Tíminn - 11.10.1987, Qupperneq 10

SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁLj SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAK
Sunnudagur 11. október 1987
10 Tíminn
Sandra Black fór í
gönguferð að venju,
en þegar hún kom
heim, fékk hún tvö
skot í höfuðið.
Eiginmaðurinn
hafði skothelda
fjarvistarsönnun.
OLLEGE Station er 30 þúsund
manna bær í hæðunum um það
bil 230 km norðaustur af
Houston í Texas. Þar er meðal
annars háskóli, svo og alhliða
landbúnaðarskóli. Starfsemi
skólanna hefur sín áhrif á
bæjarbraginn og menningar- og
skemmtanalíf í College Station
er með líflegra móti.
Bæjarlífið þarna átti vel við
Söndru Kay Black. Hún var lagleg,
ljóshærð, 36 ára og hafði alið allan
sinn aldur í College Station, þar sem
hún var nú gift en barnlaus.
Sumir vinir hennar höfðu um
tíðina flutt burt, margir til Austin
eða Houston, en ást á staðnum og
fjölskyldutengsl héldu Söndru kyrri.
Allt líf mitt er hér, sagði hún
jafnan, ef hún var spurð, hvort hún
ætlaði ekki líka að freista gæfunnar
í stórborgunum.
Sandra var forstöðukona Sælu-
reitsins, barnaheimilis háskólans og
eftir vinnutíma fór hún iðulega í
gönguferðir um skólasvæðið. Síð-
degis fimmtudaginn 21. febrúar 1985
fór hún í eina slíka göngu ásamt
roskinni frænku sinni. Svalt var í
veðri og tekið að rökkva, þannig að
koldimmt var orðið, þegar frænk-
urnar kvöddust. Sandra gekk að bíl
sínum, öldungis grunlaus um að
þetta hefði verið í seinasta sinn, sem
hún gengi þarna um, eða raunar
annars staðar.
Heimili Söndru var í nýju út-
hverfi, um það bil 8 km utan við
bæinn. Vel hirt grasflöt með runnum
og blómabeðum var framan við
húsið og inni fyrir var einkar nota-
lega innréttað, á þann hátt að gestum
leið alltaf einkar vel hjá Söndru.
Hins vegar höfðu þeir gestir, sem
að garði bar þetta kvöld, aldrei
komið þar áður og leið ekki mjög
notalega. Þeir voru alvarlegir og óku
lögreglubílum. Ástæðan fyrir komu
þeirra var að unglingspiltur hafði
hringt og kallað á hjálp. Hann var í
uppnámi, en það var skiljanlegt,
með tilliti til þess sem hann hafði
orðið vitni að.
Sjúkra- og lögreglubílar geystust
sem sagt upp að húsínu, menn
stukku út og ruddust inn, þar sem
við blasti lík Söndru Black á miðju
stofugólfinu. Varla gerðist þörf á að
leita að lífsmarki, því augljóst var að
Sandra hafði verið skotin tvisvar í
höfuðið, ennið og gagnaugað og
líkið lá í stórum, volgum blóðpolli.
MORÐINGJA
Þetta morðmál átti eftir að vera
mjög til umfjöllunar í fjölmiðlum í
Texas, sem eitt hið óhugnanlegasta
um langan tfma og sá sem fékk það
verkefni að stjórna rannsókn þess,
var Ronnie Miller, lögreglustjóri
Brazos-umdæmis, sem aðeins hafði
verið mánuð í embætti.
Helstu samstarfsmenn hans voru
Kirk og Owen, en áður en yfir lauk,
hafði verið leitað aðstoðar fjölda
rannsóknarlögreglumanna í mörg-
um umdæmum fjögurra ríkja.
Þetta kalda febrúarkvöld var þó
rannsóknin takmörkuð við notalega
heimilið hennar Söndru Black í nýja
úthverfinu. Kirk og Owen sáu um
vettvang og komust að þeirri niður-
stöðu, að konan hefði verið látin
innan við tvær klukkustundir og
staðfesti krufning það síðar. Líkið
var fullklætt og bar engin merki þess
að hin myrta hefði tekist á við
banamann sinn.
Nánari rannsókn leiddi í ljós, að
skotin höfðu komið úr lítilli skamnt-
byssu og af stuttu færi frá vinstri.
Það benti til að Sandra hefði verið
skotin er hún gekk inn í stofuna og
sennilega hefði morðinginn falið sig
að hurðarbaki.
Meðan tæknilið var að ljósmynda
og mæla, leituðu Kirk og Owen í
öðrum herbergjum hússins. Þó verð-
mætt silfur væri í borðstofunni og
mikið safn sjaldgæfra skotvopna í
skáp á ganginum, virtist ekki hafa
verið hreyft við neinu, nema hirslum
í svefnherberginu, þar sem allt var á
tjá og tundri.
Seint um kvöldið var unglingur-
inn, sem kallað hafði á lögregluna
yfirheyrður. Hann var enn í upp-
námi, en sagði svo frá, að hann hefði
komið að húsinu rétt eftir klukkan
átta. Bíll Söndru stóð þá úti fyrir og
bakdyrnar voru opnar, enda gekk
Sandra oft um þær. Ljós voru kveikt
inni.
Pilturinn kvaðst hafa gengið rak-
leitt inn, en þá séð líkið. Hann þaut
til, sá skotsárin og hringdi strax. Þar
sem talið var að rnorðið hefði verið
framið skömmu áður, var pilturinn
inntur eftir, hvort hann hefði séð bíl
nálægt, þegar hann kom. Hann hristi
höfuðið. Ekkert óvanalegt hafði ver-
ið að sjá.
