Réttur - 01.07.1982, Blaðsíða 63

NEISTAR

Einangrun
embættismanna
„Embættisleg einangrun æöstu
flokksstjómarinnar lamaöi það afl,
sem er uppspretta sósíalistísks
lýöræöis og án þess getur ekkert
sósíalistískt þjóðfélag verið til.“
Edward Gierek, aðalritari
pólska f lokksins í ræðu 1971.
Þegar sambandið rofnar
„Verkalýðurinn hefur nýlega
veitt flokksforystunni og ríkisstjórn-
inni ráðningu, þegar hann greip til
verkfallsvopnsins og fór í kröfu-
göngur út á götuna. Þennan bitra
fimmtudag í júní hrópuðu verka-
mennirnir í Posen skýrt og greini-
lega: Það er nóg komið; svona
getur það ekki haldið áfram! Það
verður að hverfa burt af þessari
röngu leið! Verkalýðurinn hefur
aldrei gripið til verkfallsvopnsins af
léttúð. Enn þá síður hefur hann
gert verkfall að óhugsuðu máli hér
í Póllandi alþýðunnar, þar sem
ríkisstjórnin stjórnar í nafni hans
og í nafni alls vinnandi fólks. Efa-
laust hefur almenningi verið ofboð-
ið og það hefnir sín ætíð. Ég er
viss um að verkamennirnir í Posen
hefðu aldrei gert verkfall, að eng-
inn þeirra hefði gripið til vopna, að
blóði verklýðsbræðra hefði aldrei
verið úthellt, ef flokkurinn, ef
flokksforystan hefði alltaf sagt
þeim sannleikann. Til þess að
breyta því, sem slæmt er í lífi
okkar, — til að koma atvinnulífinu
upp úr því ástandi, sem það er í,
— er ekki nóg að breyta um þessa
eða hina persónuna. Það er auð-
velt. Til þess að útrýma úr stjórn-
mála- og atvinnulffi voru öllu því,
sem hrúgazt hefur þar upp árum
saman og hindrað þróun þess,
þarf að gera margar breytingar á
kerfi alþýðuvalda vorra, á kerfi
iðnaðarskipulagsins, á starfsað-
ferðum ríkiskerfisins og flokksins.
Leið aukinnar lýðstjórnunar er við
okkar skilyrði eina leiðin, sem ligg-
ur til sköpunar betri gerðar sósíal-
ismans."
Gomulka í ræðu í október
1956, er hann tók við forustu
sameinaða pólska Verka-
mannaflokksins.
„Maður hlýtur að spyrja sjálfan
sig, hvernig við getum ratað í slíka
ógæfu, hvernig til svona mikilla
félagslegra árekstra geti komið, og
hví þeir vaxi svo? Eru til vandamál,
sem snerta okkar eigin stjórnmál,
sem við gátum ekki leyst öðruvísi?
Það er skylda okkar að veita
flokknum og þjóðinni svar við slfk-
um spurningum. Það mun verða
erfitt og sjálfsgagnrýnið svar, en
það verður greinilegt og satt. Það
er nauðsyn að ráðgast almennt við
verkalýðinn og menntalýðinn, að
halda ( hvívetna þá reglu að taka
sameiginlegar ákvarðanir, og efla
lýðræðið í flokknum og í starfi
æðstu embættismannanna. Síð-
ustu atburðir minna oss sárlega á
þessi grundvallarsannindi: Flokk-
urinn verður ætíð að vera í nánum
tengslum við verkalýðinn og þjóð-
ina alla, hann má aldrei týna þvf
niður að tala sama tungumál og
alþýðan."
Gierek, í ræðu í desember
1970, er hann tekur við for-
ystu flokksins.
★
„Frekja“
verkalýðsins
1942
„Nú þykir mér skörin færast upp í
bekkinn.verkamenn eru farnir að
kaupa sér hægindastóla.“
Framkvæmdastjóri
Vinnuveitendafélagsins 1942
Auðvaldinu ofbauð: Stórlaxinum
þótti sjálfsagt að sitja í fínum
hægindastól, þegar hann var að
braska á daginn.
Einnig að setjast í hægindastól, er
heim kæmi á kvöldin. En að verka-
maður, sem þrælir allan daginn
leyfi sér slíkt! Hvílík
frekja!
191