Réttur - 01.01.1943, Blaðsíða 6
10
RÉTTUR
flokkur landsins, áhrifamestur um stjórn íslenzkra verkalýðssam-
taka?
Skýringar andstæðinganna eru hver annarri fáránlegri. Sú kenn-
ing auðvaldsblaða, að neyð og atvinnuleysi sé orsök í fylgisaukn-
ingu sósíalismans á Islandi, er orðin að verðskulduðu alhlægi.
Kenningin stóðst ekki þá raun, að einmitt þegar ár komu, senr færðu
öllum næga atvinnu, vann Sósíalistaflokkurinn sína stærstu sigra.
Þeir, sem utan flokksins standa, sjá aðeins árangurinn; vita ekki
hvaðan veðrið á sig stendur dagana eftir kosningarnar í Dagsbrún,
kosningarnar til Alþingis, til Alþýðusambandsþings. Það eitt er
víst, að þar sem sigrar eru unnir, slíkir sem Sósíalistaflokkurinn
vann síðastliðið ár, liggur að baki þrotlaust starf, ekki aðeins nokk-
urra vikna eða mánaða starf, heldur margra ára, áratuga starf
fjölda manna. Alls þorra þeirra er aldrei getið að neinu, það
þekkja þá engir nema nánustu félagar þeirra og flokksmenn, en
óskáldleg og lítils metin hversdagsstörf alþýðumanna, sem færa
daglega fórnir til að vinna málstað stéttar sinnar, safnast saman
og verða að stórum sigrum, vegna þess að starf þeirra beinist í rétta
þróunarátt; þeir eru að stuðla að sköpun þess, er koma skal.
En starfið ber sjálft í sér launin. Þeir njóta þess að sjá hreyf-
inguna vaxa, úr fyrsta vísi að voldugu þjóðfélagsafli, og vaxa sjálfir
til móts við stækkandi verkefni. Starf að sköpun slíkra hreyfinga
hlýtur að vekja svipaðar tilfinningar og ræktun lands. Það þarf
sams konar látlausa vinnu, óeigingjarnt og oft vanþakklátt starf.
Þegar stórir sigrar eru unnir, rennslétt ræktarlandið blasir við gest-
inum, veit enginn nema fólkið, sem hefur fundið þetta verða til
undir höndum sínum, um starfið og fórnirnar, látlaust og lítils met-
ið starf sem þurft hefur til að þessi sigur gæti unnizt. En sigrarnir
hafa varanlegt gildi, framtíðin, komandi kynslóðir, njóta þeirra og
munu blessa þá menn, sem ruddu landið, sem ræktuðu alþýðuhreyf-
ingu þar sem hún var engin fyrir, vöktu félaga sína, verkamenn,
sjómenn og bændur landsins til vitundar um rétt sinn og mátt og
kenndu aðferðina til að sigrast á þjóðfélagsöflum, er varna þeim
að ná réttar síns, njóta gæða landsins og arðsins af erfiði sínu.
Með hverju ári, næstum hverjum mánuði, verður það greinilegra,