Tíminn - 14.04.1987, Blaðsíða 8

8 Tíminn
Timirin
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin i Reykjavik
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar:
Aðstoðarritstjóri:
Fréttastjórar:
Auglýsingastjóri:
Kristinn Finnbogason
Indriði G. Þorsteinsson ábm.
IngvarGíslason
NíelsÁrni Lund
OddurÓlafsson
Birgir Guðmundsson
EggertSkúlason
SteingrímurGíslason
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686306,
íþróttir 686332, tæknideild 686387. Setning og umbrot: Tæknideild
Tímans. Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 (tæknideild)
og 686306 (ritstjórn).
Verð í lausasölu 55.- kr. og 65.- kr. um helgar. Áskrift 550.-
Framsókn eflist
í kosningabaráttunni
Niðurstaðan af skoðanakönnun Dags á Akureyri um
fylgi stjórnmálaflokka á Norðurlandi er að ýmsu leyti
athyglisverð miðað við skoðanakannanir að undan-
förnu. Hvað varðar Norðurlandskjördæmi eystra kemur
fram vísbending um að Framsóknarflokkurinn sé að
færast nær því fylgi sem hann hafði í alþingiskosningun-
um 1983, þótt þar skorti enn nokkuð á, og í Norður-
landskjördæmi vestra bendir könnunin til þess að
Framsóknarflokkurinn haldi fylgi sínu frá síðustu
kosningum.
Ný skoðanakönnun DV bendir einnig til þess að
Framsóknarflokkurinn sé í sókn um allt land og ber
þessum tveimur skoðanakönnunum saman um það
atriði.
Það hlýtur að vekja sérstaka athygli að Sjálfstæðis
flokkurinn virðist vera að tapa miklu fylgi í báðum
norðlensku kjördæmunum. Má kalla það hrun á fylgi
Sjálfstæðisflokksins, ef kosningaúrslit verða í samræmi
við niðurstöðu könnunarinnar. Bæði í Norðurlandskjör-
dæmi eystra og Norðurlandskjördæmi vestra hafa
sjálfstæðismenn talið sig vissa um að fá 2 þingmenn
kjörna, en skoðanakönnun Dags bendir til þess að
Björn Dagbjartsson og Vilhjálmur Egilsson nái ekki
kosningu.
Ekki bendir skoðanakönnun Dags til þess að Alþýðu-
flokkurinn sé í neinni stórsókn eins og stundum hefur
verið talað um, og Alþýðubandalagið virðist á niðurleið
miðað við síðustu kosningar, bæði í Norðurlandskjör-
dæmi eystra og vestra, einkum í Norðurlandskjördæmi
vestra undir forystu Ragnars Arnalds.
Hins vegar gefur skoðanakönnunin til kynna að
Kvennalistinrt hafi umtalsverðan meðbyr í báðum
kjördæmunum og gæti átt von á að fá mann kjörinn á
Norðurlandi eystra.
Samkvæmt skoðanakönnun Dags nýtur Borgara-
flokkur Alberts Guðmundssonar mikils stuðnings í
Norðurlandskjördæmi vestra, en á ekki miklu fylgi að
fagna í Norðurlandskjördæmi eystra. Hitt er ljóst að
Borgaraflokkurinn, sem er í eðli sínu hluti af Sjálf-
stæðisflokknum, hefur mikil áhrif á gengi Sjálfstæðis-
flokksins í báðum þessum kjördæmum, en hefur einnig
áhrif á fylgismöguleika annarra flokka. Fótt Borgara-
flokkurinn sé í rauninni gerviflokkur og hluti af
Sjálfstæðisflokknum, þá benda allar líkur til þess að
hann geti haft óvænt áhrif á úrslit kosninganna yfirleitt.
Framsóknarmenn eiga ekki að líta á Borgaraflokkinn
sem svo sérstakt vandamál Sjálfstæðisflokksins, að þeir
láti sem ekkert sé eða trúi því að hann hafi ekki áhrif á
aðra flokka. Nýjar skoðanakannanir eru er að vísu
gleðileg vísbending um að Framsóknarflokkurinn sé að
sækja sig í kosningabaráttunni, en enn vantar á að staða
flokksins sé tryggð miðað við fyrri kosningar. Því er það
að ef framsóknarmenn ætla að halda hlut sínum, þá
verður að vinna vel það sem eftir er til kosninga.
