Tíminn - 17.04.1991, Síða 6

6 Tíminn
Miðvikudagur 17. apríl 1991
Timinn
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarféiögin i Reykjavík
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason
Ritstjórar: Indriði G. Þorsteinsson ábm.
Ingvar Gíslason
Aðstoðarritstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjórar: Birgir Guömundsson
Stefán Ásgrímsson
Auglýsingastjóri: Steingrlmur Gíslason
SkrifstofurLyngháls 9,110 Reykjavík. Síml: 686300.
Auglýsingasími: 680001. Kvöldsímar Áskrift og dreifing 686300,
ritstjórn, fréttastjórar 686306, (þróttir 686332, tæknideild 686387.
Setning og umbrot: Tæknideild Timans. Prentun: Oddi hf.
Mánaðaráskrift kr. 1100,- , verð I lausasölu kr. 100,- og kr. 120,- um
helgar. Gmnnverð auglýsinga kr. 725,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
Svikalogn Davíðs
Framsóknarmenn hafa haft forystu um að gera Evr-
ópumál að aðalmáli kosningabaráttunnar.
Þetta er eðlilegt því að Framsóknarflokkurinn hef-
ur tekið mjög eindregna afstöðu gegn öllum hug-
myndum um aðild íslands að Evrópuubandalaginu
og heldur uppi varfærnisstefnu um hvers kyns
samningstengsl við bandalagið.
Það er ekki aðeins að þessi afstaða Framsóknar-
flokksins hafi þrýst á Alþýðubandalagið um að sýna
virka andstöðu, heldur er þess farið að gæta að ýms-
ir frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins draga úr
stefnumótun flokksins í þessum efnum og vilja sem
minnst gera úr því sem stendur í framtíðarspá Dav-
íðs Oddssonar um að ísland verði orðið aðili að EB
árið 2000. Formaður Alþýðuflokksins, Jón Baldvin
Hannibalsson, reynir sem hann má að afneita pólit-
ískum ráðgjöfum sínum sem predika nauðsyn ís-
lenskrar aðildar að Evrópusamrunanum, og heldur
sér fast við það haldreipi sem hann hefur í því að
formlega er ekki lengra gengið í samningum undir
hans stjórn en það sem varðar hugsanlegt evrópskt
efnahagssvæði.
Það er út af fyrir sig gott og blessað að stjórnmála-
flokkarnir draga úr ákefð sinni um að ganga í Evr-
ópubandalagið. En í ýmsum tilfellum er þetta und-
anhald tortryggilegt. Hér skal sérstaklega bent á að
innan Sjálfstæðisflokksins eru sterk öfl, sem ekkert
sjá annað fyrir sér en að í náinni framtíð hljóti ís-
land að ganga í bandalagið. Þessi öfl láta greinilega
þeim mun meira að sér kveða sem forystan reynir að
fara í felur með markmiðin. Þannig ritar starfsmað-
ur íslenskra iðnrekenda í Bríissel, en iðnrekendur
eru um þessar mundir eitt áhrifamesta aflið í Sjálf-
stæðisflokknum, grein í Morgunblaðið sl. föstudag,
þar sem Davíð Oddsson er víttur íyrir að vera með
undanhald í Evrópustefnunni nú fyrir kosningar.
Þessi starfsmaður iðnrekenda minnir Davíð Odds-
son á að halda sér við framtíðarspána um aðild að
EB, enda „héldum við fullveldinu óskertu" með því
að setja leikreglur um „sjóinn og fríhöfnina" eins og
segir svo vísdómslega í greininni.
Undir þetta sjónarmið er tekið í ritstjórnarskrifum
í Morgunblaðinu á sunnudaginn, að það sé ekki ann-
að en fráhvarf frá málefnaumræðu, þegar sjálfstæð-
ismenn eru að afneita framtíðarsýn sinni um EB-að-
ild til þess að bera af sér sakir á kosningafundum.
Málefnabaráttan hefst eftir kosningar og harðnar á
næstu árum, segir Morgunblaðið og lætur í ljós þá
skoðun að almenningur telji „að Island eigi ekki
annarra kosta völ en tengjast Evrópubandalaginu
með aðild“.
Þarna er viðhorfum ráðandi afla í Sjálfstæðis-
flokknum rétt lýst. Undanhald Davíðs Oddssonar í
Evrópuumræðunni rétt íyrir kosningar er herbragð,
eins og hvert annað svikalogn áður en Sjálfstæðis-
flokkurinn hefst handa um að láta þann draum sinn
rætast, að ísland verði aðili að EB um aldamót. Jafn-
vel undansláttur Davíðs Oddssonar er þjóðhættuleg-
ur! Hann er tóm uppgerð.
GARRI

ssessssssssssessssss

Stöð 2 hefur talað við Jón Bald-
vin Hannibalsson. Og Jón Baldvín
Hannibalsson kom þar í viðtalinu,
að bann sagði allt um vilja Alýðu-
flokksins nema iýsa því yfir bein-
um orðum, að hann stefndi á sam-
starf við stefhulausa flokkinn, þ.e.
