Réttur - 01.10.1969, Blaðsíða 40

um, um 4000 miljónir dollara og svipaða
upphæð í löndum Vestur-Evrópu. Þar eru
svissneskir auðmenn venjulega þriðji stærsti
fjárfestingaraðilinn.
Tímaritið „Economist" í London gizkar á
að svissnesk fjárfesting í Vestur-Þýzkalandi
sé 1906 um 440 miljónir dollara. Einkum er
aðstaða svissneskra fyrirtækja sterk í lyfja-
iðnaði, matvöru- og vélaframleiðslu. Nestle
ræður 26 prósentum af framleiðslugetu vest-
ur-þýzks matvælaiðnaðar.
Þannig mætti lengi rekja. Svissneskt fjár-
magn er fremst meðal erlendra fjárfestingar-
aðila í Frakklandi, ræður t.d. 70 prósentum
af mjólkurvöruverzlun Parísar, 35 prós. af
súkkulaðiframleiðslu og sölu í Frakklandi
o. s. frv.
Gizkað hefur verið á að tekjur Svisslend-
inga af erlendri fjárfestingu sinni nemi um
800 miljónum dollara á ári, tveir þriðju af
því fari til stóriðjufélaganna en þriðjungur
til fjármála-, vátryggingar- og verzlunar-fé-
laga.
Nú hefur „íslenzka álfélagið" bætst í
þennan hóp, álíka íslenzkt og Hörmangara-
félagið sællar minningar.
VESTUR-ÞÝZKALAND
í Vestur-Þýzkalandi eru 15 404 miljóna-
mæringar. Auðæfi þeirra eru 49 400 miljónir
marka, en það samsvarar ca. 1100 miljörðum
íslenzkra króna. 20 fjölskyldur miljónamær-
inga ráða örlögum miljóna verkamanna.
Völdin í efnahagslífinu færast á æ færri
hendur. Kröfur verkalýðsfélaga um lýðræði
á vinnustöðum hafa lítinn árangur borið.
Sama hættan og forðum vofir yfir: að auð-
kýfingarnir taki að efla hálfnazistíska flokka
til höfuðs verklýðshreyfingunni, eins og þeir
gerðu með Hitler, og geri svo kaþólska flokk-
inn æ fasistískari. Þetta er því hægar um
vik sem áhrifaríkustu blöð Vestur-Þýzkalands
og ýms önnur fjölmiðlunartæki eru í hönd-
um eins einasta auðmanns, Axels Springers,
og einn bókaútgefandi, Bertelsmann, ræður
fjórðungi allrar bókaútgáfu í Vestur-Þýzka-
lands.
1964 réðu 10 samsteypur (3 bankasam-
steypur og 7 aðrar fjármála- og iðnaðarsam-
steypur) 40 prósent af öllum iðnaði Vestur-
Þýzkalands. 73 hlutafélög (en það voru þá
3,1 prósent allra hlutafélaga þar), réðu 54,3
prósentum alls hlutafjár í hlutafélögum Vest-
ur-Þýzkalands.
Þannig ræður 1,7 prósent íbúanna, — fjár-
máladrottnarnir, — yfir verkalýðnum, sem
er næstum 80 prósent af þjóðinni. Borgara-
legir hagfræðingar áætluðu þjóðarauð Vest-
ur-Þýzkalands (1964) hérumbil 1300 milj-
arða marka. 80 prósent íbúanna áttu undir
10 prósent af þessum auð (íbúðir og hús-
gögn). Árið 1960 átm 8795 persónur í land-
inu 39,2 prósent allra einkaeigna í landinu.
Þannig lítur lýðræðið í atvinnulífinu og
jafnréttið í eignum út í Vestur-Þýzkalandi.
Og nú vofir sú hætta yfir því borgaralega
lýðræði, sem enn er til þar í stjórnmálalífi,
að þyki einræðisherrum auðsins sér og völd-
um sínum hætta búinn, þá þurrki þeir leyf-
ar lýðræðisins út. Þeir hafa gert það fyrr. Og
samherjar þeirra í Grikklandi gáfu nýlega
fordæmið. Og Atlanzhafsbandalagið leggur
blessun sína yfir.
Það veltur því á miklu um framtíðarþró-
unina hvernig ríkisstjórn Brandts tekst nú í
Vestur-Þýzkalandi: að hún beri gæfu til að
reka róttæka pólitík og afturhaldið nái ekki
aftur völdum.
186