Réttur - 01.07.1982, Blaðsíða 14

heimi“. Mikið er drukkið. Að mati hóps-
ins eru „hinir“ barnalegir og saklausir.
Mikil þörf er fyrir peninga, því þarf að
vinna mikið, sumir stela. í augum strák-
anna er kvenfólkið bara til að sofa hjá,
en þó verður sú útvalda að vera reynslu-
laus. Stelpurnar sjá samskipti sín við
strákana í rómantískum bjarma. Það
styrkir sjálfsvitund karlkynsins. í duldu
námsskránni segir að berjast eigi gegn
þessum hópum. Þau eru kölluð „óskóla-
hæf“. Því meir sem skólinn þrýstir á
þessa nemendur því meiri eru oft á tíðum
ólætin, andstaðan og jafnvel skemmdirn-
ar. Þetta eru þeirra viðbrögð við gildis-
mati sem ekki höfðar til þeirra. Þeim er
vel ljóst að skólamenntun er algerlega
óþörf í þeim störfum sem þau þekkja og
telja sig munu vinna. „Öll störf“ eru í eðli
sínu lík að þeirra mati. það er brúna
umslagið á föstudögum sem skiptir máli.
Þegar foreldrarnir koma í skólann heyra
þeir hvað börnin þeirra eru slæm og hvað
skólinn hefur gert þeim gott. Þeir heyra
ekkert um hvað skólinn hefur gert þeim
vont! og spyrja heldur ekki um það.
Höfum við leitt hugann að því að vel
getur verið að skólinn höfði hreint alls
ekki til þessa hóps, t.d. vegna þess að
reynsla þeirra og menningararfleifð er
142