Tíminn - 01.06.1995, Blaðsíða 5
Fimmtudagur 1. júní 1995
5
' - ■£ ■ *
Fyrir miöri mynd er svokölluö
Camlabúö á Höfn í Hornafiröi,
fyrsta húsiö sem þar var reist. Þaö
geröi Ottó Tulinius kaupmaöur ár-
iö 1897, en áöurstóö húsiö viö
Papós. Húsiö var gefiö Sýslusafn-
inu og þar er nú Byggöasafn Aust-
ur-Skahfellinga.
Vinstra megin er kaupmannshúsiö
sem reist var sama ár, en þaö var
síöan íbúöarhús kaupfélagsstjóra á
Höfn allt til ársins 1975. Síöan
hefur kaupfélagiö veriö þar meö
fundaraöstööu á neöri hœö, en
uppi er starfsmannaíbúö.
Til hægri á myndinni erpakkhús
kaupfélagsins. Þaö gaf kaupfélagiö
Byggöasafninu á afmœli sínu fyrir
fimm árum. Þar er nú „ Handraö-
inn", sýningar- og vinnuaöstaöa
handverksfólks, auk þess sem
Byggöasafniö hefur þar geymslu.
Myndina tók Vigfús Sigurgeirsson
Ijósmyndari um 1950.
Kaupfélagið á
Höfn 7 5 ára
í dag eru sjötíu og fimm ár liöin
frá stofnun Kaupfélags Austur-
Skaftfellinga. Af því tilefni býö-
ur kaupfélagiö til kvöldveislu í
íþróttahúsi Hafnarbúa og hefst
hún kl. 20.30 í kvöld. Þar koma
fram m.a. Jóhannes Kristjáns-
son eftirherma, Karlakórinn
Jökull, tríóib Organicum Melos
og Leikfélag Hornafjarðar sem
flytur svibsetta þætti úr sögu
kaupfélagsins.
Á sjálfan afmælisdaginn og
dagana þar á eftir verða ýmislegar
uppákomur á Höfn af þessu til-
efni. Opnuð verður krambúð í stíl
fyrstu verslunar kaupfélagsins, í
Heppuskóla verður sýning á mál-
verkum eftir Bjarna Guðmunds-
son, fyrrum kaupfélagsstjóra, og
minjasýning í Byggðasafninu
verður opnuð. Þá verða vöru-
kynningar og afmaelistilboö í
verslunum kaupfélagsins.
Kaupfélag Austur-Skaftfellinga
rekur verslanir, sláturhús, kjö-
tvinnslu, mjólkursamlag, brauö-
gerð og fóðurstöð, auk þess sem
það annast vöruflutninga. Félagið
Hér er veriö aö setja upp fyrstu
frystivélarnar í sláturhúsi kaupfé-
lagsins. Þaö var áriö 1945.
Hœgra megin á myndinni er
Sveinn jónsson, sem sá um upp-
setninguna, en vinstra megin er
Arngrímur Císlason, sem er elsti
starfsmaöur Kaupfélags Austur-
Skaftfellinga og annast enn eftirlit
meö frystivélum.
Myndina tók Sveinn Cuönason
Ijósmyndari á Eskifiröi.
á drjúgan hlut í Borgey hf., sem er
helsta fiskvinnslu- og útgerðarfyr-
irtæki í Austur-Skaftafellssýslu.
Allt frá stofnun hefur kaupfé-
lagið verið umsvifamesti atvinnu-
rekandi í sýslunni. Fyrstu árin var
starfsemin helst á sviði verslunar
og landbúnaðar, en er fram í sótti
lét kaupfélagið einnig til sín taka í
útgerð og fiskvinnslu.
Kaupfélag Berufjarðar samein-
aðist Kaupfélagi Austur-Skaftfell-
inga fyrir fimm árum og nær fé-
lagssvæðið allt frá Streitishvarfi í
austri að Skeiðarársandi í vestri.
