Réttur - 01.01.1943, Page 72

76
RÉTTUR
DREKAR OG MEGINLÖND
.... Erum við ekki allir vesalings bátar úti á reginhafi? Old-
urnar geta leikið sér að okkur eins og köttur að músum. Við erum
varnarlausir fyrir því ofurefli. Og sé allur liugurinn við okkur sjálfa
og það sem í bátnum er, þá granda öldurnar sálinni jafnt og lík-
amanum.
En — það er fleira til en við. Aðrir bátar — líka stórir drekar og
sterk meginlönd.
Reyndu að festa hugann við eitthvað af þessu. Undir eins og þú
hefur fest hann við annan bát en þinn, er nokkru borgið. Að vísu
getur þeim bát hlekkzt á, en sorgin yfir annarri manneskju er alltaf
göfugri en sorgin yfir sjálfum sér, því að hún víkkar og dýpkar
sálina. Og svo dregur hún hugann frá eigin andstreymi.
En helzt áttu líka að festa ást þína á einhverjum drekanum, sem
ristir hafið: einhverri nýrri og mikilli hugsjón, sem er að brjóta
sér leið. Hún þolir þó alltaf betur hafrótið en báturinn þinn. Eða
þá við eitthvert meginlandið, eitthvað af hinum eilífu hugsjónum
og draumum mannkynsins, sem aldrei geta hrunið. Þá mun þér
finnast þú standa, þótt þú fallir, af því þau standa. . . .
Sigurður Nordal
(í 2. árg. Réttar)
GÖFUGASTI MÁLSTAÐUR HEIMSINS
Lífið er dýrust eign mannsins. Hverjum manni er aðeins gefið
eitt líf, og varðar mestu að verja því þannig, að hann þurfi aldrei
að þjást af nagandi samvizkubiti vegna fánýtra ára; lifi þannig
að aldrei brenni hann bligðun vegna kjarklausrar og lítilmótlegrar
fortíðar; lifi þannig, að á banastundinni geti hann sagt: Öll ævi
mín, allur minn styrkur, var gefin göfugasta málstað heimsins —
lausn mannkynsins úr viðjum.
Lenin