Tíminn - 11.09.1990, Qupperneq 6

6 Tíminn
Þriðjudagur 11. september 1990

SsSSsSgSæSraægæðlSs^
$
aHtaf verift tðfundmn síBum tfl
iíxiX'XWXw:

:
andslætt.
/
\aruan um aö setja skjaldanncrld kennl lýð\ eldisins. Þaft þarf Uka að frk 1874.
landsias Hraman.á svalit* þess. Þessi friða exnkennl JCrlstjáns koitungs ■ ■ : . «
oftgfepur, Upp reis rinn sjálfstaeft* friftnnamefiidar aft ekki megjl Sýna má kftngsmerkínn & Aljíing-
ismaður og kvartafti yfir þvi aö ekki hrejfa viö vtra búnafti hússins. ishúsinu þá virðingu, aft flytja það
þeím sökum fráleitt aft skjaldar- stjómar nú í aigleymi bárujárns- um sjö alda yfirrað, sem við höfiim
ihu. Svokölluð húsfriðunarnefnd má ekki rifa einn tSasta htinda- sér aft geynta einhv^ja þá á bjóð-
hóf þá npp ranst sína og í krafti kofa í borgittui. Og maftur spyr miujasafui, setn halda að búsfriftun
nefndarstarfa sinna barftneitafti aft bara: Hvers eiga úíikamramir aö sé teftri iýftvddinu og rinkennnm
skjaldamierki íslaods fengi aö gjaída? Ekki sést Jengur tangur eða þess. Misskilningur var þjá forset-
prýöa húslö. Eru þetta kunnugleg tetur af þeim og voru þeír þó hin nm AlþingSs aö láía ekki sfrax »
viðbrðgft frá síðarf árum vift öllu mest u þarfeþlng og snmir úr bám- upphafi setja skjalriarmerkið upp í
og reisn þeirra, sem hafa kosift aft .». , . . . . veifiskatar mikilr ogekkiilklegir ÖI
hafa Alþingi yfir sér sem æðstu J01111111 I St30 KöRQS stórræða, sem sítja í forsvari AI-
stofnun. Húsið úr hlaðna grjótínn Tven* þingmenn, þtír Stefán Gnð- þingis og láta einhverja bámjárns-
er svo rosalega friðað, að eitt af ein- mundsson og Guðni Ágósfsson, nefnd uti í bæ kúga sig tíl að bætta
kennuro iýftvekfisins má ekki nærri ha£a réttilega kveöið npp úr með, við uppsetningn á skjaldarmerk-
þvi koma. Hvernig aetii þetta hús- að afskipíi húsfriðunamefndar af inu. Úrþvísem komiðer æftu þing-
frióunarfólk hugsi? Æfla mætfi að þmu máli sé óhæfa. Veifi lög roenn áð herða sig upp og reka frá
fóðurland þe$s vteri Hmbúktú efta nefndlnnl heimiid fði aö rassakast- sjónura okkar kooungstáknið á Ak
annar áiika staður á mörknm eyöi- ast ót af staðsetningu skjaidar- þingishúsinu. Skjaldarmerki fs-
rocrkur, merkis Islands og setjt hún sig yfir landserþaötáknsemviðvijjumsjá
Tíminn
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin (Reykjavlk
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason
Ritstjórar Indriði G. Þorsteinsson ábm.
- Ingvar Gfslason
Aðstoðarritstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjórar Birgir Guðmundsson
Stefán Ásgrímsson
Auglýslngastjóri: Steingrfmur Gfslason
SkrifstohjnLyngháls 9,110 Reykjavík. Sími: 686300.
Auglýslngasími: 680001. Kvöldsfmar Áskrift og dreifing 686300,
ritstjóm, fréttastjórar 686306, íþróttir 686332, tæknideild 686387.
Setning og umbrot: Tæknideild Tlmans. Prentun: Oddi hf.
Mánaðaráskrift kr. 1000,-, verð I lausasölu kr. 90,- og kr. 110,- um
helgar. Gmnnverð auglýsinga kr. 660,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
Leiötogafundurinn
Lokið er stuttum viðræðufundi George Bush
Bandaríkjaforseta og Mikaels Gorbatsjovs, forseta
Sovétríkjanna. Fundurinn var boðaður með litlum
fyrirvara og fór fram í Helsinki sl. sunnudag.