Þegar Kaupfélag Austur-Skaft-
fellinga tók til starfa voru félagar
193 að tölu, en eru nú um þús-
und. í seinni tíð hefur reksturinn
oft veriö erfiður, en á síðasta ári
varð þó á breyting til batnaðar,
enda þótt tap á rekstrinum hafi
þá numið 4.9 milljónum króna,
eins og segir í frétt frá félaginu. ■
Áriö 1937 reisti kaupfélagiö sér nýtt hús, þaö sem sjá má til vinstri á myndinni, og rak þar verslun. í húsinu eru
nú skrifstofur Kaupfélags Austur-Skaftfellinga. Ljósm. vigtús Sigurgeirsson
Þetta eru fyrstu verbúöirnar á Höfn. Þœr reisti Þórhallur Daníelsson kaup-
maöur 1918-19, en seldi síöar kaupfélaginu ásamt fleiri eignum. Þórhall-
ur settist aö á Höfn áriö 1901 og rak verslunina þar í fyrstu fyrir hönd
Tuliniusar, en eignaöist hana sjálfur áriö 1909.
Litfagur hversdagsleiki
Því myndi enginn trúa sem ekki
þekkir til, hvaö veðurfar hefur
mikil áhrif á daglegt líf íslend-
inga.
Þannig hefur mannlífið í höf-
uðborginni lifnað og létt orðið
yfir vegfarendum í góðu veðri
að undanförnu.
Jafnvel má sjá góðborgarana
brosandi og glaða án þess að til
góöa skapsins sé önnur ástæða
en veðurblíða.
I síðustu viku varö ég vitni að
skemmtilegri uppákomu á hinu
nýja Ingólfstorgi.
Eg rann á hljóðiö þegar dynj-
andi danstónlist í bland við létt
spjall barst til mín þar sem ég
var á göngu í Austurstræti.
Á torginu voru nokkrir ungir
tónlistarmenn og útsendingar-
bíll ríkisútvarpsins. Mér varð
fljótlega ljóst ab þarna fór fram
bein útsending dægurmálaút-
varps rásar 2.
Ég staldraði við.
Tónlistarmennirnir reyndust
vera hljómsveitin Sniglabandið
og til þeirra hringdu hlustendur
með óskir um að þeir lékju hin
og þessi dægurlög.
Tónlistarmennirnir uröu við
óskunum, ræddu stuttlega við
þá sem hringdu og grínuðust á
góðlátlegan hátt, en léku síðan
af fingrum fram og fórst flutn-
ingurinn vel úr hendi.
Það rifjaðist upp fyrir mér að
Frá
mínum
bæjar-
dyrum
LEÓ E. LÖVE:
hafa nokkmm sinnum áöur
orðið vitni að ýmissi skemmtan,
sem óvænt hefur verið boðið
upp á í miðbænum, þegar lúðra-
sveitir eöa fjöllistamenn hafa
leikiö listir sínar og komið veg-
farendum í gott skap.
Ég leit í kringum mig.
Bros var á hverju andliti, hleg-
iö var að hnyttilegum tilsvörum
og þeir sem yfirgáfu torgið voru
greinilega léttari í spori en þegar
þeir komu.
Ég var engin undantekning
þegar ég gekk brosandi á braut
og var þakklátur rás 2 fyrir þessa
óvæntu skemmtun.
Það er oft talað um að Reykja-
vík sé stórborg, en á sama tíma
hafa margir af því áhyggjur að
lífið í miðbænum sé að fjara út.
Menn segja að það sé rangt ab
gera ekki eitthvað til þess að
laða feröamenn að Reykjavík,
þeim sé til dæmis smalað upp í
rútur á hafnarbakkanum í
hjarta borgarinnar og komi
daubþreyttir til baka ab kvöldi.
Auðvitað þarf eitthvaö
skemmtilegt að vera á seyði eða
merkilegt að sjá til þess að feröa-
mennirnir vilji staldra við. Mið-
bær Reýkjavíkur þarf ab hafa
ýmislegt upp á að bjóða ef
ferðamenn sem sleppa ferð að
Gullfossi og Geysi eiga að
nenna ab skríða út úr káetum
sínum og í land.
Eins má ekki gleyma þeim
fjölmörgu innlendu ferða-
mönnum sem leið eiga um
Reykjavík, það er lítill menning-
arbragur á miðbænum ef þeim
finnst meira ævintýri að fara í
Kringluna. ■