Morgunblaðið - 23.01.2007, Qupperneq 22

Morgunblaðið - 23.01.2007, Qupperneq 22
menntun 22 ÞRIÐJUDAGUR 23. JANÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ M arkmiðið var að rann- saka pílagrímaleiðir á Ítalíu og á Íslandi og að hvetja nem- endur til að kynnast landi og menningu beggja þjóða. Snemma á árinu hófu nemendur MK undirbúningsvinnu með því að kynna sér ítalskt mál, sögu Ítalíu, ástarsögu Rómeó og Júlíu, kvik- myndir Fellinis og dásemdir ítalskr- ar matargerðar,“ segir Neil McMa- hon, fornleifafræðingur ensku- kennari við MK. Á dimmum og köldum mars- morgni lögðu íslensku nemendurnir svo í’ann og næstu tvær vikurnar nutu Íslendingarnir gestrisni ítalskra fjölskyldna. Nemendur tóku þátt í ítölskunámi og vettvangsferðum um Brescia, þar sem minjar frá tímum Rómverja voru skoðaðar ásamt hinni frægu dómkirkju Duomo Nuevo, sem er sú þriðja hæsta á Ítalíu. Eftirminnileg ferð var farin til hinnar fallegu eyjar Monte Isola á miðju Iseovatni. Fara þurfti með gamalli lest frá Brescia til bæjarins Iseo og sigla þaðan til eyjarinnar í einstakri náttúrufegurð. Dagsferðir voru farnar til Veróna og Feneyja. Heimaslóðir Júlíu voru heimsóttar í Veróna þar sem rómantískir gestir hengja gjarnan ástarbréf á húsvegg hennar á meðan aðrir láta sér nægja að snerta hægra brjóst hennar sem á að vera tákn um gæfu í lífinu. Sigling, klifur og ólífutré Íslendingarnir lögðu svo ásamt ítalska hópnum af stað í þriggja daga göngu norður að Gardavatni á sól- ríkum laugardegi. Markmið ferð- arinnar var að líkja eftir gönguleið- inni, sem pílagrímar fóru á öldum áður þar sem farið var austur yfir Norður-Ítalíu til Feneyja og þaðan var siglt til hinnar helgu borgar, Jer- súsalem. Ferðalagið hófst nærri bænum Salo og eftir nokkurra tíma klifur í gegnum þykkt skóglendi gátu ferða- langarnir litið um öxl og notið útsýn- isins yfir vatnið og bæinn. Ef til vill stóð einn heimamanna, uppfinn- ingamaðurinn Gasparo de Salo, hér í þessu sama skóglendi á 16. öld og valdi sér timbur í fiðlur sínar sem síð- ar urðu heimsfrægar. Hádegismatur var snæddur í kærkomnum skugga ólífutrjánna áður en ferðinni var haldið áfram. Þá var gengið í gegn- um lítil, sofandi þorp, eins og San Bezzuglio og San Michele, en eftir því sem lengra var farið breyttist landslagið úr litlum hlíðum yfir í stórfenglega dali. Það var þreyttur hópur pílagríma sem loks settist til borðs um kvöldið í fjallaskálanum Casa di Luseto, þar sem boðið var upp á þjóðlega rétti. Kirkja og hart klausturgólf „Snemma næsta morgun var ferðalaginu haldið áfram í gegnum yndisleg lítil þorp og altari helguð Maríu mey og dýrlingunum. Áfangastaðurinn var hinn forni einsetustaður San Valentino, þar sem afskekkt kirkja stendur hátt í fjallshlíð. Það var mikil þrautaganga að komast að kirkjunni því hún var vel falin inni í skógi en kyrrðin, sem ríkti yfir svæðinu, var mikil og gef- andi. Á leið niður fjallshlíðina komum við til bæjarins Gargnano þar sem sofið var á hörðu gólfi klausturs, en hvíldin var kærkomin göngumóðum ferðalöngum. Á þriðja degi göngunnar lá leiðin um hið fallega svæði í kringum Gardavatnið þar sem horft var til snævi þakinna tinda út við sjóndeild- arhringinn. Þar hófst lokasprett- urinn niður veg, sem bar nafnið „Vegur krossins“ sem þótti einkar viðeigandi. Örþreyttir göngumenn tóku svo rútu aftur til Brescia þar sem unnið var saman í hópum að verkefni um ferðina. Nemendur leit- uðust við að svara spurningunni um hvernig það var að vera pílagrímur á miðöldum. Og ekki stóð á svörum. Nemendur voru sammála um að margt gæti bjátað á í svo langri ferð, svo sem óttinn við að villast, tungu- málaörðugleikar, skortur á mat og vatni á leiðinni, þreyta, jafnvel