Málefnastaða Framsóknarflokksins er góð og flokkur-
inn skírskotar til þeirra kjósenda, sem fyrst og fremst
taka afstöðu til málefna og heildarstefnu flokkanna, en
láta ekki blekkjast af skrumi og pólitískri gervimennsku.
Þriðjudagur 14. apríl 1987.1
Núna þarf festu
Stjórnmálin eru rétt eins og
mennirnir, ýmist góð eða slæm.
Síðustu fjögur ár telur Garri að
stjórnmálin hjá okkur hafi mátt
teljast heldur góð. Samstjórn
Framsóknarflokks og Sjálfstseðis-
flokks hefur setið að völdum. Hún
hefur stýrt landsmálunum af festu.
Samkvæmt skoðanakönnunum er
þjóðin ánægð með hana. Öllum
ber saman um að henni hafl tekist
að stýra þjóðarbúinu farsællega
upp úr því verðbóigudýi sem það
var á góðri leið með að festa sig í.
Við höfuni búið við jafnvægi og
framfarasókn í efnahagsmálunum.
Einkcnni yfírstandandi kosn-
ingabaráttu er þó að núna eru ýmis
öfl í þjóðfélaginu að gera sitt bcsta
til að stefna stjórninálunum út í
upplausn. Þau eru að ana aftur út
í dýið. Á hægri vængnum er kom-
inn til sögunnar djúpstæður klofn-
ingur. I»að er fyrst og fremst fyrir
reynslulcysi og klaufaskap for-
nianns Sjálfstæðisflokksins.
Til viðbótar þcssu er svo Al-
þýðuflokkurinn, með Jón Baldvin
Hannibalsson við stýrið, farinn að
keppa leynt og Ijóst við Sjálfstæðis-
flokk og Borgaraflokk um hægra
fylgið. Þá er Alþýðubandalagið
málefnalaust og sem stendur ólík-
legt til nokkurra afreka. Og svo
eru smáflokkarnir hver um annan
þveran. Þeir gera ekkert nema
dreifa atkvæðunum og auka á
sundrungu þjóðarinnar.
Á móti stcndur hins vegar F'ram-
sóknarflokkurinn. Það er alls ekki
út í loftið að honum hefur undan-
farið verið líkt við klett í hafí.
Hann lcggur nú þau verk sín undir
dónt þjóðarinnar að á nýliðnu
kjörtímabili hefur hann leitt ríkis-
stjórn sein stýrt hefur þjóðarskút-
unni farsællega gegnum brim og
boða.
Varhugavert
sundrungarafl
Þess vegna sér Garri ekki betur
en að nú standi þjóðin frammi fyrir
ákvörðun sem getur reynst örlaga-
rík. Hún getur veitt Framsóknar-
flokknum það brautargengi scm
dugar honum til að halda áfrain að
vera sú ballest íslcnskra stjórnmála
sem hann hefur verið ■ ríkisstjórn-
inni. Hún getur líka kosið sundr-
ungu og kallað yflr sig þriggja eða
fjögurra flokka stjórn sem kannski
missir tökin á verðbólgunni enn
eina ferðina. Nú er hætta á að
sundurlyndisdraugurinn geti cyði-
lagt þann árangur sém náðst hcfur
síðustu Ijögur árin.
Garri vonar í lengstu lög að svo
fari ekki. Honum er annt um þjóð
sína og vonar velferðar hennar
vegna að hún leiðist nú ekki út í
það að standa sundurtætt og
margklofín í hcrðar niður upp úr
kosningabaráttunni. Svona rétt
eins og Sjálfstæðisflokkurinn
núna.
Og Garri sér ekki betur en þetta
sé einmitt það scm fólkið, sem nú
er að hugsa um að kjósa Albert,
þurfl að íhuga vel. Albert urðu á
afleit mistök í ráðherraembætti.
