Tíminn - 19.01.1991, Blaðsíða 8

Tíminn - 19.01.1991, Blaðsíða 8
16 T HELGIN Laugardagur 19. nóvember 1990 „Lagðist þá Ogautan djúpt“ Það hefur löngum loðað við mikla fólkstjóra að minni mönnum er venjulega ekki gef- ið að skilja eftir hvaða leiðum þeir hugsa. Svo er auðvitað um einvaldinn í írak. Þótt hann hafi enn ekki reynst svo stórhöggur sem flestir ætluðu, þykir ekkí vonlaust um að á einhverju óvæntu muni hann nú luma samt. Kannske reynist hann klókari á endanum en nokkurn uggði. Menn hafa að vísu haft uppi getgátur um að árásin hafi komið í opna skjöldu og að í Bagdad hafi þeir feilreiknað sig á einhvern hátt. En það er ótrú- legt. Assad eyddi löngum tíma í Genf til þess að árétta það enn og aftur að löndum hans væri svo vel ljóst í hvað stefndi sem mest mætti vera. Því er sjálfsagt að gera ráð fyrir að sá ágæti „ár- angur“, sem bandamenn hafa náð í fyrstu hrinu, sé ekki ann- að en það sem alltaf var reiknað með þar á bæ, þ.e. í Bagdad. Annað mikilmenni, sem stend- ur í stórræðum, er Gorbatsjov í Kreml. Menn fá alls ekki skilið hver ósköpin hafa komið yfir þennan fyrirtaks mann, er hann nú ber blak af ódæmilegri hegðan hersins í Vilnius. í fyrsta skipti hefur hann nú sést skipta skapi svo um munar í ræðustólnum á sovéska þing- inu. Þar var hann hreint út sagt saltillur á dögunum, baðaði út handleggjunum og setti upp ygglibrún. Aldrei hefur honum virst meira niðri fyrir. Svonefndu venjulegu fólki er ekki annað eftir látið en spá og spekúlera í hverjir þeir dular- fullu kraftar eru sem ráða gerð- um slíkra manna. Það er skraf- að og skeggrætt, prentað og sjónvarpað, en enga óyggjandi niðurstöðu er að hafa. Eins og vegir Guðs eru órannsakanlegir er ekki að vænta að það komi í Ijós fyrr en löngu seinna hvað á spýtunni muni hafa hangið. Fram í lengstu lög munu menn þó trúa að liðsoddinn muni vita hvað hann syngur: Napóleon karlinn setti upp mikinn stjórnvitringssvip í sieða sínum á heimieiðinni frá Moskva og virtist ekki á því að neitt hefði gengið svo sérstak- lega úrskeiðis. Frakkar hættu heldur ekki að trúa á hann, frekar að þeir hnöppuðu sér því fastar um hann. Þeir Stalín og Hitler urðu líka því dularfyllri í augum umheimsins sem til- tæki þeirra gerðust einkenni- legri í blöskran sinni. Menn þóttust margir sjá í hendi sér að nú „legðist Ógautan djúpt“ og eitthvað sérlega heillavænlegt mundi spretta upp af öllu sam- an. Eins grunar marga í leynum hjartans að Hussein karlinn sjái gegn um holt og hæðir og langt inn í ókomna tíma — þótt eitt- hvað annað kunni að koma í Ijós seinna, miklu einfaldara og nærtækara. Eða þá Gorbatsjov. Er hann ekki að leika einhvern pólitískan snillingsleik, sem síðar mun á sannast að var sá eini rétti á ögurstundu — nema eitthvað annað komi seinna í ljós, einnig miklu einfaldara og nærtækara. En hvað er að fást um þetta? „Mikilmennin" hafa víst löngum á oss leikið og tekst það vísast enn um hríð. Gettu nú Já, það var Kirkju- vogskirkja í Höfnum, sem við síðast sáum hér á myndinni. Nú bregðum við okkur austur á iand og nemum staðar í Ör- æfasveitinni. Þar er- um við stödd í fögr- um dal, kjarri vöxn- um. Hvað heitir hann? KROSSGATA H ■? XY Þúfq~ v * tm 3£R G FlSKfl^ 'OÐ { -X-j" KVÍH. FJóRlR , * H SVI K 2 fj í 1 v -scy/ /A „ .. í > ,ni mm 5 NAFN' ¥— 3 m í: . 4004 roxs. ~Tr BílSKT KflKA FIN3 H PlÝJUN VE-tN' F0LL13 £kk ARRfí VÖnH x YTJ wn TJARfí' SflMÍJiL 3 VoKtfc VlTJ { 5 HKflS - fíNIR árr mw GíOV SKípr- uP, . i ÖFU6 7?oP_ sru~ VJÓRF- ONGi 6 rvtfi- ‘fítás q SLfídS N .. mtHN sz.iv (o ^ ■■ 7 JÓXEK .HóTEL iBúPJP BEY6/NN TFtfHN i' ▲ /LRfl TÁmi mm —r— \ - í T Ké ó<SNft HMWJM 8 CPUG - L£S WÍLÞl - rnfísr Himsr X5 sióíyöt/ RflGNfj rÍMA MÆL/) ► f ► FOKS. w Bor vrm lo KÆf/i YfíTT. rmtfDn UWR SfíMT n jk 4H T/trVVp KYRRÞ m áku M(\L M U krot PFftífl SVA-K •••• hs6l - MóVtR ÓPRlf /0 EFNI zsoo VEFK *? n tf/ELIR P ÝR eiN n EINNIi 45 > ► TLSÓT LfíHaUI{ TÍMl \ smm • n um RfíS hum l L0K1 í^m \ HUUPfí- M'AL SÉRfíLd ll 4H flN/v'/lR o — * SfÁ-Nbí nL s • —> 43 }ÓFI HREYF. ÍST 45

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.