur Þ. Þórðar-
son, Jósef H. Þorgeirsson, Garðar
Sigurðsson, Friðrik Sophusson, Vil-
mundur Gylfason, Ingólfur Guðnason
og Eggert Haukdal.
Nefndimar kjósa sér sjálfar formenn.
villifé, lömbin fari orlítil í uthaga og
taki út vöxt og þroska á grasi sem ekkert
kosti. Því skilur hann ekki að slík
framleiðsla þurfi að hækka í verði frá ári
til árs.
Okkur hefur verið sagt að ekki væri
fallegt að draga dár að aumingjum sem
tregt væri um almennan skilning. Ekki
veit ég af hverjum hcilindum Svarthöföi
mæhr er hann syngur styrimanni lof. Það
geta þeir átt sín á milli. En fáein orð vil
ég segja um þessi fræði geldingahnapp-
anna.
Um þetta „villité" vi! ég scgja að meiri
hluti íslensks fjár mun vera á húsi meiri
hluta ársins.
I öðru lagi er mér ekki kunnugt um
að sumarbeit sauðfjár hafi nokkurntíma
verið tekin inn i verðlagsgrundvöllinn
Nevtendur fá eftirtekjuna af öræíabeit-
inni í sinn hlut endurgjaldslaust. Hún er
aldrei reiknuð bændum til verðs. Því er
ástæðulaust að hafa það að rógsmáli
milli bænda og nevtenda. Og þótt það
sé gert af einberum óvitaskap verða
áhrifin jalnslæm ei ókunnugir glæpast
á að trúa.
Það væri hægt að spinna langhund í
stýrimannsstíl um þær furður veraldar
að fiskverð skuli hækka frá ári til árs.
Ekki er þó fiskurinn alinn í húsi. En það
á vist ekki að geta spott aðaumingjum.
Þeim kumpánum þykir kostnaðar-
samt að slátra fé og telja þá með
sláturkostnaði umbúðir, frystingu, mat
og fl. Fiskurinn kemur dauður á land en
hvað ætli útfararkostnaður hans í landi
sé margar krónur á kg? Skyldi nokkur
vita það? Kannski meistararnir fari að
rcikna.
Sennilega finnst okkur flestum að
gaman væri að vera skemmtilegur. Sum
okkar eru að reyna að verða það - með
misjöfnum árangri. Aðrir finna að
þcim er ekki sú gáfan gefin. En sumir
eru hlægilegir án þess að ætla það eöa
vita það. En svo er smekkurinn misjafn,
og einum leiðist það sem öðrum er
skcmmtun.
Kannski eigum við að líta á suma
blaðamenn sem skemmtikrafta. En
skemmtikraftar geta líka verið rriis-
heppnaðir. H.Kr.
landfari
37,50%
■ Mikinn hvalreka hefur nýlega borið á fjörur
Morgunblaðsins og Alþýðublaðsins. Til sögunnar
hefur komið nýr reiknimeistari, sem virðist meira en
jafnoki Kjartans Jóhannssonar í talnavísindum, þegar
um stærð fiskiskipastólsins er að ræða. Hann telur sig
hafa reiknað það út nákvæmlega, að togaraflotinn sé
37.50% of stór, hvorki meira né minna.
Athugasemd
við forustugrein
Hr. ritstjóri Þórarinn Þórarinsson.
Athugasemd við forystugrein
þann 9. október 1982 undir yfirskrift-
inni „37.5%“.
í greininni taiið þér um „hvalreka
og reiknimeistara" Morgu’nblaðsins
og Alþýðublaðsins, sem byggist á
grein undirritaðs í Mbl. 1.10.82
undir yfirskriftinni „Viðbótarskip
gefur ekki viöbótarafla", en þar
nefndi ég, að miðað við ákveðnar
forsendur væri togaraflotinn 37,5%
of stór. Kemur frarn í áðurnefndri
ritstjórnargrein hafi undirritaður
rciknað það út nákvæntlega, að
togaraflotinn sé 37,5% of stór,
hvorki meira né minna.
Undirritaður telur, að fjöldinn
hafi verið vægt metinn, enda hcfur
mér verið álasað fyrir það af
kunnugum mönnum í útvcgi. 1 grein
minni nefndi ég aldrei nákvæmar
tölur, enda var einungis miðað við
96 togara, sem verða brátt 104, auk
togveiðisóknar loðnuskipa, sem er
ígildi a.m.k. 6-8 togara, þannig, að
fjöldi „togaraflotans“ er a.m.k. 110
skip innan fárra mánaða. Ekki
lagaðist dæmið, ef miðað væri við 110
skip í stað 96.
