Tíminn - 14.05.1988, Blaðsíða 9

V V> > i c r?
> *r CthiprM Ifi
nnim
Laugardagur 14. maí 1988
Tíminn 9
LAUGARDAGUR 14. MAÍ 1988
Fréttafólk að störfum hjá Sjónvarpinu.
að samkvæmt fyrrgreindu á að
skipa til um háa innlánsvexti og
lága útlánsvexti. í miðjum laun-
asamningum, þar sem allir fá
alltof lág laun, lýsir formaðurinn
því yfir að hér ríki hagstjórnar-
kreppa en ekki efnahagskreppa.
Því til sönnunar er verðbólgan
hér átta sinnum meiri en í helstu
viðskiptalöndum okkar. Um
ættfræði verðbólgunnar er ekki
frekar talað. Þá er heldur ekki
talað um lækkandi verð á helstu
útflutningsafurðum okkar. Það
ríkir sem sagt hag-
stjórnarkreppa.
Um vellíðan
Um formann Alþýðubanda-
lagsins má segja, að honum líði
ekki alltof vel utan Alþingis,
þótt hann haldi við líkamlegri
heilsu sinni með skokki. Hann
vill, eins og margur maðurinn,
heldur þreyta andlegt skokk inn-
an veggja þingsins. Hann kemur
fram fyrir alþjóð að loknum
miðstjórnarfundi og lýsir því
yfir að honum líði ekki nógu vel.
Frægur læknir svaraði eitt sinn
konu sem líkt var ástatt fyrir
með svofelldum orðum: Hver
segir að yður eigi að líða vel?
Og nú er þessi ágæti formaður
langt kominn með að setja
Landsbankann á hausinn, að-
eins til að sanna að hann hafi
rétt fyrir sér, þegar hann segir í
formála fyrir þrjátíu tillögum
frá miðstjórnarfundi: „Lánamis-
tök bankakerfisins eru veiga-
mikil orsök þeirra gjaldþrota og
vitlausu fjárfestingar sem nú eru
að koma í ljós á mörgum
sviðum." Síðan segir: „... og
Landsbankinn, stærsti banki
þjóðarinnar, er kominn hættu-
lega langt inn á sömu óheilla-
braut og Útvegsbankinn var á
fyrir tveimur árum síðan.“
Formanninum til huggunar,
og til að létta vanlíðan hans, er
rétt að upplýsa að Landsbankinn
er enn hinn sterki banki
landsins, sem að stærstum hluta
styður við bakið á helstu at-
vinnuvegum okkar. Honum
hafa ekki orðið á nein Iánamis-
tök, nema formaðurinn eigi við
hin almennu útlán bankans, sem
hafa gengið eðlilega fyrir sig frá
byrjun innlendrar bankastarf-
semi. Ríkisbankar gegna merki-
legu hlutverki í litlu þjóðfélagi
og spegla oft ástand þess. Þeir
hafa stórum skyldum að gegna
og ætli flokksbræður formanns-
ins hafi ekki jarmað upp á
bankann eins og aðrir. Annars
er Alþýðubandalagið orðið
undarlegur umskiptingur, þegar
formaður þess ræðst þannig að
sterkasta banka landsins og að
auki í eigu ríkisins. í tillögum
sínum er hann raunar genginn
frjálshyggjunni á vald og býður
þar upp á bankakaupasukk með
Útvegsbankann sem undir-
stöðu. Skýringuna er ef til vill að
finna í orðum þriðjudagsskríb-
ents Þjóðviljans, þar sem segir
með nokkrum hryllingi, að um
áratuga skeið hafi sósíalísk
fjöldahreyfing ekki getað boðið
upp á aðar leiðir að markinu en
gamlar formúlur kommúnista og
krata. „Til þess að brjóta nýjar
leiðir þarf hreyfingin að virkja
hugarflug liðsmanna sinna til
pólitískra tilrauna og um-
ræðna.“ Og þá varð m.a. þjóð-
bankinn fyrir hugarfluginu.
Ekki var fyrr vitað um slíka
stórvirkjun á Seltjarnarnesi.
Á tæknimáli
Þjóðviljinn er þegar farinn að
spá í hver verði næsti fréttastjóri
á sjónvarpi. Það hlakkaði görnin
í mörgum áhugamanni um
fréttir, þegar útvarpsstjóri vék
Ingva Hrafni úr stöðu frétta-
stjóra fyrir það eitt að tala
ógætilega um kollega í blaði sem
kom sjónvarpinu ekkert við, var
hvorki innanhússmálgagn sjón-
varps né útgefið af ríkisstofnun.
Það er nokkur eftirsjá að Ingva
Hrafni, enda var hann hrafna
bestur í sinni stofnun. Nú er
útvarpsstjóri kominn í enn meiri
vanda en hann var áður. Sam-
kvæmt Þjóðvilja stendur hann
frammi fyrir að skipa annað
hvort Sigrúnu Stefánsdóttur,
fjölmiðlafræðing, sem hefur ver-
ið á hlaupum út og inn um
hverfihurðir sjónvarpsins á liðn-
um árum, eða Ögmund Jónas-
son, sem hafði forustu um að
loka fréttastofum Ríkisútvarps-
ins hér um árið og varð með því
óbeint til að opna fyrir fjölmiðla-
byltinguna. Útvarpsráð er
undarleg stofnun og ekki alvitur,
og þess vegna finnur Þjóðviljinn
sig knúinn til að hjálpa ráðinu
við valið. Við þá hjálp er notað
gamalkunnugt tækniorð, sem
þeir hjá Alþýðubandalaginu
grípa einatt til þegar þeir eru að
reyna að selja einfeldningum
sína menn. Bent er á að Sigrún
sé úr Sjálfstæðisflokknum, en
því sleppt að geta þess að eitt
sinn var hún ritstjóri eða blaða-
maður við íslending á Akureyri.
Um Ögmund gegnir aftur á móti
öðru máli. Einstakir útvarps-
ráðsmenn munu bregða á hann
„faglegu mati,“ segir Þjóðviljinn
og ber síðan fyrir sig að hann sé
rosalega vinsæll meðal frétta-
manna og annarra starfsmanna
á fréttastofunni „og annars stað-
ar í stofnuninni...“ Síðan kem-
ur þessi gullvæga setning: „Bríet
Héðinsdóttir er talin vera á
bandi Ögmundar, en ekkert er
vitað um afstöðu Guðna
rektors.“ Ætli hún komi ekki í
ljós. Mikið er gert úr því að
Kvennnalistakonur styðji
Ögmund, „bæði á faglegum for-
sendum og vegna starfsmanna-
stuðnings...“, en vegna hugsan-
legrar sjúkrahússlegu kvenna-
listafulltrúans (ekki er að spyrja
að mjúku málunum), gæti svo
farið að varamaður, sem vegna
duttlunga örlaganna er enginn
annar en Júlíus Sólnes, greiddi
atkvæði. Og vegna enn verri
duttlunga örlaganna telur Þjóð-
viljinn að Júlíus muni velja
Ögmund, ekki af faglegum
ástæðum, heldur til að stríða
íhaldinu. Það verður svo vesal-
ings útvarpsstjóri sem tekur
endanlega ákvörðun um
manninn. Ekki linnir hörmung-
um hans. Vér leggjum til að
hann skipi Helga H. Jónsson,
varafréttastjóra, í stöðu frétta-
stjóra ef ekki af faglegum ástæð-
um, þá af þeim ástæðum einum,
að honum er trúandi til að fara
með friði og spekt.