Tíminn - 06.02.1983, Qupperneq 6

6
SUNNUDAGUR 6. FEBRÚAR 1983
■ Verk eftir Gunnar Karlsson.
Athyglisverð sýning
5. - 21. febrúar:
Cngir mynd-
listarmenn á
Kjarvalsstöðum
■ í dag verður opnuð á Kjarvals-
stöðum mjög skemmtileg sýning á
verkum ungra myndlistarmanna. Undir-
búningur þessarar sýningar hófst í fyrra-
haust með því að stjórn Kjarvalsstaða,
sem stendur fyrir sýningunni, bauð
myndlistarmönnum 30 ára og yngri
þátttöku og auglýsti eftir verkum. Hátt
á fimmta hundrað verk bárust eftir 80
listamenn. Sýningarsalir Kjarvalsstaða
rúma ekki nema hiuta þessara verka og
voru valin 171 verk eftir 58 listamenn.
Þetta mun vera í fyrsta sinn sem
opinber menningarstofnun hér á landi
stendur að slíkri sýningu, en Félag
íslenskra myndlistarmanna stóð fyrir
sambærilegri sýningu, á verkum yngstu
kynslóðarinnar, í Laugardalshöllinni
árið 1967.
Sú nýjung verður höfð á þessari
sýningu að þeir listamenn sem verk eiga
á sýningunni munu fá greidd dagleigu-
gjöld, en það er í fyrsta sinn sem
Kjarvalsstaðir koma þannig til móts við
kröfur myndlistarmanna í þeim efnum.
Sem fyrr segir er þetta mjög skemmti-
leg sýning og yfirgripsmikil, gefur þar að
líta verk listamanna sem enn eru í skóla,
hafa nýverið lokið námi eða eru þegar
orðnir mótaðir listamenn. Mörgforvitni-
leg verk eru á sýningunni bæði eftir
listamenn sem starfa hér heima og eins
eftir þá sem eru í skólum eða starfa
erlendis og við höfum því ekki fengið
tækifæri til að kynnast hingað til.
1 tengslum við sýningu ungra myndlist-
armanna á Kjarvalsstöðum verða haldn-
ir tónleikar vikuna 14.-21. febrúar í
samvinnu við Tónlistarskólann og Tón-
skóla Sigursveins, en sýningunni lýkur
21. febrúar.
■ „Ó, þessi rigning" eftir Guðmund
Thoroddsen
■ Guðjón Ingi Hauksson kallar þetta verk sitt „Ferguson ’50“
■ „Pastorale“ eftir Kolbrúnu Björgúlfsdóttur
■ Úr myndröðinni „Menúett fyrir
króka og krana" eftir Elínu Eddu
Árnadóttur
■ Erla Þórarinsdóttir kallar þetta verk
„Úr mytologiu-seríu“
„Gaman að það skuli vera svona
mikið að gerast í myndlistinni”
— segir Guðrún Erla Geirsdóttir myndlistarmaður
■ „Mér finnst afskaplega gaman að
það skuli vera svona mikið að gerast í
myndlistinni þessa dagana, „scgir
Guðrún Erla Geirsdóttir myndlista-
kona og fulltrúi kvennaframboðsins
í stjúrn Kjarvalsstaða. „Það cru nú
liðin sextán ár frá því að FÍM hélt
sambærilega sýningu á verkum ungra
lislamanna. Það er mjög mikilvægt
fyrir unga myndalistarmenn að svona
sýningar séu haldnar svo þeir fái
txkifæri til að koma verkum sínum á
framfæri. Maður leigir ekki auðvcld-
lega svona sal fyrir fyrstu sýninguna
sina, bæði vegna þess að það þarf
nokkuð miirg verk til þess að fylla
hann og auk þcss fylgir því feikilegur
kostnaður við innrömmun og annað.
