Tíminn - 24.05.1996, Blaðsíða 18

18
Föstudagur 24. maí 1996
Vib varöeldinn
Eins og í fyrri sumarhúsablööum
er hér á síöunni lítil „sumarhúsa-
söngbók" meö gítarhljómum,
sem tilvaliö er aö grípa meö sér í
bústaöinn. Lögin eru valin úr
söngþcetti blaösins „Meö sínu
nefi" og er þaö von okkar aö
þessi söngsíöa blaösins hvetji
menn til dáöa í heimatUbúinni
söngskemmtun.
TONDELEYÓ
C Am Dm
Á subrænum sólskinsdegi
G . C
ég sá þig, ó ástin mín, fyrst.
Am Dm
Þú settist hjá mér í sandinn,
G C
þá var sungiö og faðmað og kysst.
Am Dm G
Þá var drukkið, dansað og kysst.
G G7
Tondeleyó, Tondeleyó.
C Am Dm G
Aldrei gleymdust mér augun þín svörtu,
C Am Dm G
og aldrei slógu tvö glaðari hjörtu.
G C G C
Tondeleyó, Tondeleyó.
Hve áhyggjulaus og alsæll
i örmum þínum ég lá,
og oft hef ég elskað síðan,
en aldrei jafnheitt og þá.
Aldrei jafn-eldheitt sem þá,
Tondeleyó, Tondeleyó.
Ævilangt hefði ég helzt vilja sofa
við hlið þér í dálitlum svertingjakofa,
Tondeleyjó, Tondeleyó.
(Tómas Guömundsson/Sigfús Halldórsson)
ÖMMUBÆN
G Am7
Marga góða sögu amma sagði mér,
D7 G D
— sögu um það er hún og aðrir lifðu hér.
G Am7
Alltaf var hún amma mín svo ósköp væn
D7 G
og í bréfi sendi þessa bæn:
G Am7
Vonir þínar kæri vinur minn,
D7 G D
vertu alltaf sanni góði drengurinn.
G Am7
Þó í lífsins straumi bjáti eitthvað á,
D7 G
ákveðinn og sterkur sértu þá.
G C E7
Allar góðar vættir lýsi veginn þinn,
A7 ' D7
verndi og blessi elskulega drenginn minn,
G C A7
gefi lán og yndi hvert ógengið spor,
D7 G
gæfusömum vini hug og þor.
(jenni Jónsson)
VOR í VAGLASKÓGI
Am F E Am
Kvöldið er okkar og vor um Vaglaskóg
C Dm E7
við skulum tjalda í grænum berjamó.
Am F E Am
Leiddu mig vinur í lundinn frá í gær
Am F E Am
lindin þar niðar og birkihríslan grær.
G C
Leikur í ljósum
E Am
lokkum og angandi rósum.
Am Dm
Leikur í ljósum
Am E Am
lokkum Iiinn fagnandi blær.
Daggperlur glitra, um dalinn færist ró.
Draumur þess rætast sem gistir Vaglaskóg.
Kveldrauðu skini á krækilyngið slær,
kyrrðin er friðandi, mild og angurvær.
Leikur í ljósum
lokkum og angandi rósum.
Leikur í ljósum
lokkum hinn fagnandi blær.
Am F
La, la, la, la...
Leikur í ljósum
lokkum og angandi rósum
Leikur í ljósum
lokkum hinn fagnandi blær.
Gónasjónasson/Kristján frá Djúpalæk)
CAPRI CATARINA
c
Komið, allir Caprisveinar.
F Dm
Komið, sláið um mig hring.
G7
Meðan ég mitt kveðjukvæði
C
um Catarinu litlu syng.
C
Látið hlæja' og gráta' af gleði
F Dm
gítara og mandólín.
G7
Catarína, Catarína,
C
Catarína er stúlkan mín.
E7 Am
í fiskikofa á klettaeynni
F E
Catarína litla býr.
F E7
Sírenur á sundi bláu
Am F E G7
syngja'um okkar ævintýr.
C
Á vígða skál í skuggum trjánna
F Dm
skenkti hún mér sitt Caprivín,
G7
Catarína, Catarína,
C
Catarína er stúlkan mín.
Með kórónu úr Capriblómum
krýndi' hún mig hinn fyrsta dag.
Af hæsta tindi hamingjunnar
horfðum við um sólarlag.
Þar dönsuðum við tarantella
og teygðum lífsins guðavín.
Catarína, Catarína,
Catarína er stúlkan mín.
En nú verð ég að kveðja Capri
og Catarínu litlu í dag.
Horfa mun ég út til eyjar
einn um næsta sólarlag.
Grátið með mér, gullnu strengir,
gítarar og mandólín.
Ó, Catarína, Catarína,
Catarína, stúlkan mín.
