Tíminn - 21.04.1994, Qupperneq 11

Fimmtudagur 21. apríl 1994
11
Mér finnst þab sorglegt ab bær-
inn skuli vera sokkinn svona
nebarlega sem útvegsbær
Rœtt viö Cest Breiö-
fjörö Sigurösson
skipstjóra
Gestur skipar 11. sætið á
lista framsóknarmanna
í Hafnarfiröi í komandi
bæjarstjómarkosningum.
Gestur er fimmtugur Hafnfirb-
ingur, fæddur 2. október
1943. Foreldrar hans em Sig-
urírnr Eiríksson vélstjóri og
Jenný Ágústsdóttir. Gestur er
kvæntur Elísabetu Hauksdótt-
ur, en hún er ættub af Barba-
strönd. Þau eiga fjögur böm.
Gestur er einn ellefu systkina.
Gestur hefur langan sjó-
mennskuferil að baki, léngst af
sem skipstjóri. Hann þekkir því
æbaslög atvinnulífsins. Gestur
hóf sína sjómennsku sem ungur
mabur á togaranum Surprise.
Hann lauk prófi frá Stýrimanna-
skólanum 1970. Að loknu stýri-
mannaprófi rébst hann til Stál-
skip h/f, sem var að hefja útgerð,
og varð 2. stýrimaður á Rán. Síð-
an varð hann 1. stýrimaður og
afleysingaskipstjóri. Þegar Bæjar-
útgerðartogarinn Maí kom nýr
til landsins varð Gestur stýri-
maöur hjá Guðmundi Jónssyni
skipstjóra. Síöar varð Gestur
skipstjóri á Maí samfleytt í 7 ár
eöa þar til rekstri Bæjarútgeröar
Hafnarfjaröar lauk. Þá tók hann
við skipstjórn á togaranum Ými
um tíma, en Ýmir var gerður út
af Stálskip h/f. Um tveggja ára
skeið var Gestur annar skipstjóri
á Hólmadrang, en snéri þá á ný
til Hafnarfjarðar og tók við skip-
stjórn á nýjum Ými. Gestur hef-
ur alla tíö veriö búsetur í Hafnar-
firði, aö undanskildum þessum
tveimur árum sem hann var meb
Hólmadrang.
- Hvaö veldur því að þú gefur
kost á þér í framboð?
„Mér finnst að bænum hafi
ekki verið nógu vel stjómaö, sér-
staklega finnst mér hafnarmál-
um ábótavant. Ég held að allir
sjómenn séu sammála um ab
höfnin er alveg gjörbreytt frá því
sem hún var. Frákastib er orðiö
svo mikið í henni og straumur
hefur breyst. það þarf að hrinda
þessum framkvæmdum af stað,
eins og fyrirhugað var á eldra
skipulagi, aö gera uppfyllingu
frá Hvaleyri og í Helgasker sem
allra fyrst. Þá yröi höfnin betri,
en hún er oröin slæm núna.
Höfnin er orðin lítið betri en
höfnin í Þorlákshöfn, sem er
þekkt af sjómönnum fyrir súg og
ókyrrö.
Minn áhugi er að mestu bund-
inn viö útvegsmálin. Mér finnst
það sorglegt aö bærinn skuli vera
sokkinn svona neðarlega sem út-
vegsbær. Þaö em aöeins togar-
amir eftir í bænum og annað
ekki. Bátaútgeröin hefur dregist
vemlega saman og lítib eftir
annað en trillur. Það vantar al-
veg miöstærðina af skipum og
bátum, sem myndu afla mikils
fisks inn á fiskmarkaðinn og í
vinnsluna. . Frystingin hefur
dregist stórlega saman í bænum.
Atvinnumálin haldast í hendur
vib sjávarútveginn.
Fjármál bæjarins hafa veriö í
ólestri, finnst mér. Það hafa ver-
ib allskonar framkvæmdir í
gangi, sem mér finnst ekki ab
eigi rétt á sér og gætu beðið betri
tíma. Þab er forgangsröðin á
framkvæmdum og eyðslu og þá
á ég við til dæmis allskonar list-
viðburöi um hitt og þetta, sem
geta alveg bebið þegar fjármagn
vantar til brýnni hluta. Það þarf
ab gera eitthvaö þarfara viö pen-
ingana.
Um óþarfa eyðslu get ég ýmis-
legt sagt. Þaö er óþarfi að bæjar-
stjóri sendi fermingarbömum
skeyti á hverju ári á kostnað bæj-
arsjóðs. Þaö erum þá við sem
borgum þessi skeyti. Ég get alveg
sent mín skeyti sjálfur.
Varöandi höfnina vil ég segja
að Hafnarfjaröarskipin hafa
ailtaf verið á hrakhólum. Þaö má
ekki koma Grænlendingur eða
Rússi hingaö inn, þá emm við
alltaf færðir til, svo að stundum
emm vib á fullri ferð um höfn-
ina til að víkja fyrir öðmm. Þetta
sýnir að á álagstímum er höfnin
jafnvel of lítil. Þama má ekki slá
af í framkvæmdum, því aö það
hafa allir hagnað af skipakom-
um.