En það sem traustir sfjórnmála-
menn gera, þegar slíkt hendir, er
að taka á stillingunni og reyna að
endurvinna sér traustið sem liefur
glatast.
Albert reyndist ekki maður til
að gera þetta. Þess vegna hefur
hann lent út í það að vera orðinn
að einu varhugaverðasta sundr-
ungarafli þjóðarinnar. Hann tók
aðfmnslu um brot í starfí sem
persónulega móðgun og fór í fýlu.
Því er festa og öryggi síðustu
fjögurra ára nú í hættu af hans
völdum. Það liefur verið efnt til
alvarlegs klofnings. Þetta þarf
þjóðin að íhuga vel áður en hún
gengur að kjörborðinu.
Óánægðir allabaliar
Klipparar Þjóðviijans gerðu sér
leik að því fyrir helgina að skopast
góðlátlega að Garra. Tilefnið var
að hann hefur nú undanfarið lýst
ánægju sinni með F'ramsóknar-
flokkinn og þau stcfnumál sem
hann ber á borð fyrir þjóðina í
yfírstandandi kosningabaráttu.
Þeim Þjóðviljamönnum er þetta
svo sem ekki of gotf ef þcim er það
til skapléttis í öllu efnishrakinu og
allri málcfnafátæktinni scm nú
tröllríður blaði þeirra. Garri hefur
nægilega þykkan skráp til að
standa annað eins og þetta af sér.
En sá munur, sem núna er á
afstöðu framsóknarmanna og al-
þýöubandalagsmanna til eigin
flokka, má raunar vera væntanleg-
um kjósendum á vinstri vængnum
til nokkurrar leiðbeiningar. Fram-
sóknarmenn eru stoltir af flokki
sínum, enda hefur hann staðið sig
afspyrnu vel síöustu fjögur árin.
Alþýðubandalagsmenn cru hins
vegar sárlega óánægðir með sinn
flokk, og þaö í þeim mæli að það
hleypur í þá hundur cf þeir verða
varir við ánægju framsóknar-
manna.
Þeir eru svona upp og niður
skapsmunirnir á bæjunum, eins og
gengur. Garri.
VÍTTOG BREITT
Misskilin
aldursskipting
Síðari hluta vetrar hefur fjöl
miðlaímynd ungra íslendinga tekið
stakkaskiptum. Mælskukeppni
framhaldsskólanema og síðan
spurningakeppni í útvarpi og sjón-
varpi sýnir að unga fólkið er ekki
upp til hópa gargandi vitleysingjar,
eins og Ríkisútvarpið og fleiri aðil-
ar hafa lagt alla áherslu á að kynna
það og lagt á ráðin um hvernig
lífsstíl unglingarnir eiga að temja
sér.
S.l. föstudag var sjónvarpað ein-
um af mörgum skylduþáttum sem
Ríkisútvarpið kennir við ungt fólk.
Þar komu fram nokkrir einstakl-
ingar af þeim 26 þúsund manna
hópi, sem brátt gengur í fyrsta sinn
til alþingiskosninga.
Brugðið var út af venjunni og
hvergi minnst á rokk og popp eða
þau hugðarefni sem ljósvakafjöl-
miðlarnir troða látlaust upp á þá
kynslóð sem þeir móta öðrum
fremur.
Unga fólkið var spurt hvers það
vænti sér af stjórnendum landsins
og viðhorf til stjórnmála og flokka.
Svörin voru skilmerkileg og sýndu
að þeir sem fyrir þeim sátu, eru vel
meðvitandi um réttindi sín og
skyldur sem fullgildir þjóðfélags-
þegnar og að á þeirra herðum
hvílir ábyrgð til að hafa áhrif á
eigin framtíð.
Skoðanir voru skiptar eins og
gengur og sýnir að ungt fólk er
sjálfstætt, og ekki allt steypt í sama
mótið, fremur en menn og konur
yfirleitt á hvaða aldursskeiði þau
eru.