Qón Jónsson frá Hvanná/Davíð Stefánsson)
VORKVÖLD í REYKJAVÍK
G D
Svífur yfir Esjunni sólroðið ský,
G
sindra vesturgluggar sem brenni í húsunum.
G D
Viðmjúk strýkur vangana vorgolan hlý,
G
vaknar ástarþráin í brjóstum á ný.
E7 Am
Kysst á miðju stræti er kona ung og heit,
Em A7 D
keyra „rúntinn" piltar sem eru'í stelpuleit.
C
Akrafjall og Skarðsheiði
G
eins og fjólubláir draumar.
C D G
Ekkert er fegurra en vorkvöld í Reykjavík.
Tjörnin liggur kyrrsæl í kvöldsólarglóð,
kríurnar þótt nöldri og bjástri í hólmanum.
Hjúfra sig á bekkjum halir og fljóð
hlustar skáldið Jónas á þrastanna ljóð.
Dulin bjarkarlimi á dúnsins mjúku sæng
dottar andamóðir með höfuð undir væng.
Akrafjall og Skarðsheiði
eins og fjólubláir draumar.
Ekkert er fegurra en vorkvöld í Reykjavík.
Hljótt er kringum Ingólf og tæmt þar hvert tár,
tryggir hvíla rónar hjá galtómum bokkunum.
Svefninn er þeim hóglega siginn á brár.
Sunnanblær fer mildur um vanga og hár.
Ilmur er úr grasi og angan moldu frá,
aftansólin purpura roða vestursjá.
Akrafjall og Skarðsheiði
eins og fjólubláir draumar.
Ekkert er fegurra en vorkvöld í Reykavík.
(Evert Taube/ Siguröur Þórarinsson)
BJÖSSI Á
MJÓLKURBÍLNUM
C G Am C
Við brúsapallinn bíður hans mær.
F C G7 C
Æ, Bjössi keyptirðu þetta í gær?
A7 Dm C G
Bjössi verður öldungis nær.
C G C
Æ, alveg gleymdi ég því.
C G Am C
Þér fer svo vel að vera svo æst.
F C G7 C
Æ, vertu stillt ég man þetta næst.
A7 Dm C G
Einn góðan koss, svo getum við sæst
C
á ný.
H7 Em
Hann Bjössi kann á bíl og svanna tökin.
D7 G7
Viö brúsapallinn fyrirgefst mörg sökin.
C G7
Hver ekur eins og ljón
C
meö aðra hönd á stýri?
G7
Hann Bjössi á mjólkurbílnum.
C
Hann Bjössi á mjólkurbílnum.
C G7 C
Hver stígur bensíniö í botn á fyrsta gíri?
G7
Bjössi á mjólkurbílnum,
C
hann Bjössi kvennagull.
(Mascheroni/Loftur Guðmundsson)
VÖLUVÍSA
Am E Am
Eitt verð ég að segja þér áður en ég dey,
C G
enda skaltu börnum þínum kenna fræði mín,
C G7 C
sögðu mér það álfarnir í Suðurey,
C G7 C
sögðu mér það dvergarnir í Norðurey,
F C
sögðu mér það gullinmura og gleym-mér-ey
Am E
og gleymdu því ei:
Am Am
að hefnist þeim er svíkur sína huldumey,
E7 Am
honum verður erfiður dauðinn.
(Guömundur Böövarsson/Siguröur R. Jónsson)
ANGELÍA
Em H7
Þegar ég á æskuárum ungur var,
Em
átti ég mér fagrar ljúfar minningar.
Am
Nú eru þær horfnar horfnar
Em
í hinsta sinn til grafar bornar,
Fís H7
æskutaugar allar sundur skornar.
Em H7
Ég vildi ég væri dáinn grafinn gleymdur nár,
Em
hjartans vina lækna þú mín hjartasár,
Am Em
því þér og engum öðrum mun ég treysta
H7 Em C H7
að í mér glæði lítinn vonarneista.
Hví ertu svona dapur kæra vina mín?
Hvers vegna er horfin æskugleði þín?
Er það einhver hulinn harmur?
Hví er votur augnahvarmur?
Komdu hérna kæra, hér er minn armur.
Get ég nokkuð huggað þína hrelldu sál?
Hjartans vina segðu mér þitt leyndarmál.
Ég sé það eru votar varir þínar.
Ó, viltu ekki leggja þær við mínar?
Angelía, ég á sorg sem enginn veit.
Undrar þig þót renni tár um kinnar heit?
Ég mun hana engum segja,
þótt ég ætti nú strax að deyja,
á undan þér mín elskulega meyja.
Ég hef eignast vonir, ég hef eignast þrá.
Ég hef eignast það sem ég segi engum frá.
Allt er horfið frá mér gleymt og glatað.
Nú get ég ekki lengur veginn ratað.
Nú get ég ekki lengur veginn ratað.
(W.Meisel/ Theodór Einarsson)