Réttur - 01.03.1937, Síða 38

ritað plagg. Stíll Trotzkis sjálfs er mjög greinilegur
á öllu lesmálinu.
Skilgreining IV. alþjóðasamb. á afstöðu þess til
Ráðstjórnarríkjanna og Komintern er mjög athyglis-
verð og vel til þess fallin að bregða ljósi yfir þá starf-
semi, sem heimskunn hefir orðið af játningum trot-
zkistanna í Moskva og bandamanna þeirra í nýund-
angengnum málaferlum. Án pólitískrar baksýnar
trotzkismans í dag er afsökunarvert þótt menn reyni
að skýra játningar sakborninganna með pyndingum,
eituráhrifum eða samanburði við galdramálin fornu.
Við lestur greina IV. alþjóðasamb. fer málið að skýr-
ast.
Eg set hér í þýðingu nokkrar greinar úr þessu
plaggi trotzkistanna í Genf, aðallega úr þeim kafla
sem fjallar um afstöðu IV. alþjóðasambandsins til
Ráðstjórnarríkjanna:
„Hinar þjóðfélagslegu andstæður hafa ekki minkað
(í Rússlandi) í 2. fimmáraáætluninni. Ójöfnuðurinn
vex með sjö mílna skrefum. Lofsöngurinn um ,,ham-
ingjusamt líf“ er aðeins sunginn af broddunum, en
lægri stéttirnar verða að þegja niðurbældar.
.... Embættisstétt Ráðstjórnarríkjanna hefir
í-aunverulega tekizt að gera sig óháða hinum vinn-
andi lýð. Eins og sérhver embættisstétt, nýtir hún
andstæðurnar í þágu hinna sterkari, þeirra, sem betur
mega, sérréttindastéttanna. Eins og sérhver embætt-
isstétt gleypir hún sjálf ríflegan hluta þjóðartekn-
anna og verður þessvegna hin sérréttindaríkasta
allra sérréttindastétta.
Með mismun á persónulegum tilveruskilyrðum
skapar ráðstjórnarskipulagið óskaplega yfirstétt. —
Stéttamismunurinn nær allt frá munaðarlausum
börnum, skækjum og tötralýð, upp til hinna ríkjandi
„tíuþúsunda“, sem lifa lífi vestrænna miljónamær-
inga.
í reyndinni er nýja stjórnarskráin innsiglið á alræði
38