Tíminn - 09.02.1991, Blaðsíða 11

Laugardagur 9. janúar 1991
HELGIN
19

SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL
síðan hvort hann gæti notið nafn-
leyndar ef hann gæfi upplýsingarn-
ar.
—Það fer eftir hvort þú áttir ein-
hvern þátt í því sem kom fyrir
stúlkuna, svaraði Thalken.
—Ég spyr ekki þess vegna, sagði
maðurinn. —Mig grunar hver
myrti hana og sá maður er tengdur
mér. Það gæti orðið vandræðamál
ef fram kæmi að ég.. —Ég skil,
flýtti Thalken sér að svara. —Þú
sagðir „myrti hana“.
Maðurinn kinkaði kolli og Thalk-
en hvatti hann til að segja sér allt
sem hann vissi. —Svo ákvörðum
við um framhaldið.
Maðurinn útskýrði að hann hefði
heyrt samræður þar sem nefnt var
að viðkomandi sem var tengdur
honum hefði myrt unga stúlku og
grafið líkið. Því miður vissi hann
ekki hvar. Þegar hann var beðinn
um nafn mannsins, hikaði hann
um stund en svaraði svo þunglega:
—Hann heitir Daniel Gondringer.
Nú vaknaði áhugi Thalkens fyrir
alvöru því hann kannaðist mætavel
við nafnið. —Nú dámar mér, varð
honum fyrst að orði. Eftir að hafa
tekið skýrslu af manninum kallaði
Thalken síðan samstarfsmenn sína
í málinu saman á fund.
—Þessi Daniel Gondringer er ein-
mitt náunginn sem ók Kimberley
og vinkonu hennar að skólanum
daginn sem hún hvarf, sagði hann
félögum sínum.
—Við ræddum vandlega við hann
þá, skaut Kayl inn í. —Hann sagð-
ist hafa sett Kimberley út úr bíln-
um við miðbæinn um eittleytið af
því hann þyrfti til vinnu. Við at-
hugðum það. Hann kom í vinnuna
á svipuðum tíma. Ef hann myrti
Kimberley hafa þau hist eftir að
hann lauk vinnu þann daginn.
—Hvað gerum við næst? spurði
Foust lögregluforingi. —Handtök-
um við náungann.
—Það gæti orðið erfitt, svaraði
fulltrúi saksóknara. —Við höfum
ekkert í höndunum nema fram-
burð manns sem heyrði samræður.
Okkur vantar líkið, allar áþreifan-
legar sannanir og vitni. Það má
færa manninn hingað til yfir-
heyrslu og lesa honum rétt hans,
en við getum ekki haldið honum
með þeim sönnunum sem við höf-
um. Mest áríðandi er að finna líkið
og ég efast stórlega um að hann
segi hvar það er eða hvernig hann
myrti stúlkuna.
Morðinginn gat
ekki þagað
Thalken sagði að maðurinn hefði
einnig gefið upp nafn þess sem
Daniel hefði verið að tala við um
morðið. Það var raunar ung stúlka.
—Kannski hún geti gefið meiri
upplýsingar, stakk hann upp á.
—Það er líka vandkvæðum bund-
ið, sagði fulltrúinn. —Lagalega séð
mætti ákæra hana fyrir að leyna
upplýsingum um morð en áður en
það yrði gert yrði að lesa henni rétt
hennar um að hún þyrfti ekkert að
segja nema hafa lögfræðing við-
staddan.
Eftir nokkra þögn bætti fulltrú-
inn við: —Það er enn einn kostur
fyrir hendi. Við getum lofað henni
friðhelgi með því skilyrði að hún
beri vitni fyrir ákæruvaldið. Hún
gæti þegið það en við tökum vissu-
lega áhættu því við vitum ekki
hvað hún veit eða hvað hún er fús
til að segja.
—Ég sé ekki við við eigum neins
annars úrkosti, tilkynnti Foust.
—Við höfum alls ekkert nema nafn
í höndunum og okkur vantar
meira.
Unga konan var nú færð til yfir-
heyrslu og þegar hún heyrði skil-
yrðin og ákæruna sem hún gæti átt
yfir höfði sér féllst hún á að segja
það sem hún vissi gegn því að
verða ekki ákærð.
Hún sagði að Daniel Gondringer
hefði trúað sér fyrir því að hann
hefði myrt Kimberley Martin.
Hann sagði að Kimberley hefði
ætlað að strjúka að heiman af því
hún yrði rekin úr skóla bráðlega.
Um þær mundir voru foreldrar
hans ekki í bænum svo hann bauð
Kimberley að dvelja heima hjá sér
þangað til þeir kæmu aftur.
Daniel sagði að þetta hefði allt
verið slys. Svo illa hefði viljað til að
hann stakk hana með kjöthvníf
þegar þau voru að leika sér í eld-
húsinu heima hjá honum. Hann
varð hræddur og óttaðist að verða
ákærður fyrir morð, svo hann hélt
áfram að stinga hana. Síðan setti
hann líkið í skottið á bílnum, ók
með það á afvikinn stað og gróf
það.
