Morgunblaðið - 25.04.2007, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 25.04.2007, Blaðsíða 16
16|Morgunblaðið Bílar hafa áhrif á umhverfiðog við berum öll á einn eðaannan hátt ábyrgð á um-hverfinu. Það er því sam- félagsleg skylda okkar að tryggja okkur og komandi kynslóðum líf- vænlegt og heilbrigt umhverfi. Sú ábyrgð tengist öllu lífsferli hvers bíls – að meðtalinni framleiðslu hans, eldsneytiseyðslu og förgun þegar hlutverki hans er lokið. En hvernig finnst Agli Jóhannssyni framkvæmdastjóra Brimborgar og formanni Bílgreinasambandsins, að við ættum að uppfylla þessa ábyrgð? Margir samverkandi þættir „Það gerum við með endurvinnslu hinna ýmsu efna og með því að draga úr losun skaðlegra loftteg- unda eins og koltvíoxíðs og metans sem eru einmitt svokallaðar gróð- urhúsalofttegundir,“ svarar Egill og það er augljóst að efnið er honum hugleikið. „Þó er mikilvægt í þessu samhengi að átta sig á að það eru margir samverkandi þættir sem hafa gert það að verkum að magn gróðurhúsalofttegunda hefur aukist. Notkun bíla er aðeins hluti af vand- anum og því þarf lausnin að vera al- menn og hafa áhrif á fleiri sam- göngutæki en bíla og einnig á aðra framleiðslu sem losar gróðurhúsa- lofttegundir. Allir eru sammála um að lausnir í umhverfismálum verða að vera raunhæfar og því er mjög mikilvægt að lausnin sem snýr að bílum náist í víðtækri sátt milli fjöl- margra aðila sem tengjast bílgrein- inni en það eru t.d. ríkisstjórnir, bílaframleiðendur, olíufélög, vís- indamenn, framleiðendur rafgeyma og margir fleiri, þar á meðal bílaum- boð. Um leið er mikilvægt að allar staðreyndir séu uppi á borðinu í svona mikilvægri umræðu og að öll hugtök séu rétt skilgreind.“ Gróðurhúsáhrifin vekja ugg Tvennt hamlar helst fjölgun vist- vænna bíla að sögn Egils. „Í fyrsta lagi er framleiðslan og tæknin of skammt á veg komin og kostnaðurinn er ennþá alltof hár. Í öðru lagi er hinu vandamálinu lýst með spurningunni „Hvort kemur á undan, eggið eða hænan?“ Með því er átt við að ekki er hægt að flytja inn vistvæna bíla sem ganga fyrir nýjum orkugjöfum því dreifikerfi fyrir nýja orkugjafa er ekki til stað- ar. Og ekki er hægt að hefja dreif- ingu á nýjum orkugjafa því bílana vantar. Vandinn vegna gróðurhúsa- áhrifa er ögrandi áskorun.“ Að sögn Egils eru vísindamenn um allan heim sammála um að vax- andi gróðurhúsaáhrif séu sá þáttur umhverfismálanna sem mestan ugg vekur. En hvernig eru gróðurhúsa- áhrifin? „Jörðin er umlukt gróðurhúsa- lofttegundum og sú mikilvægasta er vatnsgufa. Þar á eftir kemur loftteg- undin koltvíoxíð (CO2) sem mað- urinn hefur mest áhrif á og einnig er nefnt koltvísýringur. Metan telst líka til gróðurhúsalofttegunda en orðið gróðurhúsalofttegund er þann- ig til komið að þær virka á sama hátt og gler í gróðurhúsi: Sólargeislarnir smjúga í gegnum glerið og hita upp jarðveginn. Glerið í gróðurhúsinu kemur í veg fyrir að hluti varmans komist aftur út og þess vegna safn- ast hitinn upp í húsinu. Gróðurhúsa- lofttegundirnar hafa nákvæmlega sömu áhrif á gufuhvolf jarðarinnar – þær hleypa sólargeislunum inn en koma í veg fyrir að varminn sleppi út aftur. Við höfum samt þörf fyrir gróðurhúsaáhrifin því koltvíoxíð er nauðsynlegt öllu lífi á jörðinni enda gætu plöntur ekki þrifist án þess og án þess væri meðalhitinn á jörðinni u.