veik- indi eða slys. Aftur á móti er ógleym- anlegt að fullnægja ævintýraþránni, upplifa nýja staði, lönd og menningu, finna tengslin, sem mynduðust á milli hópanna á göngunni og síðast en ekki síst, sú tilfinning að hafa sigrast á sjálfum sér og lokið göngunni. Spænsku tröppurnar Eftir tveggja vikna dvöl á Norður- Ítalíu var kominn tími til að yfirgefa Brescia og fara til Rómar. Farið var suður með lest þar sem íslensku nemendurnir sáu norðrið bráðna inn í suðrið, eins og Henry James orðaði það. Í Rómaborg fengu nemendur tækifæri til að skoða þær mörgu sögufrægu byggingar, sem eru í borginni, meðal annars Spænsku tröppurnar sem eru ekki langt frá norðurinnganginum, þar sem píla- grímar miðalda gengu inn í borgina. Það var vel við hæfi að ferðin tæki enda í Róm þar sem svo margir þreyttir pílagrímar enduðu ferð sína þar á öldum áður. Þau áhrif, sem þessi stórfenglega borg hafði á Niku- lás ábóta Bergsson frá Munka- Þverá á miðri 12. öld, voru líklega jafnsterk þeim áhrifum, sem hún hafði á þennan hóp ungra, íslenskra pílagríma nú á dögum,“ segir Neil McMahon. Sturtubað Vaskir ítalskir og íslenskir drengir fengu á sig kalda sturtubunu úr næsta fossi. Þjóðfélagsmálin Íslensku nemarnir Bjarki og Egill tóku eldri konur tali á gangi í ítölsku þorpi. Göngustafirnir Íslenskir pílagrímar upp af Gardavatni þar sem nokkrir pílagrímar eru með göngustafi, eitt helsta tákn pílagríma í gegnum aldirnar. Í fornum heimildum er stafurinn sagt hafa tvöfalt notagildi, til stuðnings göngu- manninum og til að verjast úlfum og hundum. Á táknrænan hátt varði hann pílagríma gegn vélabrögðum djöfulsins. Andi pílagrímanna sveif yfir vötnum Sextán nemendur og tveir kennarar frá Mennta- skólanum í Kópavogi tóku nýverið þátt í Kómeníus- ar-verkefninu „Fornar pílagrímaleiðir í Evrópu enduruppgötvaðar“ með ítölskum skólahópi frá Brescia. Jóhanna Ingv- arsdóttir spurði annan fararstjórann, Neil McMahon, út í förina. join@mbl.is SVOKALLAÐIR prótínkúrar í megrunar- skyni geta skapað nýja hættu í stað þeirrar sem fylgir því að vera of þungur að því er forskning.no greinir frá. Lengi hefur verið vitað að offita getur aukið líkur á krabbameini. Síðustu ár hafa megrunarkúrar sem byggja á mikilli prót- ínneyslu, s.s. hinn svonefndi Atkinskúr, not- ið vinsælda. Ný rannsókn sýnir hins vegar að of mikil prótínneysla getur aukið hætt- una á tegundum krabbameins sem ekki tengjast offitu. Kyrrsetufólk og grænmetisætur Rannsóknin var gerð við Washington-há- skóla í Bandaríkjunum en í henni var fylgst með þremur hópum fólks um nokkurt skeið. Í fyrsta hópnum voru 21 grannur einstak- lingur sem neytti grænmetisfæðis með lágu prótíninnihaldi auk hráfæðis. Annar hópurinn samanstóð af 21 lang- hlaupara. Þeir neyttu vestrænnar fæðu sem innihélt fleiri kaloríur og meira prótín en grænmetisæturnar. Þar sem þeir hlupu yfir 75 kílómetra á viku voru þeir þó ekki þybbn- ari en þær. Í þriðja hópnum var fólk sem lifði kyrr- setulífi en í mataræði þess var meira af sykri, unnum kornvörum og dýraafurðum en hjá hinum tveimur. Niðurstöðurnar sýndu að í blóði grænmet- isætanna og hlauparanna var minna af svo- kölluðum plasma-vaxtarefnum og ákveðnum hormónum sem eru tengd krabbameins- hættu. Hins vegar sýndi sig að grænmet- isæturnar sem neyttu minnst af próteini höfðu áberandi minna af ákveðinni tegund plasma-vaxtarefnis, en jafngrannir hlaupar- ar. Vísindamennirnir segja þetta vísbend- ingu um mikilvægi þess að takmarka magn prótíns í fæðunni. heilsa Prótín er best í hófi Morgunblaðið/Golli Gott í hófi Kjöt er prótínrík fæða og segja vísindamenn nú mikilvægt að takmarka magn prótíns í fæðunni.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.