Morgunblaðið - 02.05.2007, Page 33

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. MAÍ 2007 33
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Geir Harðarson
Í dag verður til
moldar borin Erna
mágkona mín, eftir
stutta sjúkrahúslegu. Það er ekki
lengra síðan en í janúar að hún fylgdi
systur minni og tvöfaldri mágkonu
sinni til grafar, en þá var nýbúið að
greina hennar sjúkdóm. Hún var
heima eins lengi og hægt var, fjöl-
skyldan hjálpaðist að og hún fékk
góða aðstoð frá Karítas heimahjúkr-
un. Lína systir var gift bróður Ernu,
honum Bjargmundi, sem lést árið
1961. Síðar giftist Pétur bróðir okkar
henni Ernu þannig að það var ekki
langt að fara í makavali hjá þeim.
Hún Erna var ekki allra, var frekar
hlédræg og leið best heima hjá sér
seinni árin eða austur í sumarbústað.
Hér áður fyrr fóru Pétur og Erna
mikið með börnin sín og fleiri börn í
útilegur og á skíði og var þá Jóseps-
Erna Sigrún
Sigurðardóttir
✝ Erna SigrúnSigurðardóttir
fæddist í Reykjavík
1. febrúar 1932.
Hún lést á krabba-
meinsdeild Land-
spítalans við Hring-
braut 22. apríl
síðastliðinn og var
útför hennar gerð
frá Bústaðakirkju
30. apríl.
dalur efst á blaði. En
hestamensku lét Erna
vera eftir að hafa dott-
ið af baki, lét Pétur og
dæturnar um það. Bú-
staðavegur 95 var allt-
af hús stórfjölskyld-
unnar, foreldrar Ernu
byggðu húsið og þar
hefur alltaf verið pláss
fyrir alla og þannig er
það ennþá, alltaf er
einhver sem þarf að
gista um lengri eða
skemmri tíma og þótti
Ernu það ekki leiðin-
legt. Auður dóttir þeirra og hennar
fjölskylda býr nú á efri hæðinni.
Hérna áður fyrr var alltaf farið á
árshátíðir í síðkjólum og fórum við
þá öll saman, Erna var stórglæsileg;
minnti mig á Audrey Hepburn. Það
tók margar vikur að breyta og laga
dressin fyrir böllin og var þá lánað
sitt á hvað, þessu stússi fylgdi mikil
tilhlökkun. Á þeim tíma var ekki far-
ið nema tvisvar til þrisvar á vetri. Ég
vil þakka Ernu fyrir samfylgdina öll
þessi ár og óska henni góðrar ferðar,
þær verða trúlega samferða í „sólar-
landaferðina“ mágkonurnar. Við
Ingvi og börnin okkar sendum Pétri
og fjölskyldunni innilegar samúðar-
kveðjur. Guð veri með þér.
Agnes Kjartansdóttir.
Elsku afi.
Okkur systkinin
langar að kveðja þig
með nokkrum orðum. Það er erfitt
að hugsa til þess að þú sért farinn
frá okkur. Við búum nú í Bandaríkj-
unum og hittum þig síðast fyrir ári.
Sem betur fer áttum við margar
samverustundir þegar við vorum
yngri og áttum heima á Íslandi. Afi
var stoltur af öllum barnabörnunum
sínum og var vakinn og sofinn yfir
velferð þeirra.
Afi var sannkallaður útivistarg-
arpur og hafði sérstaklega gaman
að hjólreiðum. Oft kom hann hjól-
andi úr miðbænum að heimsækja
okkur alla leið í Mosfellsbæ og eins í
Kópavoginn þegar við bjuggum þar.
,,Afi er kominn!“ heyrðist þá gjarn-
an kallað og ekki bara af okkur
systkinunum. Komu afa var nefni-
lega líka fagnað af vinum okkar og
leikfélögum því afi hafði gjarnan
meðferðis mikið af sleikipinnum eða
ís og auðvitað fengu allir sinn
skammt.
Afi var duglegur að sjá til þess að
við gætum nú hjólað líka, hann gaf
Anton Viggó
Björnsson
✝ Anton ViggóBjörnsson fædd-
ist í Hafnarfirði 30.
júní 1932. Hann
andaðist á Landspít-
alanum við Hring-
braut 12. mars síð-
astliðinn og var
honum sungin
sálumessa frá
Jósefskirkju í Hafn-
arfirði 23. mars.