þ.b. 15 gráður undir frostmarki. Eftir því sem meira magn er brennt af jarðefnaeldsneyti, t.d. olíu, jarð- gasi og kolum, því meira stækkar lag gróðurhúsalofttegunda í gufuhvolf- inu. Aukin einangrun umhverfis jörðina veldur því að meðalhitinn hækkar smátt og smátt. Afar erfitt er að átta sig á afleiðingunum en hins vegar finnst ekki sá vís- indamaður á sviði loftslagsvísinda sem trúir því að hækkandi meðalhita fylgi eitthvað gott. En nú hefur hita- stigið á jörðinni hækkað og lækkað sitt á hvað í aldanna rás. Hvernig getum við verið svo viss um að við séum ekki á leið inn í náttúrulegt hlýindaskeið? Hægt er að mæla, með þó nokkurri nákvæmni, með- alhitastigið milljónir ára aftur í tím- ann. Hitastigið er lesið af borkjarna frá Suðurskautslandinu. Þar sést hver meðalhitinn hefur verið á hin- um ýmsu tímum jarðsögunnar og hann er vissulega mismikill því skipst hafa á ísaldir og hlýskeið. Í ljós kemur að þessar sveiflur hafa ævinlega fylgt hægfara mynstri sem virðist alltaf vera eins. Ef við lítum hins vegar á þróun síðustu aldar er enginn vafi á að hitinn hefur aukist miklu hraðar en áður eða tíu sinnum hraðar,“ segir Egill. Losun koltvíoxíðs (CO2) Koltvíoxíð er eins og áður segir sú gróðurhúsalofttegund sem mað- urinn hefur mest áhrif á og losnar meðal annars við brennslu á jarð- efnaeldsneyti en eins og kunnugt er framleiðum við bæði bensín og dísil- olíu úr jarðolíu og því teljast báðar þessar tegundir eldsneytis jarð- efnaeldsneyti. Þegar við brennum bensíni eða dísilolíu í bílunum losnar koltvíoxíð sem ekki er náttúrleg hringrás. Koltvíoxíðið sem þannig losnar fer út í andrúmsloftið og eyk- ur enn við einangrunina sem bundin er í lofthjúpnum. „Til að skilja hvað við er átt með náttúrulegri hringrás og varanlegu koltvíoxíði er auðveldast að hugsa sér æviskeið trés. Til að byrja með er tréð einungis lítil planta en á 100– 150 árum verður það að stóru tré. Í rauninni er allur sá lífmassi sem við blasir þegar við horfum á tréð kolt- víoxíð sem það hefur tekið til sín með ljóstillífun og breytt því í trjá- massa. Þegar tréð deyr fellur það til jarðar og með tímanum fúnar það og rotnar. Þegar viðurinn eyðist fer jafn mikið af koltvíoxíði út í and- rúmsloftið og tréð tók til sín meðan það var að vaxa. Þetta sama kolt- víoxíð fer svo í önnur tré sem eru í vexti og þannig er það liður í nátt- úrulegri hringrás sem heldur stöð- ugt áfram. Etanól er lífrænt elds- neyti (líf-etanól) og hluti af þessari hringrás. Við framleiðslu líf-etanóls er úrgangur nýttur frá skógarhöggi og landbúnaði. Í þessum úrgangi er sykur. Sykrinum er breytt í líf- etanól. Þegar við ökum bílum sem brenna líf-etanóli fer koltvíoxíð út í andrúmsloftið eins og áður en þó aldrei í meira magni en tréð hafði safnað í sig á æviskeiði sínu,“ segir Egill. „Við höfum sem sagt fengið að láni koltvíoxíð úr náttúrulegri hring- rás. Koltvíoxíð