Lesbók Morgunblaðsins - 24.11.2007, Blaðsíða 1
ÆVISAGAN Í ÁR!
Hér segir Sveinn í Kálfskinni frá því þegar
hann: -var fóðurmeistari á
dönskum búgarði og vann með amerískum
indíánum á Keflavíkurflugvelli
-var tekinn í landhelgi í Jórdaníu á
ólöglegri siglingu á seglbretti
-svaf í svítu á diplómatahóteli í Berlín og lá
úti í grenjandi stórhríð, einn og týndur uppi
á öræfum Íslands
-ók í brynvörðum bíl um Bronx og Harleem
og sat á spjalli við þriggja
kvenna ættarhöfðingja í Afríku
-bjó til bæði flugvöll og stöðuvatn upp á
eigin spýtur
- seldi ferðamönnum allt frá slori og
fjósalykt upp í þyrluferðalög.
holar@simnet.is
M
bl
9
14
43
2
Þetta og margt fleira í þessari
bráðskemmtilegu ævisögu Sveins í
Kálfskinni; ævintýramannsins sem aldrei
hefur séð eftir neinu og ætlar, hvað sem
hver segir, að byggja kláfferju upp á
Vindheimajökul áður en yfir lýkur.
lesbók
BANNFÆRÐUR MAÓ
SEGIR BÓK JUNG CHANG OG JON HALLIDAY UM MAÓ
SÖGU SEM EINHVERJIR VILJA EKKI AÐ ÞÚ LESIR? » 12
Stundum er þó ekki laust við að maður sakni uppgjafarinnar andspænis tungumálinu » 2
Morgunblaðið/Kristinn
Einar Már Guðmundsson „Vínið var minn andi en nú er andinn mitt vín,“ segir skáldið. » 4
Eftir Þröst Helgason
vitinn.blog.is
Ég fer ekki ofan af því aðbókmenntaviðburður árs-ins er útkoma margramjög sterkra ljóðabóka
sem nefndar hafa verið í þessum dálki
áður. Þetta verða ljóðajól.
Minna fer fyrir skáldsögunum enn
sem komið er þó að vissulega séu þar
öflugar bækur á ferð líka eins og
Himnaríki og helvíti eftir Jón Kalman
Stefánsson, Sandárbókin eftir Gyrði
Elíasson, Rimlar hugans eftir Einar
Má Guðmundsson og Óreiða á striga
eftir Kristínu Mörju Baldursdóttur.
Tveir ljóðadiskar sem komnir eru
út hjá því ágæta forlagi Dimmu fara
ekki hátt í bókaflóðinu en þeir eru
gott og öðruvísi innlegg í ljóðaútgáf-
una. Diskarnir innihalda annars veg-
ar ljóð eftir Óskar Árna Óskarsson
lesin af höfundi ásamt tónlist Sunnu
Gunnlaugsdóttur og hins vegar ljóð
eftir Sigurð Pálsson lesin af höfundi
ásamt tónlist Jóels Pálssonar.
Ekki er beinlínis um að ræða ljóð
og djass eins og bítskáldin stunduðu á
sjötta og sjöunda áratugnum þar sem
ljóðskáld lásu við undirspil djassins,
svinguðu í raun með tónlistarmönn-
unum, tóku upp takta þeirra og jafn-
vel orðfæri í þeim tilgangi að skapa
eitthvað nýtt.
Óskar Árni og Sigurður lesa upp á
milli þess sem Sunna og Jóel leika
tónlist sína. Þarna verður samt til
eitthvert dularfullt samspil sem er
ekki auðvelt að útskýra. Og kannski
er það galdurinn á bak við þessa
huggulegu útgáfu; það er eins og allt í
einu opnist dyr milli heima, eins og
segir í einu ljóði Óskars Árna.
Ljóðin eru heldur ekki beinlínis í
ætt við skáldskap bítskáldanna sem
var yfirlýsingaglaður, eins konar
játningar. Báðir flytja þeir Óskar
Árni og Sigurður áður útgefin ljóð,
Óskar Árni úr sex bókum en Sig-
urður ljóðabálkana Árstíðarsólir úr
fyrstu bók sinni Ljóð vega salt (1975)
og Sumir dagar Sumardagar úr bók-
inni Ljóð vega menn (1980). Og báðir
eru þeir borgarskáld, Reykjavík-
urskáld en nálgast hana með ólíkum
hætti, skynja hana með ólíkum hætti,
Óskar Árni með augunum („Ég hef
aðeins þessi augu“), Sigurður með
tungumálinu.
Og tónlist Sunnu og Jóels er heldur
ekki beinlínis sú framsækna djass-
tónlist sem bítskáldin lásu við heldur
kannski frekar í ætt við þá tónlist sem
Carl Möller lék undir lestri íslenskra
ljóðskálda eins og Jóhanns Hjálm-
arssonar og Nínu Bjarkar Árnadótt-
ur fyrst snemma á áttunda áratugn-
um, ljóðrænar stemningar.
Þetta er vel heppnuð útgáfa.
MENNINGARVITINN
Dyr milli heima
Laugardagur 24. 11. 2007
81. árg.