Tíminn - 30.09.1995, Blaðsíða 14

14
Laugardagur 30. september 1995
Hagvrðinqaþáttur
A6 gefnu tilefni
Allir vilja vera skáld
í voru landi,
sérhver auli yrkir bögur
eða þylur lygasögur.
En hófer best að hafa á sér
í hverju eina
og ekki láta úr sér buna %
endalausa skáldsprœnuna.
HG
Sami lætur þó ekki hér staðar numið, heldur bætir
hann lítilli vísu við:
Á ísaláði er aumt við gengi,
allir stjóma þar að von.
Hvað cetlar Framsókn að lafa lengi,
Ijúfi Halldór Ásgrímsson?
Æskustöbvar
Ég er alinn upp í dal
og á Norðurlandi.
Þar, í fógrum fjallasal,
fékk að þroskast andi.
Auðunn Bragi Sveinsson
Ekki eltist andríkið af sveininum í dalnum fyrir
norðan, því þegar hvolpavitið svokallaða þroskaðist
orti hann:
Skvísan
Skvísan var skínandi fógur
og skrautleg klæði hún bar,
og áfengis-, tóbaks- og ilmvatns-
eimur afhenni var.
Vegna vísu í síðasta þætti þar sem Pétur Stefánsson
segist munu yrkja áfram, þó aðrir hafi ef til vill ekki
ánægju af, varð Ólafi Stefánssyni að orði:
Ljóbhvöt til Péturs Stefánssonar
Áfram kveddu æ til yndis,
þó engir leggi hlust við beint.
Raunasaga listalyndis,
að lýðsins mat það kemur seint.
En heim affjalli heimtast sauðir
hugartúna — vittu til,
þegar liggjum löngu dauðir
í leimum sem við gerðum skil.
Þá upprisu hljótum allra tíma
er einhver Ijóðin meta fer.
Svo umfram allt, skaltu áfram ríma
ennþá meðan bragljóst er.
Efst á baugi
Málefni kvenna
Um málefni kvenna þó karpað sé enn;
þótt konur og menn sem ég þekki
hvoftana glenni — það gleymist þó senn —
égglotti — og nenni því ekki.
Ákall
Viltu Drottinn Frakka flengja,
fast á rassinn flengja þá
menn, sem bannfærð morðtól sprengja
Múrúróa skerjum á.
Búi
Botnar og vísur sendist til Tímans
Brautarholti 1
105 Reykjavík P.s. SKRIFIÐ GREINILEGA
Taska með konu
eða kona með tösku
Fylgihlutir eru partur af klæða-
burði og þeirri ímynd sem hver
manneskja ber utan á sér. Þeir eru
af mörgu tagi og ýmissar gerðar. í
síðasta pistli var lítillega minnst á
skartgripi og hvað efst er á baugi í
því skrauti um þessar mundir. En
töskur eru fylgihlutir sem allar
konur eiga og ganga með og marg-
ir karlar einnig.
Nú er spurningin: Eru tísku-
sveiflur í töskugerð og hve margar
töskur þarf kona að eiga og hvern-
ig töskur á að ganga með við hin
ýmsu tækifæri?
Heiðar: Lagið á kventösku fer
dálítið eftir tískunni, en stærðin á
henni fer eftir konunni. Það
er mjög óheppilegt fyrir stóra og
þrekvaxna konu ab vera með litla
tösku, því þá stækkar konan í hiut-
falli vib smæð töskunnar. Sömu-
leiðis ef lítil og grönn kona gengur
um með stóra tösku, er það náttúr-
lega taskan með konuna.
Þannig að konur þurfa að gera
sér grein fyrir stærðarhlutfalli sínu
og töskunnar.
Vibbót á
persónuleikann
Margar konur bera axlartöskur,
aðrar bera töskur sem haldið er
undir handlegg.
í sambandi við þab er gott ab
velta fyrir sér töskuburði og vaxt-
arlagi. Kona, sem er með axlar-
tösku sem situr á mjöðm, á að gera
sér grein fyrir að taskan stækkar á
henni mjöðmina. En kona, sem
heldur á tösku sem er í umslags-
lagi vib hliðina á barmi, undir
handlegg, stækkar aftur á móti á
sér brjóstin. Hún stækkar sig að of-
an.