frá jarðefnaeldsneyti er hluti af svokallaðri „opinni hring- rás“ en varanlegt koltvíoxíð er hluti af „lokaðri hringrás“. Í lokuðu hringrásinni er um að ræða koltvíox- íð úr líf-etanóli. Þar binst koltvíox- íðið í gróðri jarðar aftur og aftur endalaust. Í opnu hringrásinni, þar sem koltvíoxíð úr bensíni og dísilolíu kemur við sögu, kemur koltvíoxíðið úr olíulindum langt undir yfirborði jarðar. Og þar sem ekki er til nógu mikill gróður til að binda koltvíoxíðið hleðst það upp í andrúmsloftinu. Því umfram magnið af koltvíoxíði á enga greiða leið nema út í lofthjúp jarðar og eykur þar með gróðurhúsaáhrif- in. Í kjölfarið hækkar svo með- alhitastig lofthjúpsins. En hver er þá lausnin?“ Egill segir aðrót vandans sé brennsla á orkugjöfum sem verða til úr jarðefnaeldsneyti, þ.e. bensíni, dísilolíu eða kolum, og því hljóti lausnin að felast í því að hætta að brenna þessu orkugjöfum og finna nýja. „Það er nokkuð augljóst,“ segir Egill,“ en vandinn liggur einmitt í því að gífurleg verðmæti eru bundin í núverandi bílaflota, fram- leiðslukerfum og ekki síður í dreifi- kerfum orkugjafanna, þ.e. bens- ínstöðvum, olíuhreinsunarstöðvum, o.s.frv. Því þarf bæði að finna lausn til skamms tíma og langs tíma.“ Mögulegar lausnir „Lausnin felst í því að þróa nýjar gerðir véla sem ganga fyrir orku- gjöfum sem annaðhvort losa veru- lega minna af koltvíoxíði eða losa alls ekkert koltvíoxíð. Mörg verkefni eru í gangi hjá fjölmörgum stofnunum og fyrirtækjum um allan heim sem miða að því að þróa tækni vélanna. Ljóst er að vélar sem styðjast al- gjörlega við nýja orkugjafa verða ekki fjöldaframleiddar á samkeppn- ishæfu verði fyrr en um 2020.“ Hann segir að núverandi lausnir og þær lausnir sem komi á markað á næstu árum, þ.e. tvíorkubílar, brúi í raun bilið á milli núverandi og vænt- anlegra orkugjafa. Tvíorkubílar dagsins í dag gangi fyrir tveimur orkugjöfum. Þeir séu hluti af þessari brú inn í framtíðina. Þær lausnir sem séu á markaði í dag séu tvíorku- bílar sem gangi fyrir etanóli, metani eða rafmagni ásamt bensíni. En þró- un vetnisbíla sé styttra á veg komin. „Við hjá Brimborg höfum alltaf verið mjög meðvituð um umhverfi okkar og náttúruna. Það er ekkert nýtt fyrir okkur. Forystugenið er okkur enda í blóð borið. Sjálft merki Brimborgar stendur meira að segja fyrir græn gildi. Því við skilgreinum grænt sem vænt og vænt er öruggt. Frá vænum samskiptum manna í millum til vænna samskipta manna og náttúru. Virkni grænna gilda má orða sem „örugga hringiðu eilífra lífsgæða“ – sem er jú kjarninn í allri umhverfisvernd. Þess vegna er hringurinn í merki Brimborgar grænn á litinn,“ segir Egill og bros- ir. Hann segir að vistvæn hugsun sé greypt í sjálft merki fyrirtækisins og órjúfanlegur hluti af menningu fyr- irtækisins og slagorðinu „öruggur staður til að vera á“. „Stefna okkar hefur alltaf verið vistvæn í víðum skilningi þess orðs. Við viljum vera bæði öruggur vinnustaður og örugg- ur kaupstaður fyrir fólk sem vill aukin lífsgæði og vellíðan. Það felur um leið í sér að sóknargildi okkar eru vistvæn.