Kjartani sitt fyrsta
hjól og dyttaði oft að
hjólum okkar þegar
þess þurfti.
Pabbi sagði okkur
oft frá útilegum sem
hann og afi fóru í þeg-
ar pabbi var lítill.
Seinna vorum við svo
heppin að fá að fara
með afa í útilegur. Við
munum til dæmis eftir
ferð í Þórsmörk en
þar var afi í essinu
sínu.
Afi Anton lagði allt-
af mikla áherslu á að við stunduðum
skólann. Hann hvatti okkur sérstak-
lega til dáða í stærðfræðinni enda
tæknifræðingur að mennt og gat
hjálpað okkur þegar á þurfti að
halda.
Við vitum að mömmu fannst oft
gott að eiga afa að þegar við vorum
lítil og pabbi á sjónum. Þá fylgdist
afi vel með öllu og kom gjarnan og
aðstoðaði þegar þess þurfti með. Nú
eða þá að hann kom hjólandi og fór
með okkur út á róló.
Mamma sagði okkur að í síðasta
skiptið sem hún talaði við afa í sím-
ann spurði hann frétta af okkur eins
og alltaf og vildi vita hvort barna-
börnin væru nokkuð að týna ís-
lenskunni.
Okkur þykir svo vænt um þig og
munu minningarnar um þig lifa
áfram með okkur. Elsku afi, takk
fyrir allt,
Þín barnabörn,
Kjartan Smári, Egill, Hall-
dóra og Helga Anna.
Elsku amma mín.
Mér finnst það vera
mjög fjarlægt að setj-
ast niður og skrifa
minningarorð um þig, vegna þess að
ég hélt að þú yrðir með okkur miklu
lengur.
Undanfarna daga hafa margar
minningar komið upp í hugann. Þau
skipti sem ég gisti hjá þér á Smiðju-
stígnum, hrossakjötsát um miðjar
nætur og heitt kakó í morgunmat.
Eftir að þú fluttir í kjallarann til
okkar var alveg yndislegt að vita af
þér niðri, vita að ég gæti komið til
þín, vita að ég fengi alltaf sama
elskulega viðmótið frá þér, amma
mín.
Allar þær minningar sem ég á um
þig, elsku amma, mun ég geyma með
mér og vera dugleg að rifja þær upp
og hugsa til þín.
Núna ert þú komin til afa sem þú
misstir þegar þú varst svo ung og
hann verður ánægður að fá þig til
sín.
Hann Guð hann mun þess gæta
þú getir sofið rótt,
hann lætur ljóssins engla
lýsa þér um nótt.
(Kristján Hreinsson)
Sonja.
Sigurveig Jónsdóttir
✝ Sigurveig Jóns-dóttir fæddist í
Eskifjarðarseli 8.
september 1923.
Hún lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu í
Neskaupstað 24.
apríl síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Eskifjarð-
arkirkju 30. apríl.
Elsku amma! Skrít-
ið að hugsa til þess að
þú ert farin, þetta
gerðist nú allt ein-
hvernveginn svo fljótt.
Gott er samt að vita að
þú ert nú komin í
faðminn hans afa.
Við bræðurnir eig-
um nú margar sömu
minningarnar um þig
elsku amma. Tengjast
þær nú flestar hverjar
Smiðjustígnum og
þeim ófáu stundum
sem við eyddum þar.
Smiðjustígurinn var nú yfirleitt
stoppustöð okkar bræðranna á leið
upp fjallið, heim til okkar, og oftar en
ekki varð nú raunin sú að lengra var
ekki haldið þann daginn. Eyddum
við þá kvöldinu með þér þar sem þú
varst oftar en ekki að spila við okkur
Löngu vitleysu, gefa okkur appels-
ínu með sykurmola í eða hvað það
sem unga drengi langaði að gera.
Áður en farið var að hátta var farið
með faðirvorið og lá síðan leiðin í
plássið hans afa þar sem mjúkar og
hlýjar hendur hjálpuðu okkur að
finna draumalandið. Eftir góðan
nætursvefn varst þú alltaf vöknuð á
undan og búin að hita kakó og rista
fyrir okkur brauð.
