Réttur


Réttur - 01.01.1943, Blaðsíða 7

Réttur - 01.01.1943, Blaðsíða 7
RÉTTUli 11 aS um allan heim er frelsisbarátta alþýðunnar þungur undirstraum- ur í styrjöld þeirri, sem nú er háð gegn fasismanum. Alþýðan er í sókn undir hinum blóði drifna fána sínum, er borið hefur hátt í þúsundum uppreisna, kröfugangna og verkfalla, í sigri og ósigri. Sósíalistar jafnt og andstæðingar þeirra vita, að um það bil er þessari styrjöld lýkur, skapast skilyrði til úrslitasigurs alþýðunnar í mörgum þjóðlöndum. Þeir sem nú eru ungir, geta orðið þeirrar hamingju aðnjótandi að lifa valdatöku alþýðunnar um allan heim, mikilfenglegustu þáttaskil er orðið hafa í sögu mannkynsins. Við, sem nú lifum, getum orðið þeirrar hamingju aðnjótandi, að taka þátt í úrslitabaráttunni, leggja fram hvert sinn skerf til grunns hins nýja þjóðskipulags frjálsra manna, þjóðíélags, sem hefur út- rýmt böli fátæktar og öryggisleysis, þar sem starfsglöð, einhuga þjóð nær að þroska og gefa allan kraft sinn til skapandi starfs. Einnig hér á íslandi eru stormalímar í aðsigi, tímar mikilla hreytinga og úrslitaátaka um völdin í þjóðfélaginu. Á skömmum tíma hefur þungamiðja þjóðlífsins færzt í þéttbýlið, til Reykja- víkur fyrst og fremst. Þetla er staðreynd og þýðingarlaust að halda áfram til lengdar blaðaskrifum um það, hvort þessi tilfærsla sé æskileg. Afleiðing þessarar þróunar hlýtur að verða sú, að alþýðan, yfir- gnæfandi meirihluti íbúanna í bæjunum, verði sterkasta aflið í stjórnmálum þjóðarinnar, er hún vaknar til fullrar vitundar um mátt sinn. Sókn íslenzkrar alþýðu til fullra mannréttinda og viðurkenningar ltefur verið hröð og markvís. Á fáum áratugum hafa bændur og verkamenn hreinsað vilja sinn af vanabundnum hugmyndum um undirgefniskyldu við máttarvöld þessa heims og annars, og öðlazt meðvitund um manngildi sitt og rétt; ekki einungis beztu og sterk- ustu einsfaklingar þessara atvinnustétta, heldur allur þorri þeirra. Ekki þarf að leita langt aftur í Islandssöguna til að sjá hvílík bylt- mg er orðin á hugsunarhætti og sjálfsmati alþýðunnar. Hvar finnst nú sá alþýðumaður, að honum finnist Thórsbræður göfugri mann- tegund en hásetarnir á Kveldúlfstogurunum, eða prestarnir í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.