Eiginmaður hinnar myrtu, Robert
Black var einnig yfirheyrður þetta
kvöld, þéttvaxinn, samanrekinn
náungi um fertugt, með kolsvart
hár. Hann mátti vart mæla yfir
fréttunum. - Hver gæti gert svona
lagað? Hver gæti skotið Söndru?
endurtók hann í sífellu.
Hann gat ekki skýrt neitt, aldrei
verið brotist inn í húsið áður og
hvorki hann né Sandra ættu neina
fjandmenn. Sjálfur hefði hann átt að
vera kominn heima á undan henni
þetta kvöld, en þurft að sinna nokkr-
um smáerindum á leiðinni.
Ég var að leita að varahlut í
mótorhjólið mitt, útskýrði hann.
Það hefur gengið skrykkjótt og ég
ætlaði að láta gera við það. Hann
hefði farið í tvær verslanir og fengið
hlutinn í þeirri seinni. Þá hefði
klukkan verið um hálf sjö. Loks
hefði hann heilsað upp á kunningja,
spjallað við hann um stund, fengið
sér bjór og farið heim. Þetta hefði
verið ósköp venjulegur dagur, sent
nú lauk með martröð.
Auðvitað höfðu nágrannar veitt
lögreglubílunum og umstanginu at-
hygli og fréttirnar voru fljótar að
berast. í föstudagsblöðunum rakti
Miller atriði málsins og sagði að
innbrotsþjófur hefði orðið Söndru
Black að bana. Næstu þrjár vikur
var opinberlega álitið að svo hefði
verið og við það miðaðist rannsóknin
í fyrstu.
En þrátt fyrir að leitað hafði verið
í svefnherberginu og Sandra skotin
úr launsátri, þegar hún gekk inn,
höfðu menn sínar efasemdir um
innbrotið. Miller minntist þess að er
hann stóð í gættinni og leit yfir
óreiðuna: skúffur dregnar úr
kommóðum, föt dreifð um allt og
skartgripir saman við, hefði sér dott-
ið í hug, að þetta væri líkast því sem
gerist í sjónvarpinu. Sviðsetning,
þar sem öllu var rótað til, en engu
stolið. Af reynslu sinni vissi hann, að
þjófar leita til að stela, en skilja ekki
skartgripi og verðmæti eftir, sem
blasa við þeim. Hér vildi einhver
láta líta út fyrir innbrot.
Þessar grunsemdir styrktust, er
afgangurinn af húsinu var skoðaður.
Þar stóðu sjónvarp, myndband,
hljómílutningstæki og margt annað
óhreyft, sem hægt hefði verið að
selja fyrir drjúgan skiiding á stund-
inni. Hvaða þjófur hefði gengið
framhjá því öllu? Að ekki væri talað
um verðmætt skotvopnasafn Ro-
berts Black, sem blasti við öllum í
glerskáp. Meira að segja sjónvarps-
þjófar stela slíku, hugsaði Miller.
Félagar hans hugsuðu það sama.
Þjófur sem drepur, en gleymir að
stela, er ekki þjófur, hann er hrein-
lega morðingi.
Fleira kom til sögunnar. Ljóst var
að þegar Sandra lauk gönguferðinni,
hafði hún ekið heima í sendiferðabíl
sínum, en þegar líkið fannst, tveim-
ur tímum seinna, var sá bíll ekki
utan við húsið, aðeins lítill fólksbíll
hennar. Hinn fannst seinna á bílast-
æði við verslum skammt frá. Rökrétt
mátti þykja, að morðinginn hefði
farið burt á bílnunt, en þá vaknaði
sú spurning, hvernig hann hefði
komið á staðinn, sem var utan við
bæinn. Var hann á puttanum, gang-
andi, eða kom hann í leigubíl?
Ný vinda kom á rnálið, þegar vinir
Söndru tóku að hringja til lögregl-
unnar og fara fram á að eiginmaður
hennar væri athugaður nánar. Fram
kom að Sandra hafði verið vansæl í
hjónabandinu og sótt um skilnað
sumarið áður, þegar Black var stung-
inn af eftir heiftarlegt rifrildi. í
umsóknina hafði hún m.a. skrifað:
Eigimaður minn hefur hneigst til
ofbeldis undanfarið og ég óttast að
það versni er fram líður.
Black frétti af þessu, þegar hann
kom heim aftur og baðst auðmjúk-
lega afsökunar. Það varð til þess að
Sandra dró umsóknina til baka í
janúar.
Nú var þess farið á leit við Robert
Black, að hann gengist undir lyga-
mælispróf. Hvers vegna? spurði
hann. Ég hef sagt ykkur allt sem ég
veit.
Skýrt var fyrir honum, að þetta
væri bara liður í rannsókn og sannaði
hvorki sekt né sakleysi. Fleiri væru
beðnir að koma í mælinn. Eftir
nokkra umhugsun neitaði Black og
fór.
Jafnframt fóru fram margháttaðar
rannsóknir á ýmsum atriðum, til
dæmis byssusafni Blacks og langlínu-
samtölum til hússins og frá því.
Robert Black reyndist oft hafa hringt
að heiman til smábæjar í Kaliforníu.
Viðmælandi hans þar reyndist þrítug
kona, sem eitt sinn hafði búið {
MORÐINGIAUGLÝSTIEFTIR