Umræðuefni leiðtoga risaveldanna var ffamar
öðru ástandið við Persaflóa. Ekki er vafamál að
tímabært var að þeir hittust á formlegum fundi
miðað við horfur í heimsmálum, ekki síst hvað
varðar atburði á Persaflóasvæðinu, því að bæði
risaveldin eru með fíngurinn á þeim málum og
hafa haft samstöðu um þær aðgerðir sem hingað til
hefur verið beitt til þess að hindra frekari framrás
Iraka. Sovétmenn hafa stutt viðskiptabann Örygg-
isráðsins gagnvart írak og fordæmt innrás íraka í
Kúvæt og krafist þess að þeir hverfi á brott með
her sinn þaðan og ógildi innlimun landsins í ríki
sitt.
Segja má að Bandaríkin og Sovétríkin hafi þann-
ig í meginatriðum sömu afstöðu til hemaðarstefnu
Iraka og geri sömu kröfur um málalokin. Hins
vegar sýnist ýmislegt bera á milli um sjónarmið
risaveldanna að öðm leyti. Bandaríkjamenn hafa
verið miklu virkari um bein hemaðarafskipti, ekki
síst að því er tekur til liðsflutninga til Saudi-Arab-
íu og djarflegri yfirlýsingar um hemaðarátök.
Þessi viðhorfsmunur kom greinilega fram á fundi
Bush og Gorbatsjovs um helgina. Þótt þeir legðu
báðir íulla áherslu á í orðum og yfirlýsingum að
sýna fram á vinsamleg samskipti sín og vilja til
samstöðu um hvemig Persaflóadeilan yrði til lykta
leidd, má sýnt vera að samstaða þeirra um þetta
eíhi verður að byggjast á málamiðlun og gagn-
kvæmri tillitssemi. Fréttaskýrandi Reuters bendir
sérstaklega á að fram hafi komið ágreiningur um
hversu réttmætt væri að búast til styijaldar gegn
Irökum. Bush vildi halda öllu opnu, hvað varðaði
beina styijöld, en Gorbatsjov andæfði því sjónar-
miði af fullri festu og sagði að hemaðaraðgerðir
gætu haft hörmulegar og ófyrirséðar afleiðingar.
Hann kvaðst því ekki sjá skynsemi í því að leggja
út í beinan hemað.
Af þessum ástæðum má draga þá ályktun að um
sinn verði ekki um að ræða opið stríð við Iraka,
heldur verði haldið áíram að láta á reyna hvers
viðskiptabannið er megnugt, en því íylgir hafn-
bann, sem í sjálfu sér er hemaðaraðgerð. Um þró-
un mála verður þó ekkert íullyrt þegar lengra er
litið. Þótt viðskiptabann hafi áreiðanlega sín áhrif,
er hinu ekki að leyna að ýmsir valdamenn í Banda-
ríkjunum og Bretlandi telja það seinvirka leið til
þess að knýja Iraka til uppgjafar. Þótt leiðtogar
risaveldanna hafi borið saman bækur sínar og leit-
ast við að sýna heiminum fram á gagnkvæman
vilja sinn til samráða, er ekki þar með sagt að
lausn Persaflóadeilunnar sé á næsta leiti.

VÍTT OG BREITT
Naprar staðreyndir
Enn einn ganginn er þjóðarsáttin lent
í bráðum voða, þvi talnafróðir menn
sitja og reikna út að dýrtíðin er rokin
fram úr rauða strikinu og er efnahagur
lýðveldisins i veði að launin hækki
ekki.
Hinar nöpru staðreyndir rauða striks-
ins eru að vísitala framfierslukostnað-
ar hefúr hækkað um 0.3% sem þýðir
að kaup aimúgans á lægstu launum,
sem aðilar vinnumaikaðsins hafa
samið um sín á milli, hækkar um 140
krónur á mánuði. Kaup þeirra sem at-
vinnuvegimir meta upp á 100 þúsund
króna mánaðarlaun hækkar um 300
krónur.