Stúlkan vissi ekki nákvæmlega
hvar líkið var grafið en nokkru síð-
ar höfðu þau Daniel verið í ökuferð
þegar hann ók nálægt staðnum og
þá sagði hann henni það þarna
hefði hann grafið líkið.
Með þessar upplýsingar í höndun-
um var auðvelt að fá heimild til að
rannsaka heimili Daniels og bfl.
Handtökuheimild vegna gruns um
morð var einnig gefin út. Hópur
lögreglumannn fór á tiltekna stað-
inn til að freista þess að finna líkið.
Hann var á bakka Platte—árinnar,
góðan spotta frá veitingastað við
þjóðveginn. Þar var tekið að leita
nálægt einkavegi að bændabýli að
leiðsögn stúlkunnar en búist var
við að leit yrði erfið þar sem auð-
Kimberley Martin var saknað í
átta mánuði áður en morðinginn
vísaði á gröf hennar.
veldlega vex gras yfir gröf á átta
mánuðum.
Leysti frá skjóðunni
Bíll Daniels Gondringer, Chevro-
let Impala árgerð 1977 var færður
til nákvæmrar rannsóknar, þar sem
Iögð yrði áhersla á finna blóðleifar
í skottinu.
Á fundi þar sem ákvarð að var
hvað gera skyldi næst í málinu,
sagði fulltrúi saksóknara: —Daniel
veit að við vitum að hann myrti
stúlkuna. Látum reyna á hvort
hann vill leysa frá skjóðunni. Mun-
ið að ef hann fæst til þess má ekki
bera neinar brigður á orð hans þá.
Það kemur síðar, ef og þegar hann
kemur fyrir rétt.
Eftir að Daniel var lesinn réttur
hans féllst hann á að segja frá öllu
saman. Hann sagði að Kimberley
hefði tjáð sér að hún ætlaði að
hlaupast að heiman og spurt sig
hvort hún mætti vera heima hjá
honum í bráðina. Hann fór með
hana heim. Þau voru að fíflast í eld-
húsinu þegar kjöthnífur sem hann
hélt á stakkst óvart í kvið hennar.
—Hún missti meðvitund, sagði
Daniel. —Ég vissi ekki hvað ég átti
að gera. Hvernig hefði það litið út
ef ég hefði farið með hana á sjúkra-
hús?
Hann sagðist því næst hafa stung-
ið líkinu í bílskottið og ekið með
það á afvikinn stað þar sem enginn
gat séð til hans við að grafa það.
Þegar þangað var komið reyndist
Kimberley hins vegar enn á lífi svo
hann stakk hana nokkrum sinnum
og gróf hana síðan. Daniel fór fús-
lega með lögreglunni á staðinn og
þegar líkið var grafið upp var það
varla nema beinagrindin.
Nú var gefin út ákæra á hendur
Daniel Gondringar fyrir mannrán,
ólöglega beitingu banvæns vopns
og morð. Hann kom fyrir rétt þann
30. apríl 1990 þar sem verjandi
hans tilkynnti að hann myndi játa
sig sekan um mannrán, vopnaburð
og manndráp af gáleysi.
Allt fór sem gert var ráð fyrir og
fyrir þessar sakir, hverja og eina
fékk Daniel Gondringar þyngsta
mögulegan dóm, samtals 70 ára
fangelsi án möguleika á náðun.
QTI Rannsóknaráð
LSAJ ríkisins
auglýsir styrki til rannsókna
og tilrauna árið 1991
Umsóknarfrestur er til 1. mars nk. Umsóknareyðublöð fást á skrif-
stofu ráðsins, Laugavegi 13, sími 21320.
• Um styrk geta sótt fyrirtæki, stofnanir eða einstaklingar.
• Styrktarfé skal varið til rannsókna og þróunar á nýrri tækni og afurð-
um sem talin er þörf fyrir næsta áratug.
• Mat á verkefnum sem sótt er um styrk til skal m.a. byggt á:
- líklegri gagnsemi verkefnis, m.a. markaðsgildi niðurstaðna, sem
sóst er eftir,
- gildi fyrir eflingu tækniþekkingar eða þróunar atvinnugreina hér á
landi,
- hæfni umsækjenda/rannsóknarmanna.
• Forgangs skulu að öðru jöfnu njóta verkefni sem svo háttar um að;
- fyrirtæki leggja umtalsvert framlag til verkefnisins,
- samvinna fyrirtækja og stofnana innanlands er mikilvægur þáttur í
framkvæmd verkefnisins,
- samstarf við erlend fyrirtæki og rannsókna- og þróunarstofnanir er
mikilvægt,
- líkindi eru á skjótum og umtalsverðum árangri fyrir atvinnurekstur.
Heimilt er einnig að styrkja verkefni, sem miða að uppbyggingu þekk-
ingar og færni á tæknisviðum, sem talin eru mikilvæg fyrir atvinnuþróun
hér á landi í framtíðinni.