Réttur - 01.10.1987, Blaðsíða 1

œttur
70. árangur
1987 — 4. hefti
Allt í einu er svo komiö aö afvopnunarmál, hvað kjarnorkueldflaugar
snertir, ber nú hvaö hæst í viðræðum stórveldanna.
Hvaö veldur?
Hermangarar Bandaríkjanna hafa loks séö og viðurkennt að atómeldflaug-
ar á þurru landi voru óheppileg vopn, lágu alltof vel viö skotum. Og nú er reynt
aö semja um útrýmingu meðaldrægra eldflauga og máske fleiri landbundinna
kjarnorkuvopna.
En um leið ákveöa hermangarar Bandaríkjanna aö stórauka smíöi kjarn-
orku-kafbáta. Það er erfiðara aö hitta slíka, en hægt að nota þá til aö vinna
stórtjón á landi.
Fyrir oss íslendinga er rétt aö athuga vel hvaða hætta er í þessu fólgin fyrir
okkur. — Eitrun sjávarlífsins, ef kjarnorkukafbátar rekast á eða eru
skotnir í kaf eða stranda, er ægileg hætta fyrir okkur og aðra, sem lifa
á lifandi auðæfum sjávar. Og fyrir stríösgróöamenn Bandaríkjanna er hér
um freistandi gróöaglæp aö ræöa. Þaö er eftirtektarvert aö þeir hafa hingaö
til aöeins staðsett Awacs-flugvélarnar, sem stjórna eldflaugum úr kafbátum,
á íslandi og Tyrklandi.
Það liggur nærri aö gruna hvaö á bak viö býr: Er Kaninn ákvað að koma
Víetnam-stríðinu af stað lét hann einn kafbátinn skjóta bandarískt skip
í kaf og kenndi auðvitað Víetnömum um og hóf stríðið langa og svívirði-
lega. — Viö íslendingar getum af þessu lært hvernig þeir myndu byrja þaö
stríö hér, sem gróðamenn þeirra dreymir sífellt um aö hefja.
Það er ekki seinna vænna að reka þennan óþjóðalýð með öllum hans
morðvélum af landi voru. Það dugar ekki að láta íslenska hermangara-
þjóna blinda þjóð vora með blekkingunni um „varnirnar“.
Með kjarnorkuvopnunum var hægt að drepa hvern jarðarbúa sex
sinnum.
Gróöafíkn vopnaklíkunnar, sem enn ræöur Bandaríkjunum var svo gífur-
leg aö framleitt var margfalt meir en þurfti, enda borgaði ríkiö oft tíu sinnum
meir en kostaöi aö framleiða.