Um brýnt hagsmunamál sjó-
manna vil ég segja að ég er til
dæmis sammála Halldóri Ás-
grímssyni, fv. sjávarútvegsráð-
herra um kvótakerfib, sem er þó
mjög umdeilt. Ég sé bara ekki
aðra betri lausn. Það getur verið
að einhver ný úrræði komi upp á
boröið síðar, þó að slík lausn sé
ekki í sjónmáli í augnablikinu.
Ég styð því sjávarútvegsstefnu
Halldórs eins og er, enda er hann
nátengdur sjávarútvegsmálun-
um miklu frekar en þeir sem nú
sitja.
Mér finnst að þeir, sem veljast
til áhrifa, til dæmis hér í bæn-
um, þurfi að hafa verið tengdir
þeim málum sem þeir eiga að
fjalla um. Fólk þarf að hafa tekiö
þátt í atvinnulífinu, en ekki ver-
iö inni í kennslustofu allt sitt líf.
Ég hef ekki trú á slíku, ef árangur
á aö nást. Ef ná á atvinnulífinu
upp úr þeirri lægð sem það er í,
þarf fólk sem er úr atvinnugrein-
unum og kann að stjóma. Eg hef
Ný útflutningsgrein
Utflutningur á gjalli er orðin
staðreynd, en deilur hafa
þegar risið um efnistöku. Fallegir
eldgígar hafa verib að velli lagöir
og ekki stendur á mótmælum. Ein
Eldborgin á Suðurnesjum er þegar
horfin að mestu af landakortinu.
Eins og svo oft áður mótmæla
jafnvel þeir, sem aldrei hafa gíg-
inn augum litið. Röskun á landi
er viðkvæmt mál. Á undanförn-
um árum hefur gætt alltof mikill-
ar óvarfæmi með því aö taka efni
til vega og bygginga á mörgum
stöbum. Þannig em sárin of víöa..
Efnistöku þarf að gera skipulega
og friöa fegurstu stabina algjör-
lega.
I landi Hafnarfjarðar em fleiri
tugir eldvarpa þar sem efni er nýt-
anlegt. Sumir gjallhaugar mega
missa sig án skaða, en abrir ekki.
Á stríðsámnum hurfu gígar subur
í Hraunum án þess að vart hafi
oröib vib eftirsjá. Upp við Vatns-
skarö og í Óbrynnishólum hafa
þúsundir tonna af gjalli veriö
nýtt. Ekki hefur orðið vart vib
mikinn söknub. Hins vegar mætti
græba sárin betur á stöðum þar
sem efnistöku er lokið.
Ef útflutningur á gjalli sýnir sig
að gefa einhvem arö, þá er spum-
ing hvort hafnfirskir hagsmunir
geti ekki komið enn frekar inn í
þá mynd. Fleiri störf kunna að
skapast fyrir byggingaverktaka og
flutningafyrirtæki.
Nokkur útflutningur á gjalli
hefur þegar farið um Hafnarfjarb-
arhöfn, en huga þarf vel að þróun
þessara mála í framtíðinni. ■
Cestur Sigurösson skipstjóri erí 11.
flokksins í Hafnarfiröi.
ekki trú á fólki sem varla hefur
komið út fyrir hússins dyr, að
minnsta kosti ekki ab því er
sœti á frambobslista Framsóknar-
varðar atvinnulífið. Uppbygging
atvinnulífsins er það brýnasta
eins og nú horfir.
Ég vil endilega fá að minnast á
margþvælt þyrlukaupamál, sem
hefur þvælst fyrir stjórnvöldum.
Þetta er öryggismál sem menn
hafa verið að karpa um mánuö-
um saman. Konan mín er for-
maður Kvenfélags Skipstjórafé-
lagsins Öldunnar í Reykjavík,
því það er ekki til neitt slíkt
kvenfélag tengt skipstjórafélag-
inu hér í bænum. Þær hafa verið
að safna og safna til þyrlukaupa.
Það er búið aö ganga svona ár
eftir ár. Þetta er öðm hverju í
umræðunni á Alþingi, meöal
annars einmitt núna, án þess að
menn komi sér saman, en ekkert
bólar á stærri þyrlu. Bæjaryfir-
völd sjávarútvegsbæja eins og
Hafnarfjarðar gætu tekib afstööu
til að þrýsta á máliö, ef áhugi
væri fyrir hendi. Þetta er mikið
öryggismál. Þetta er að verða
enn stærra og þýðingarmeira ör-
yggismál núna, þegar skipin
sækja lengra út og jafnvel á fjar-
læg mib. Menn geta dáið Drottni
sínum án þess að nokkuð sé
hægt að gera vegna tækjaleysis.
Að lokum vil ég segja það, að
kosningamar hér í Hafnarfiröi
snúast ekki um flokka, heldur
það fólk sem gefur kost á sér í
bæjarstjóm og er líklegt til að ná
árangri í að vinna að brýnustu
úrlausnum. Að yfirlögöu ráði
hvet ég Hafnfirðinga til að kjósa
það fólk, sem nú býður sig fram
fyTir Framsóknarflokkinn I Hafn-
arfiröi í komandi kosningum.
Því er best treystandi." ■