Tíminn - 16.12.1982, Blaðsíða 13

12
FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 1982
FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 1982
13
■ -Helgi faröu fram og kauptu
kók viö verðum að klára flöskuna.
- Það er búið að loka og við
verðum að drulla okkur um borð
svo kallinn verði ekki bitlaus.
Hvað er hann að agða út í
brjálaðri spá?
-Ég veit það ekki, ég held að
kallinn sé að verða vitlaus, hann
sækir eins og andskotinn. Hann lét
ekki svona í fyrra. Það er pottþétt
að þetta er síðasta vertíðin sem ég
er pieð honum.
Okkur hafði ekki grunað að
farið yrði út, svo við redduðum
okkur víni og fórum á ball. Helgi
var reyndar orðinn blindfullur og
dræpist sjálfsagt fljótlega. En það
var verra með mig, ég var búinn
að negla píu og var á leið með
henni út, þegar ég mætti kallinum.
Hvers vegna gat ég ekki verið
farinn fyrr? Djöfuls klúður. En
það er víst betra að hlýða honum
og drífa sig um borð ef maður ætlar
að halda plássinu. Það voru allir
komnir, enda vorum við Helgi
einu mennirnir úr áhöfninni sem
fóru á ball.
-Sleppa strákar, galar kallinn
þegar við gerum okkur líklega að
príla um borð.
Helgi drapst fljótlega eins og
búist var við. Aumingja strákur-
inn, sá verður þunnur þegar við
byrjum að draga eftir fjóra tíma.
Ég fór fljótlega niður og lagði mig.
-Ræs...
-Hvaða djöfuls hávaði er þetta?
er ekki hægt að ræsa mann al-
mennilega?
Ég finn að dallurinn veltur þó
nokkuð, það er byrjað að bræía.
Uppí borðsal sátu flest allir.
Hvar er Helgi?
- Hann fór fram.
-Er hann veikur?
-Ælandi eins og múkki.
-Hvað er kallinn að æða út? spyr'
BROT
smásaga eftir Stefán
Sturla Sigurjónsson
ég einu sinni enn, en fæ. ekkert
svar því enginn veit það.
-Bauja...
—Djöfull af hverju var ég ekki
ræstur fyrr? Maður hefur ekki tíma
til að næra sig almennilega.
Siggi og Diddi fara fram að
klæða sig og taka baujuna. Við
eigum þrjár trossur hér og síðan er
klukkutíma pása í hinar. Færið var
langt komið inn þegar ég fór fram.
Það fyrsta sem ég sá var Helgi
náfölur að klæða sig í gallann.
-Hvemig er heilsan?
-Heilsan!, ætli ég sé ekki búinn
að æla henni í sjóinn. Út á dekki
megum við hafa okkur alla við að
halda okkur. Helgi er settur í flótin
en fær loforð um að fara í
úrgreiðslu ef ekkert fiskast.
-Djöfulann er hann að æða út í
brjálað veður á þessu horni heldur
hann að’ann sé á skuttogara.
Þarna fékk Helgi smá gusu.
-Þessi helvítis korktappi flýtur
varla, hann ætti ekki að hafa
haffærniskírteini. Kall helvítið ætti
að hugsa meira um að gagnast
konunni en að vera elta síðasta
golþorskinn.
Við drógum allar þrjár trossurn-
ar í bátinn og vorum þá komnir
með rúmt tonn af fiski.
Ég fór beint upp í brú þegar við
komum inn af dekki.
-Er einhver að fá’ann?
-Nei.
-Hvert ætlarðu með þær?
-Vestur.
Það var komin hörku bræla,
brotin voru byrjuð að rísa allstór í
kringum okkur. Við sigldum
vestur, það var sunnan átt og við
höfðum sjóinn í bak.
Ég sat inni í kortaklefa og las
blöðin. Skyndilega heyrði ég að
bátnum er bakkað á fullu, ég stökk
fram og sá stærðar brot kom
æðandi.
-Varaðu strákana við.
Ég stökk að stiganum og kallaði
niður.
-Haldið ykkur. Brot...
Kallinn var nú farinn að keyra
bátinn á fullu undan, en brotið
náði okkur og keyrði bátinn í kaf.
Báturinn lagðist. Mér fannst líða
langur tími þangað til hann fór að
rétta sig. Þá sá ég af hverju kallinn
hafði kúplað frá. Trossurnar höfðu
allar farið af stað, ein var flotin út
að hluta en hinar voru í flækju á
dekkinu. Kallinn fór í stöðina og
kallaði á aðstoð.
Ég stökk úr brúnni og út á dekk.
Þá sá ég hvar annað brot var byrjað
að rísa.
Ég verð að reyna að losa okkur
við trossuna og sökkva henni, svo
við fáum hana ekki í skrúfuna ef
kallinn þyrfti að kúpla saman,
hugsa ég.