Sjáflstæðisflokkinn um Viöreisn 2.
Fyrhr kosningamar 1987 reið Al-
þýðuflokkurinn líka húsum hjá
Sjálfstæðisflokknum. Þá var stefnt
á viðreisn með Morgunblaðið und-
ir árum, sem reri ákaflega. Hins
vegar höfnuðu kjósendur þessari
áætlun. Flokkamir tveir náðu ekki
meirihfuta. Engu að síður voru
gerðar hjákátlegar tilraunir til að
haida viðreisnarhugmyndinni á lífi
eftir kosningamar. I»að var auðvit-
að vonlaust verk og rann út í sand-
inn. Það er því eðri nýr draumur
og tíml fór eldd í þref og sáttaum-
lettanír. Þá sátu við stjómvölinn í
báðum flokkum rólegir og yfirveg-
aðir menn með mikia reynslu f pól-
itík. Sffellt streymi atkvæóa var á
miiii flokkanna f kosningum,
þannig að sjáifstæðismenn iánuðu
krötum atkvæði tíl að tryggt væri
Arí konutu út áhlad
uð verði Vidreisn við fyrsta tæiri-
færi, Þá myndu frjálshyggjumenn
kætast ákaflega og kratar komast í
hlutverk Þymhrósar, en sKkar
Atkvæði handa
■unni
ivin hafi svona
drauma og þeim verði áreiðanlega
virðlst enginn átta sig á aðstæðum
og eðii Viðreisnarinnar gömiu, og
hve fjarri er því, að nú ríki það
ástand í landinu, aö viðreisn sé
æskileg eða framkvæmanleg á
sama hátt og áður. Almennt er við-
urkennt að Viðreisnin gamia
byggðist á stórum hluta á vináttu
manna í andstæðum flokkum,
þaunlg að ráöherrar voro samstíga
um loknum. Skoðanakannanir nú
sýna að æili Alþýðuflokkurinn elrid
aö tapa umtaJsverðu fylgi þarf
bann á hjáiparsveitum að halda.
Rauði kross Aiþýðuflokksins hefur
aiHaf verið í Sjáifstæðisflokknum.
Nú eru neyðarflöggin komin á loft
Eftír er að sjá hvort Sjáifstæðis-
flokkurinn er ekki orðinn of sigur-
visfi í stefnuieysi súiu tíi að hann
taki eftír fánagangi kratanna.
Guðað á glugga
Athafnir Aiþýðuflokksins nú rétt
fyrir kosningar og vangaveltur
Jóns Baldvins um viðreisn minna
eldd litíð á sögu norðan úr Ejga-
flrði. Þar bjó maður að nafni Ari.
Kom bróöir hans iangt að tii að
Nú hefur Jón Baidvin bmgðið sér
í gervi bróðurins, skriðið upp í
gluggatóftina hjá íhaldinu og hvatt
þaö tii að ganga til dyra. Víst er að
fái sjálfstæóísmenn og kratar at-
kvæði til að mynda meirihluta mun
uð, svo fast trúa báðir þessir aöilar
á þá samsteypo. Er jafnvei eins og
þeir álfti að ráðherrar þurfi lítið að
gera í siíkri stjóm. Viðreisn scm
slík munl vinna fyrir einhveiju
óútskýrðu sjálfhreyfiafli.
Glímt við Y'iðreisn
Én stjómmái standa ddtí í stað.
Og Vlftreisn verftur ekki endurtek-
in, hvaft sem Jón BaJdvin og sjálf-
um ferftir hans. Oimmt var orftift
geta auðvitaft myndaft rítósstjóm
hafi þeir öl þess fylgi. En það verð-
menn koma sér ekki saman. Ai-
þekkt er viðureign Jóns Baldvins
og Þorsteins Pálssonar. Þá er eldd
síður þekktur ágreiningur Davíðs
hæ Ara. Gerði bróðirinn þá þaö,
sem var tii siðs eftir að búið var að
loka bæ að kvöldi, að hann skreið
upp í giuggatóft til að láta vfta af
sér- Gerði hann sig sem draugaleg-
astan í málrómi og fór með vísu,
iítt kræsilega, eöa eins og hann
bjóst við að maðnr kominn upp úr
gröf myndi gera. Hvattí hann Ara
tii að koma út á hiað og taka á mótl
sem byggðist tn-a. á því hvor gæti
taiað meira niður ti) hins. Núver-
andi sflÓm hefur notíð foiystu
Steingríms Hermannssonar, sem
hefur á glæsilegan hátt haldið
stjóminni saman, þótt þar slu
rödd:
borðs, svo stjómin hefur átt þess
kost að koma einhuga fram fyrir al-
mennlng. Það yrði eitthvað annað
uppi á teningnum f Wðreisn.
VlTT OG BREITT
A síðasta snúningi
Flokksfélagamir Páll og Ólafur Ragnar semja
Dauðastríð Kommúnistaflokks ís-
lands er orðið langt og strangt í
hverri banalegunni af annarri breiðir
hann upp yfir haus og leynir nafni og
númeri og drattast svo á lappir á ný
undir nýju heiti en í gamalli og gegn-
særri sauðargæru.