Auk þessarar sýningar er önnur
sýning á verkum ungra listamanna í
gangi í JL-húsinu, þar sem yfir tuttugu
listimenn hafa nú komið sér upp
vinnuaðstöðu og sýningarsal. Sýningar
ungra listamanna hafa sem sagt iðulega
strandað á húsnæðisleysinu, en til
marks um það má nefna að það eru
margir sem eiga verk á báðum sýnir.g-
unum. Að vísu er nýlistasafnið opið
ungu listafólki cn það eru bara ekki
svo margir sem koma þangað, ég held
að fólk haldi jafnvel að nýlistasafnið
sé bara fyrir einhverja klíku cn svo er
auðvitað ekki. En það er alla vega Ijóst
að þessi sýning hér á Kjarvalsstöðum
nær til miklu breiðari hóps og á
listahátíðinni vestur í JL-húsi
náum við líka til miklu fleira fólks.
Á þessum tveimur sýningum getur
fólk séð hvað ungt listafólk er að gera,
en, þær eru þó nokkuð ólíkar. Verkin
á sýningunni í JL-húsinu voru ekki
valin sérstaklega, heldur gat hver sem
er komið„með sín verk, fólk skrifaði
sig bara niður.'Þar er því allt miklu ‘
hrárra enda ber engin ábyrgð á
sýningunni, heldur stendur hver og
einn mcð sínum verkum. Hér ér það
hins vegar stofnunin sem ber ábyrgð á
sýningunni.
- Hvernig var valið inn á sýninguna
hér á Kjarvalsstöðum?
„Það var skipuð sérstök dómncfnd-
sem valdi úr á mjög breiðum grund-
velli, þó var þeim sem sendu bara eina
smámynd sleppt á þeirri forsendu að
það segði of lítið um listamanninn.
Hér er reynt að bregða upp mynd af
hverjum listamanni fyrir sig.
Það er hins vegar mjög áberandi
hvað kynjahlutfailið er óhagstætt á
þessari sýningu, einungis 13 eða 14
konur af 58 manna hópi. Málverk eru
mjög yfirgnæfandi en það er grein sem
mjög fáar konur vinna í. Ég er mjög
hissa á því að það skuli engin þeirra
kvenna sem vinna i textíl hafa
sent inn verk, en það er kannski svo
rótgróinn hugsunarháttur að vefnaður
og keramik sé listiðn að þær hafi álitið
tilgangslaust að senda verk á sýning-
una. Dómnefndin var þó ekki haldin
slíkum fordómum og áttu því allar
greinar myndlistar jafnan aðgang að
sýningunni. En ég sakna einnig annarr-
ar greinar myndlistar hér á Kjarvals-
stöðum, gjörninga (performance) en
þá má sjá á sýningunni í JL-húsinu.
Ég vil geta þess að mér finnst verk
þeirra kvenna scm hér sýna öll mjög
góð. Hér gcfst t.d. tækifæri til að sjá
verk eftir Eriu Þórarinsdóttur sem býr
í Svíþjóð og hefur ekki sýnt hér á landi
áður, cn reyndar stendur til að hún
verði með.sýningu í Nýlistasafninu t
sumar eða haust.
Kvennaframboðið hefur lagt fram
tillögur um það í stjórn Kjarvalsstaða
að gert verði úrtak á því hversu margar
konur hafi sýnt hér á Kjarvalsstöðum
og hversu margar konur séu í
myndlistaskólunum og listamannafé-
lógunum hér á landi og að kannað verði
hvað hægt sé að gera til úrbóta ef f Ijós
kemur hrópandi misræmi. Við höfum
mikinn áhuga á því að halda listahátíð
kvenna, það er cins og það þurfi að
ýta á konur til að fá þær til að stíga
fram. En það er Ijóst að það er miklu
erfiðara fyrir konur að stunda listina
en karlmenn, bæði vegna þess að þær
eru yfirleitt í miklu verr launaðri vinnu
en þeir, auk þess sem það er nú aldeilis
ekki litið á það sem sjálfsagðan hlut
að kona sem á börn fari á vinnustofuna
eftir vinnu annars staðar og sé þar
frameftir kvöldi . Þetta virðast
karlmenn hins vegar geta leyft sér án
■ Guðrún Erla Geirsdóttir
þess að nokkrum detti í hug að gcra
athúgasemdir við það.“
-Sbj