Réttur - 01.01.1943, Síða 34
38
RÉTTUR
4
í styrjöld, sem spennir allan hnöttinn greipum sínum, er hverju
barni það auðsætt, að nauðsyn er á sameiginlegri hernaðaráætlun
og sameiginlegri herstjórn. Enn sem komið er bólar ekki á slíku.
Þetta er höfuðveilan í herbúðum Bandamanna. Styrjöldin verður
ekki rekin með góðum árangri fyrr en komin er á nánari samvinna
með Bandamönnum um hernaðaraðgerðir en nú ríkir. Það er á-
stæðulaust að leyna því, að þessi skortur á samvinnu er engin til-
viljun. Hann á rætur sínar að rekja til þeirra andstæðna, sem eru
undir niðri með hinum stríðandi aðilum, þótt styrjöldin hafi brú-
að þær að nokkru.
Styrjöldin er styrjöld lýðræðisins gegn nazísku einræði og kúg-
un. Því lengra sem líður á styrjöldina munu lýðræðisöflin láta
meira til sín taka um rekstur hennar. En í hinum engilsaxnesku
lýðræðislöndum eru einnig önnur öfl, sem eru fjandsamleg lýð-
ræðinu og vilja það feigt, þrátt fyrir játningar varanna. Þessi lýð-
ræðisfjandsamlegu öfl mega sín mikils í framleiðslulífi þessara
landa, í her þeirra, flota og stjórngæzlu. Þau láta ekki mikið á sér
bera hversdagslega, en menn finna hina dauðu hönd þeirra við
fótmál hvert. Það eru öfl stórauðvaldsins í lýðræðislöndunum, sem
ætla að ljúka þessari styrjöld á sömu lund og hinni fyrri heims-
styrjöld, halda völdum sínum óskertum á bak við þunnan farða
lýðræðisins. Frá þessum öflum er allra veðra von. Og því nær sem
dregur úrslitum í þessari styrjöld má búast við æ meiri íhlutun frá
þeirra hálfu. Það mun koma betur í Ijós síðar, að styrjöldin er ekki
aðeins hernaðarlegs eðlis, heldur er hún slungin saman úr félags-
legum þáttum, sem munu í æ ríkara mæli marka rás hennar síðasta
skeiðið. Sú spurning hlýtur því að vakna, hverjar séu horfur þess-
arar heimsstyrjaldar í pólitískum og félagslegum efnum. Hvernig
ætla Bandamenn að leysa þau viðfangsefni, er úrlausnar bíða á
þeirri stundu, er nazisminn berst um í fjörbrotum og þjóðir Ev-
rópu og annarra heimsálfa skipa málum sínum á nýjan leik í rúst-
um hins gamla heims?
Þegar er fengin nokkur reynsla um það, hvernig Bandamenn
muni skipa málum í löndum þeim, er þeir fá hrifsað úr lclóm naz-