Tilgangurinn með greininni var
einungis að mcta offjárfestinguna
hlutlaust og fræðilega, enda er
orsakanna að leita víða.
Þá vil ég benda ritstjóra Tímans á
rangfærslu í ritstjórnargreininni í
sambandi við síldarflotann, þar sem
talað er um „mikinn skipastól, sem
illmögulegt reyndist að nota“. Sá
floti hefur reynst vel nothæfur til
ýmissa veiða og staðið fyllilega undir
eigin fjárfestingu. Réttmætt hefði
verið að meta stærð flotans við hrun
síldvciðanna og bera saman við
stærð flotans í dag mcð tilliti til
afraksturs botnlægra tegunda í dag
og þá var.
Það kemur einkennilega fyrir
sjónir, að ritstjóri Tímans skuli
hafna aðrsemiskröfum alfarið í
forystugreininni og þar með bættum
lífskjörum í landinu.
Undirritaður lagði, eins og fyrr
segir, einungis fræðilegt og hlutlaust
mat á offjárfestingu í togurum, sem
byggðist á niðurstöðum frá 1978, án
þess að draga einstaka stjórnmála-
flokka til ábyrgðar á þessari þróun.
Tölur frá 1978 voru færðar til
núvirðis ásamt fjölgun togara 1978-
1982, og matið allsstaðar í ncðri
mörkum.
Með þökk fyrir birtinguna.
Hilmar Viktorsson
i Viðskiptafræðingur og
útgerðartæknir
Er veröbólgu
línurit Mbl.
falsað?
■ Morgunblaðið hefur verið að
fræða þjóðina um efnahagsmál nú
um skeið. Notar blaðið til þess línurit
af margs konar gerð. Þann 29. sept.
sl. birtir blaðið línurit um verð-
bólguna. Ekki er nákvæmninni þar
fyrir að fara, því ckki eru þar nefndar
tölui við hvert ár fyrir sig um vöxt
verðbólgunnar frá árinu á undan.
Þctta hcitir að hafa vaðið fyrir neðan
sig. Þó má fara nærri um þetta eftir
tugatölum sem birtar eru.
Línuritið yfir viðreisnartímabilið
er slíkur krákustígur, að ekki er unnt
að fá þar botn í, enda verður ekki
séð hvort þar er miðað við almanaks-
arið. eða eitthvert annað tólf
mánaða tímabil ár hvert.
En þegar kemur að stjórnar-
skiptunum 1971 fer myndin að
skýrast. Þar er sýnt að verðbólgan í
ág. 1974 frá ág. 1973 hafi orðið um
54%.
En þetta er engin ný Mbl.-frétt.
Fremstur í flokki að tjá þjóðinni
þessi ótíðindi árum saman hefir verið
sjálfur Geir Hallgrímsson. Nú segja
skýrslur Hagstofunnar, að fram-
færsluvísitalan í ág. 1973 hafi verið
210 stig. en í ág. 1974 297 stig.
Hækkunin er því 41.4%, en ekki
54%. Petta veit Geir og Mbl. vel.
En hver er þá tilgangurinn með
ósannindunum? Hann er öllum
auðsær.
Geir tók við stjórnarforystunni í
ág. 1974 og á næstu 12 mánuðum, til
ág. 1975 óx verðbólgan um 54.5%.
Þessum ótíðindum þurfti að koma
yfir á vinstri stjórnina af Geirs-
stjórninni.
En það er meira blóð í kúnni.
Fyrrnefnt línurit sýnir að verðbólgan
frá ág. 1978 til ág. 1979 hafi orðið
um 64%. Skýrslur Hagstofunnar
sýna framfærsluvísitölu í ág. 1978
1162 stig, en í ág. 1979 1649 stig.
Hækkunin er því 41.9% en ekki um
64%. Þarna færist „sannleikurinn" í
aukana.
Hvað var þarna verið að „lag-
færa"?
Síðustu 12 mánuðina í stjórnartíð
Geirs hafði verðbólgan vaxið um
51.7%. Þetta mátti „lagfæra" með
því að sýna hálfu meiri verðbólgu
næsta ár, en hún varð, því þá var
komin vinstri stjórn.
Ef línurit Morgunblaðsins eru
yfirleitt af þessu tagi þá geta menn
séð hvers virði þau eru.
S.E.