„Egotripp" einstaklinga
Á dagblöðunum starfa einatt
kornungir blaðamenn um lengri
eða skemmri tíma. Enginn ritstjóri
eða fréttastjóri er svo skyni skropp-
inn að úthluta þeim aldursflokki
starfsmanna sinna verkefnum sem
eingöngu lúta að skemmtanaiðnaði
eða einhverju sem fávísir telja að
höfða eigi til ungs fólks eingöngu.
Reynslan er sú að ungir blaða-
menn eru yfirleitt dugmiklir og
áhugasamir og ganga ótrauðir til
allra verka sem þeim er ætlað að
leysa af hendi. Þeim er enginn
greiði gerður með því að festa þá í
einhliða umfjöllun um gítartromm-
ara og loftbólur skemmtanafargs-
ins.
{ fyrrnefndum umræðuþætti var
minnst á nýstofnaða útvarpsstöð,
sem framhaldsskólanemar reka. Sú
skoðun var látin uppi, að þótt allt
væri gott um framtakið að segja,
væri ekki laust við að nokkrir
einstaklingar notfærðu sér stöðina
til að fá útrás fyrir sitt eigið „ego-
flipp.“
Þetta má með sanni einnig heim-
færa upp á aðra fjölmiðla ljósvak-
ans. Stjórnendur þeirra þykjast
endilega þurfa að sinna í einhverju
þörfum yngri kynslóða og halda að
þeim sé ekki annað bjóðandi en
hávær flatneskja skemmtikrafta,
sem lyft er á goðastall af hrað-
mælskum og einlægum aðdáend-
um.
Allur sá áróður, oflof og gengd-
arlausa aðdáun sem trúðar
skemmtanaiðanaðarins njóta í
nafni unga fólksins er mikið van-
mat á greind þess og þekkingu og
áhugamálum yfirleitt.
Ríkisfjölmiðlarnir hafa lengi
gengið á undan með slæmu for-
dæmi að telja landsmönnum trú
um að ungt fólk sé skemmtanasjúk-
ir vanvitar og skammtað því af-
þrcyingu samkvæmt því. Því er
talin trú um að það eigi að nærast
á lágkúrunni einni sarnan, að
minnsta kosti ef marka má nafn-
giftir þeirra efnisþátta, sem ung-
lingum eru ætlaðir.
Heimskulegur
dilkadráttur
Á tímum jöfnuðar og jafnréttis
viðgengst sú þverstæða að sífellt er
verið að draga fólk í dilka eftir kyni
og aldri og sérþarfir búnar til
samkvæmt því. Stjórnmálaflokkur
kvenna er dæmi um ójöfnuð sem
viðgengst í nafni jöfnuðar.
Allir flokkar þykjast vera flokk-
ar unga fólksins og láta eins og það
sé einhver minnihlutahópur sem
þurfi að hygla sérstaklega. Sama er
uppi á teningnum þegar aldraðir
eiga í hlut. Stjórnmálamenn leika
miskunnsama samverjann þegar
þeir víkja orðum að yngri eða eldri
aldurshópum, þeir lofa að gera
eitthvað alveg sérstaklega fyrir þá.
Þjóðfélagslegt réttlæti á að gilda
fyrir alla og þessi dilkadráttur er
þreytandi og heimskulegur. Allir
þeir sem ná sæmilega háum aldri
lifa það að vera einhvern tíma í
öllum aldurshópum og því er ekk-
ert gert sérstaklega fyrir unga,
miðaldra eða gamla. Konur eru
heldur ekki neinn sérstakur þjóð-
félagshópur og nái einhver réttlæt-
ismál fram að ganga sem þeim
kemur vel eru það líka hags-
munamál sona þeirra, feðra og
eiginmanna.
Ungt fólk þarf enga sérstaka
meðhöndlun eins og ljósvakafjöl-
miðlarnir og sumir stjórnmála-
menn virðast álíta. Framlag þess,
sem minnst er á fyrr í þessum pistli
og alþjóð er vitni að, sannar að það
er fullfært um að taka þátt í
almennri þjóðmálaumræðu og sker
sig hvergi nærri eins úr öðrum
aldurshópunt eins og sífellt er verið
að reyna að sannfæra það um.
OÓ