“ Beislum orkuna af ábyrgð Morgunblaðið/Ómar Hugsjónir Egill Jóhannsson við Ford C-Max. Morgunblaðið/Ómar Vistvænn Ford C-Max er fáanlegur í líf-etanól útfærslu og kallast þá Ford C-Max FlexiFuel. Hann losar 75% minna af koltvíoxíði en sambærilegur bensínbíll og svifryk er vart mælanlegt. Wieck Tvíorka Ford Motor Company kynnti nýlega Ford Edge HySeries vetnis tengil-tvíorkubíl með vetnisvél. Tvíorkubílar sem ganga fyrir líf- etanóli og bensíni eru nú þegar til og orðnir gríðarlega vinsælir í Sví- þjóð. Líf-etanól má framleiða úr jurtum eins og sykurreyr eða korni. Sífellt algengara er þó að fram- leiða það úr lífmassa eins og t.d. í Svíþjóð þar sem það er framleitt úr því sem til fellur úr skógarhöggi. Í raun má framleiða líf-etanól úr hvaða lífmassa sem er, t.d. grasi og lúpínu. Nýjar aðferðir við framleiðslu á líf-etanóli tryggja að það er um- hverfisvænt og ekki þarf jarð- efnaeldsneyti til að framleiða það. Íslenskir vísindamenn vinna nú að rannsóknum á möguleikum að vinna líf-etanól úr lífmassa með notkun hitakærra örvera úr hver- um. Dreifikerfið er tiltölulega einfalt Stærsti kosturinn við líf-etanól er að lausnin á dreifingu eldsneytisins er tiltölulega einföld. Hægt er að nota núverandi bensínstöðvar með sáralitlum breytingum. Það sem gerir þessa lausn fýsi- legri en aðrar er að þegar vetn- isbílar verða að veruleika þarf að- eins að setja upp einfaldan búnað á bensínstöðvarnar sem breytir líf- etanóli í vetni. Þessi kostur er því eins og snið- inn að íslenskum aðstæðum. Kosturinn við að nota líf-etanól sem eldsneyti er sá að einfalt er að breyta nútíma bensínbílum þannig að þeir geti nýtt líf-etanól. Et- anólbílar kosta svipað og hefð- bundnir bensínbílar. Víða í Evrópu og Bandaríkjunum eru komnir á markað bílar sem ganga fyrir blöndu af etanóli og bensíni og algengast að notað sé E85 sem þýðir 85% etanól og 15% bensín. Sama eldsneytiskerfi er notað fyrir báða orkugjafa. T.d. sami eldsneytistankur. Tæknin er ódýrari en önnur tví- orkutækni. Ford C-Max FlexiFuel er gott dæmi um bíl sem gengur fyrir blöndu líf-etanóls og bensíns. Vélin getur brennt 85% etanóls og 15% bensíns (E85) eða hverri annarri blöndu þessara tveggja eldsneyt- istegunda. Etanólbíllinn lítur eins út og bensínbílinn. Einu breyting- arnar sem gerðar hafa verið á bíln- um eru þær að vélartölvan er mun öflugri og getur numið blöndu líf- etanóls og bensíns og breytingar á henni. Vélartölvan getur gert miklu flóknari útreikninga en tölva í venjulegum bensínbíl. Innspýting- arspíssarnir geta unnið á miklu stærra sviði. Þetta þýðir að tölvan skynjar ævinlega hlutfallið milli bensíns og líf-etanóls í geyminum, hvert sem hlutfallið er, og sendir boð til spíssanna í samræmi við það. Þannig fást hámarksafköst og lág- markseyðsla og þess vegna skiptir ekki máli þó blöndunin sé ekki allt- af eins. Etanól- bílar 4 tæknilegar út- færslur á umhverf- isvænum bílum Morgunblaðið/Kristján Etanólframleiðsla Hugmyndir hafa verið settar fram um að fram- leiða etanól í Mývatnssveit og nota það sem íblendi í bensín.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.