-Ég fór að dreka og festi hann
við þann hluta trossunnar sem inni
var. í því kemur Siggi stýrimaður
út á dekk og er í vestri og með
annað handa mér.
-Það er enginn tími til að fara í
þetta.
-Þá ferð þú inn, hér verður
enginn vestislaus.
Ég hlýddi.
Við bundum einn dreka við
trossuna og skárum svo á það sem
eftir var inni og létum drekann
fara. Ekki máttum við vera seinni,
því rétt í þessu skellur seinna
brotið á okkur. Ég fleygði mér
niður og náði taki á vírnum í
lunningunni og hélt dauða haldi.
Dallurinn leggst alveg á hliðina og
þegar brotið var gengið yfir sá ég
Sigga hangandi í netaborðinu.
Haltu þér Siggi, æpi ég en heyri
það ekki einu sinni sjálfur. Lúkurn-
ar á mér, djöfull er vírinn kaldur,
ég get ekki haldið mér svona lengi,
ég er að dofna. Hvaða læti eru
þetta? Er þriðja brotið að koma?
Hvað get ég gert? Hún var djöfull
hugguleg pían á ballinu. Hvað hét
hún annars? Ekki er lestin að
fyllast. Ó mamma af hverju var ég
að fara á sjó? Guð ég vil lifa,
LIFA. Því réttir dollan sig ekki?
Ég er að missa takið. NEI, nei, ohh
nú byrjar hann að rétta sig, hægt,
ægilega hægt. Hvað ætlar hann að
vera lengi að koma sér á réttan
kjöl? Svo loksins hafði hann það.
Hvar voru strákarnir? Af hverju
komu þeir ekki og hjálpuðu okkur?
Við Siggi reyndum að krafla
okkur inn. í því kom Helgi - eru
þið meiddir?
-Nei, en djöfull máttlitlir.
-Við erum búnir að sjósetja einn
björgunarbátinn.
-Jæja.
Helgi hjálpaði okkur inn. Við
gerðum okkur grein fyrir því að
það var kraftaverk að okkur skyldi
ekki hafa skolað fyrir borð.
Upp í brú var allt á floti, tækin
sjálfsagt ónýt og kallinn stóð við
rattið því báturinn var rafmagns-
laus.
Hann dólaði undan meðan geng-
ið var frá á dekki, og síðan héldum
við heim í fylgd tveggja annarra
báta. Skyldum við ná áður en ríkið
lokar?
St. Sturla
Suðumesjamenn!
Opnumþann 18. nóvemberkl. 9f.h.
stórmarkað og kjötvinnslu við Reykjanesveg,
sem hlotið hefur nafnið
SAMKAUP
ÞAR VERÐA SELDAR
EFTIRTALDAR VÖRUR:
Kjötvörur, nýlenduvörur,
mjólkurvörur, ávextir, fiskur,
brauðvörur.
Búsáhöld, raftæki, gjafa-
vörur, fatnaður, ferðavörur,
leikföng og margt fleira.
Unnið er af kappi við undirbúning að opnun stórmarkaðarins.
(Ljósmyndastofa Suðumesja)
Lærður matreiðslumaður leið-
beinir yður um val á kjötvörum, og
kjötvinnslan Kjötsel, sér um úrval
og gæði.
KJOTSEl
mAttur hihna mörgu
10% afsláttarkortin gilda íSAMKAUP.
Nýjar vörur koma daglega fram að jólum.
Suðurnesjamenn velkomnirí SAMKAUP.
Lágt i/öruverð, aukin og betri þjónusta.
^J^aupýéfacj. ^Jufturneója ^J(c
SAMKAUP
■ Stefán Sturla Sigurjónsson. (Ljósm. S.V.)
ÆBB M ■ æb
Ætlar af
sjónum
í leiklist-
arskóla
■ Höfundur þessarar sögu, Stefán Sturla Sigur-
jónsson, er aðeins 23ja ára gamall, en þó
langrcyndur sjómaður og hestamaður að auki.
Hann er fæddur í Reykjavík 4.6. 1959 en var
talsvert í sveit sunnanlands og kynntist þar
hestamennskunni. Hann er alvanur tamningamaður
og sigurvegari á kappreiðum 1978 á Landsmóti
hestamanna.
hegar Stefán Sturla var sextán ára byrjaði hann
á sjönum og hefur kynnst skaki, net,um, línu,
síldveiðum og troili og eflaust er efni sögunnar sem
hér birtist ekki skáldskapur að öllu leyti. Hann er
nú á Kára VE-95, sem gerður er út frá Höfn í
Hornafirði og hann ætlar á síldina nú á næstunni.
Á sjónum verður hann fram til hausts og ætlar þá
að venda sínu kvæði í kross og byrja undirbúnings-
nám fyrir leiklistarskóla. Stefán hefur talsvert
fengist við ritsmíðar áður. bæði í skóla og utan,
eins og sjá má af þessari sögu.

Q;
oJp^!
■ All
%

sx:
n._

' 7
Jl

'm

Óskum félagsmönnum, starfsfólki og viðskiptavinum
gleðilegra jóla og farsœldar
á komandi ári
Þökkum gott samstarf og viðskipti á liónum árum
Kaupfélag Fáskrúðsfirðinga
FÁSKRUÐSFIRÐI