Það gefur auga leið að þetta setur allt
efhahagskeríið úr skorðum og verður
að vinda bráðan bug að þvi að koma í
veg fýrir að mánaðarlaun alls þorra ís-
lendinga hækki ekki um 140-300
krónur á mánuði, ef ekki á illa að fara.
Þeir sem skammta
Nú munu fjölmiðlar leita til forstjóra
Þjóðhagsstofnunar, sem hefur 493
þúsund krónur f mánaðarlaun, og
hann mun sýna fiam á með skýrum
rökum og ffamreikningi að þjóðarbú
hans stefni í glötun ef svona hrikaleg-
ar launahækkanir verða að veruleika.
Seðlabakastjórinn okkar (751 þús-
und krónur á mánuði) mun eins og
venjulega vara mjög við svona
launakollsteypum og benda á hina
gömlu og farsælu leið stöðugleik-
ans. Sem er sú að gamla góða kaup-
ið sé láglaunaliðinu alltaf íyrir
bestu.
Framkvæmdastjóri Vinnuveitenda-
sambandsins (496 þúsund krónur á
mánuði) og forseti ASÍ (294 þúsund
krónur á mánuði) líta kauphækkanim-
ar mjög alvarlegum augum og heimta
að ríkisvaldið geri eitthvað í þeim al-
varlegu málum, að almúgakaup á að
hækka um 140-300 krónur á mánuði.
Þeim voða verður að afstýra til að
vama því að etnahagsmál þjóðarinnar
sporðreisist, sem hlýtur að verða ef
fjöldi manns á að hækka í launum um
allt að 300 krónur á mánuði. Slíka
innspýtingu þolir efhahagskerfið að
sjálfsögðu ekki.
Lygalaupar
Mánaðarlaun þeirra embættis- og
áhrifamanna sem hér fylgja eru gefin
upp í nýútkomnu tölublaði Fijálsrar
verslunar, en þar era mánaðartekjur
276 einstaklinga gefhar upp eftír
heimildum úr skattskrám.
Þar stendur svart á hvítu að fjöldi
manns hrifsar til sín launatekjur sem
ekki era í neinu samræmi við það sem
þorra fólks er skammtað fyrir vinnu
sína. Einkum er athyglisvert hve ein-
staka opinberum starfsmönnum og
þeim sem taka laun á einn eða annan
hátt úr ríkiskerfinu heíhr tekist að
skammta sjálfum sér stóra og feita
bita úr kökunni sem lygalaupar halda
ffarn að sé til skiptanna.
í ritstjómaigrein segir að falskur tónn
sé í tekjukerfinu og að furðulegt sé
hve háum tekjum einstaka hópum
tekst að ná til sín og hitt sé ekki síður
undrunarefni hve aðrir era illa launað-
ir.
Maigir þessara gráðugu launþega,
sem sýnast hafa sjálfdæmi um launa-
kjör sín, era þeir sem oftast ganga
ffam íýrir skjöldu til að sannfæra lýð-
inn um nauðsyn þess að hætta öllu
sítfi um kaupið sitt, enda sé það laun-
þegunum í láglaunafélögunum íýrir
bestu að kaupið sé lágt og tíkarlegt,
því að þá verði þvi ekki eytt í neina
vitleysu.
Skuldugir launþegar á lágu kaupi era
forsenda farsældarrikis þeirra sem
skammta sjálfhm sér og sínum líkum
kaup og Hfskjör sem ekki era i sam-
ræmi við neinn annan veruleika í fá-
mennu en ofboðslega ríku þjóðfélagi.
Braskarar í áhætturekstri, okrarar og
álagningaraðall og þeir sem ryksjúga
til sín rentuna raka til sín fjármunum
og þeim gróða sem til verður i þjóðfé-
laginu.
Skrýtnara er að maigir þeirra sem
trúað er fyrir embættum og störfum
sem eiga að heita að vera í þágu sam-
félagsins virðast halda að hlutverk
stotnana þjóðfélagsins sé að mala fé i
þeirra eigin privatbuddur.
Þetta lið heíur ekkert með þjóðarsátt
að gera og ætti því að sjá sóma sinn í
að láta hana í friði og fara loks að leita
að hinum eiginlegu orsökum verð-
bólgu, þótt seint sé. OÓ