Réttur - 01.10.1987, Blaðsíða 2

Nú kemur álíka offramleiðsla á kjarnorkukafbátum í stað hinna land-
föstu kjarnorkuvopna.
Hin almenna mengun er þegar að eitra Eystrasalt og Norðursjó, svo fiskur
þaðan verði óætur.
Með kjarnorkukafbátunum er ekki aðeins stefnt að gereitrun sjávarins og
dýranna er þar lifa. — Á eftir kemur það stríð, sú gereitrun, er þessi vopn
valda á landi: úrþurrkun mannlífsins.
Vér íslendingar liggjum beint við þessari hættu. Vér eigum að rísa
upp gegn henni tafarlaust — ekki bíða eftir banahögginu.
En um leið og við berjumst fyrir því að varðveita líf þjóðar vorrar og fá sjálfir
að ráða landi voru, þá verðum við að gæta þess að láta ekki smekklausa
valdamenn eyðileggja það sem enn hefur varðveist af fegurð þess.
Nú sækja drottnunargjarnir og smekklausir valdhafar að Tjörninni í Reykja-
vík og vilja fá að skemma hana og afskræma með byggingum sér til handa.
Það er þegar kunnugt hve takmarkalaus frekja og yfirgangur þessara vald-
drottna er og munu þeir einskis svífast til að koma áformum sínum fram.
Reykvíkingar eru til allrar hamingju margir vaknaðir til þess að reyna að
vernda Tjörnina, en hér mun þurfa harða baráttu til þess að hindra skemmdar-
verk, sem eigi væri hægt að bæta um, ef illverkið tækist.
íslendingar þurfa því vissulega að vera á verði um land vort og líf
þjóðar vorrar á mörgum sviðum, því nú er hættulega og lymskulega að
oss sótt.
Og þá getur það ráðið úrslitum um líf og frelsi þjóðar vorrar, að ein-
mitt hreyfing alls launafólks sé samstæð og sterk og finni til ábyrgðar
sinnar sem eina forustuaflið, sem þjóðin getur treyst á. Yfirstéttin, eink-
um hernámsherrarnir, spillast af þeim gífurlega auði, sem að þeim safnast, —
meðan þrældómur verður æ meir hlutskipti sérstaklega vinnandi kvenna.
Það eykir því á hættuna fyrir launafólk og þjóðina alla, að jafnvel skuli
vera hætta á þríklofningu verkalýðshreyfingarinnar. Foringjar allra
samtaka launafólks þurfa að vera vel á verði gegn þeim freistingum,
sem vald og metorð skapa oft hjá þeim, sem alþýðan treystir.
Fagleg og pólitísk eining er vinnandi stéttum íslands meiri nauðsyn nú en
nokkru sinni fyrr í sögu vorri, — og getur gefið alþýðu meiri lífsgæði og öryggi
í aðra hönd, ef alþýðan bara kann að nota tækifærið, því ísland hefur aldrei
verið ríkara en nú.
Alþýða íslands! Mundu að einingin pólitíska er þinn úrslitamáttur, til
að ráða þessu þjóðfélagi og móta stefnuna, hvað auðæfi þess snertir,
þér í hag, — útrýma þrældómi og láglaunum úr því ríka íslandi.
178