Nú eru jafnvel félagamir orðnir
leiðir á íjörbrotunum og kveður svo
rammt að því, að miðstjómarmenn í
Alþýðubandalaginu, eins og Páll
Halldórsson menntamannaleiðtogi,
em famir að hvetja allaballa til að
kjósa Alþýðubandalagið alis ekki í
komandi kosningum. Leiðtogi hinna
lærðu skorar á félaga sína í BHMR að
skila auðu, heldur en að kjósa G- list-
ann, eða það sem er enn betra að áliti
vinstri mennta, að kjósa Kvennaiist-
ann. Þar segir Páll í Moggagrein, að
langskólagengið fólk eigi skilningi að
mæta og lætur að því liggja að fem-
ínistarnir verði ekki seinir á sér að
hífa upp kaup hinna menntuðu ef
þeir fá fylgi til.
Öðm máli gegni með þá Svavar Og
Ólaf Ragnar sem séu ekki annað en
ómerkilegir og undirfömlir svikarar.
Fylgishrun án
hvatninga
Félag náttúrufræðinga kostar upp á
auglýsingu í blöð til að leiðbeina fé-
lögunum um hvað þeir eiga ekki að
kjósa og eru Svavar og Olafúr þar
efstir á blaði.
En það þarf varla Pál og aðra áhrifa-
menn í Alþýðubandalaginu til að
reka áróður opinberlega fyrir því að
kjósendir greiði flokknum ekki at-
kvæði, því samkvæmt skoðanakönn-
un Félagsvísindastofnunar hrynur
fylgið af allaböllum án sérstakra
hvatninga frá miðstjómarmönnum
flokksins. Með samanburði við könn-
un sem gerð var fyrir síðustu kosn-
ingar hefúr Alþýðubandalagið tapað
helmingi fylgis þess sem það átti
meðal opinberra starfsmanna.
Fer þá að fiúka í flest skjól því fylgi
flokksins meðal verkamanna fer
hraðlækkandi og er nú orðið einna
mest meðal afgreiðslu- og skrifstofu-
fólks.
Svona er nú stéttabaráttunni kom-
ið. Kommar og aftaníossar þeirra
hafa löngum gumað af stéttvísi
verkamanna og menntamanna, sem
þeir sögðu ávallt fylgja sér að málum.
Nú er sú tíð liðin og upplýsir Félags-
vísindastofnun að það sé einkum
verslunar- og skrifstofufólk sem leit-
ar skjóls undir vemdarvæng þeirra
félaga Svavars og Ólafs.
En samkvæmt skoðanakönnun Fé-
lagsvísindstofnunar sem kunngerð
var í Morgunblaðinu í gær og er um
fylgi atvinnustétta og aldursflokka
við stjómmálaflokkanna, er einn
hópur meðal kjósenda Alþýðubanda-
lagsins sem sker sig úr.
Það er í aldurshópagreiningunni.
Stærsti hópurinn meðal stétta og
aldursflokka sem kýs allaballa er 60
ára og eldri, elsti aldurshópurinn.
Þetta gefúr vísbendingu um að senn
komi að því að Kommúnistaflokkur
íslands fari að breiða upp yfir haus
fyrir fullt og allt. Enda tími til kom-
inn þegar miðstjómin er farin að
sitja í sveitarstjómum fyrir aðra
flokka og hvetja kjósendur til að
greiða ekki þeim flokki atkvæði sem
viðkomandi gegna trúnaðarstörfúm
fyrir.
Öflugur vaxtarbroddur
Fleira sem athygli vekur í nefndri
skoðanakönnun er meðal hverra
Framsóknarflokkurinn á mestu fylgi
að fagna. Það er athyglsisvert að
langmest fylgi á flokkurinn meðal
sjómanna og bænda, þeirra stétta
sem undirstöðuatvinnuvegimir
hvílaá.
Á tímum markaðshyggju og verð-
bréfadýrkunar er reynt að gera Iítið
úr þeim sem að framleiðslu starfa og
þau störf gerð lítilmótleg og næsta
óþörf. Framsókn hefur aldrei tekið
undir þann söng, heldur þvert á móti
haldið fram mikilvægi þeirra stétta
og skilar sú umhyggja sér greinilega
í kjörfylgi.
Annar er sá hópur sem er áberandi
stór meðal kjósenda Framsóknar.
Það eru yngstu kjósendumir, 18-24
ára. Andstætt Alþýðubandalaginu á
Framsóknarflokkurinn mestu fylgi
að fagna meðal ungstu kjósendanna
og gefúr það nokkra innsýn í hvert
stefnir inn í framtíðina.
Fleira er hægt að lesa úr niðurstöð-
um skoðanakönnunar Félagsvís-
indastofnunar, en varla markverðara
en það að Alþýðubandalagið er að
hverfa á eftir öðmm kommúnista-
flokkum, og að vaxtarbroddur Fram-
sóknarflokksins er tilltölulega meiri
og styrkari en nokkurs annars
stjómmálafls sem býður fram lista til
kosninganna á laugardaginn.