Þannig ætti niðurbreiða konan
að bera töskuna fyrir ofan mitti og
uppmjóa konan og niðurmjóa,
sem sagt sú granna, ætti ab bera
axlartösku.
Hver kona þarf að eiga ab
minnsta kosti þrjár töskur, lág-
mark. Hún þarf að eiga hverdags-
töskuna sem rúmar dálítið vel.
Hún þarf að eiga betri tösku,
svona jarðarfarartösku, og síðan
aftur samkvæmistösku til að nota
vib samkvæmisklæðnaö.
Aftarlega á merinni
Tískan i dag er Kelly-taska. Það
er svona taska eins og þær sem El-
ísabet Englandsdrottning gengur
meb. Það er svona taska sem hefur
alltaf minnt mig á litla feröatösku
með hanka. Það er taskan sem
haldið er á í hendi og dinglar.
Vaxtarlega er hún mjög klæði-
leg, því henni er haldið meira frá
líkamanum en axlartöskum og
eyöileggur því ekki form líkamans.
Alltaf er nú skemmtilegra að
töskur séu úr náttúrulegum ekta
efnum, en einnig er oft hægt að fá
fallegar töskur úr gerviefnum.
Af því að við íslendingar erum
óskaplega mikil tískuþjóð, fylgj-
umst mikib með tísku og tökum
alltaf það nýjasta, er rétt að vekja
athygli á því að töskutísku höfum
við ekki apað mikið eftir útiend-
ingum. Konur erlendis nota tösk-
ur mikið sem stöðutákn. Það er
Hermes-taskan, það er Gucci-task-
an, það er Yves St. Laurent-taskan,
Heibar
Jónsson,
snyrtir,
svarar
spurningum
lesenda
Hvemig
áégab
vera?
rab er Luis Vuitton-taskan og síb-
an koma ný og ný fyrirtæki fram
með flottar töskur og aðra fylgi-
hluti.
Stöbutákn
Ef maður er að vinna erlendis
við snyrtivörukynningar eða ann-
að, þá horfir maður oft á merkin
sem konan ber til að finna út hve
dýrar snyrtivörur hún sé reiðubú-
in að kaupa.
Hér er að vísu til svolítill tösku-
kúltúr. Sumar konur ganga með
dýrar töskur, en ég sé stundum
konur í mjög dýrum og fínum
fatnaði meö tiltöluiega ódýrar
gamlar töskur.
Þannig veröur að gæta þess að
fylgihluturinn verður að fylgja
svolítið með öðrum klæbaburði.
Hann er óneitanlega hluti af
heildarmyndinni.
En töskuna má líka nota til að
hressa upp á útlitið. Kona sem hef-
ur ekki alltof rúm fjárráð, eða vill
klæða sig á einfaldan hátt, beri
hún tösku frá fínum hönnuði, get-
ur hún oröiö stór punktur yfir i-ið
og bætt upp þann glæsibrag sem
fötin ef til vill skortir.
Hver kona ætti að velja sér tösk-
ur gaumgæfilega og hafa þær per-
sónulegar, því þær eru hluti af út-
litinu og framkomunni. Það má
jafnvel líkja töskunni við hárið á
konunni, því hún er með töskuna
eins og hún er með hár sitt. Task-
an er hluti af persónuleikanum,
hluti af stílnum.
Litur á töskum er mikilvægur,
en algildar reglur eru ekki til nema
helst aö hafa verður skó, belti og
töskur og aðra leðurhluti í sama
lit.
Ef að líkum lætur, þurfa konur
sem aðrir aö frétta meira af tösk-
um og töskuburöi, þar sem íslensk
nýjungagirni og tískuþrá virðist
ekki hafa náð nema að takmörk-
uöu leyti til svo nauðsynlegra
fylgihluta. Heiðar er reibubúinn
að svara fleiri spurningum þar að
lútandi, eins og raunar um flest
efni varðandi klæðaburð, snyrt-
ingu og framkomu.