Við bræðurnir stoppuðum nú ekki
lengi á æskuslóðunum heldur héld-
um ungir á vit ævintýranna og þar af
leiðandi voru stundirnar með þér
alltof fáar.
Eftir að þú fluttir í kjallarann hjá
mömmu og pabba var alltaf yndis-
legt að koma þangað í heimsókn.
Niður í kjallara var rölt oft á dag og
þar fékk maður alltaf þessa notalegu
tilfinningu, þ.e. svona tilfinningu
sem flestir ættu að þekkja eða ekta
ömmu-tilfinningu, það er góð tilfinn-
ing.
Strákarnir okkar, þeir Birgir
Gauti, Einar Fannar og Gísli, voru
allir svo heppnir að fá að kynnast
þér, ömmu löngu, og eyddu þeir
ófáum stundum niðri í kjallara hjá
þér við dunda sér í leik. Þú varst allt-
af boðin og búin að gefa þér tíma
með þeim og leyfa þeim að kynnast
þessum hlýhug sem þú hafðir að
gefa. Ömmu löngu verður sárt sakn-
að af strákunum okkar.
Það var gott að koma um páskana
síðastliðnu og fá að kveðja þig. Að
halda í hendurnar á þér og faðma þig
er eitthvað sem við munum geyma
með okkur alla tíð.
Elsku besta amma, takk fyrir allar
stundirnar sem þú gafst okkur. Þín
verður sárt saknað af öllum fjöl-
skyldumeðlimum okkar og veit ég að
litlu strákunum mun finnast það
skrýtið að þú sért ekki lengur hjá
okkur. En eitt er víst að þeir munu
vilja fara niður í íbúðina hennar
ömmu löngu þegar þeir koma, því að
þar var alltaf gott að vera.
Kveðjum við þig með bæninni sem
þú kenndir okkur.
Faðir vor, þú sem ert á himnum.
Helgist þitt nafn,
til komi þitt ríki,
verði þinn vilji, svo á jörðu sem á himni.
Gef oss í dag vort daglegt brauð,
og fyrirgef oss vorar skuldir,
svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldu-
nautum.
Eigi leið þú oss í freistni, heldur frelsa oss
frá illu.
Því að þitt er ríkið,
mátturinn og dýrðin
að eilífu. Amen.
Guð blessi minningu ömmu okkar,
Sigurveigar Jónsdóttur.
Þínir.
Valur Fannar og Stefán.
Mig langar til að
minnast Ellu Stínu,
frænku minnar, og
kveðja hana með söknuði. Hún hefur
reynst mér svo vel og gefið mér
minningar sem alltaf munu fylgja
mér í lífinu. Hún gat fundið styrk
þegar vonir annarra þrutu og sló á
létta strengi við hvert tækifæri. Ég
hef tárast úr hlátri yfir fyndni henn-
ar og lúmskum skotum við vel valin
tækifæri. Ég hef líka tárast yfir þján-
ingum hennar sem hún kastaði svo
oft til hliðar. Ella Stína var mér fyr-
irmynd í gleði og sorg, sú fyrirmynd
sem ég vil vera. Ég er stolt og þakk-
lát yfir því að vera frænka hennar og
í mínum huga mun hún lifa sem
hetja.
Guðrún Anna.
Það eru nú liðnir rúmir tveir ára-
tugir síðan ég hitti þig í fyrsta sinn.
Ég sat við eldhúsborðið á Litlahjalla
og leit út um gluggann, forvitinn en
þó hálf óttasleginn. Ég hafði þegar
haft nokkur kynni af skörungsskap
kvenfólksins í fjölskyldunni og vissi
að ég gat átt von á hverju sem var.
Kápan þín flaksaðist í kuldanum
þarna um haustið og andartaki síðar
marraði í stiganum. Svo birtist þú í
dyrunum og brostir blíðlega inn í eld-
húsið. „Nærgætin kona,“ hugsaði ég,
en þú sagðir: „Ekki datt mér í hug að
hún systir mín myndi ná sér í svona
stubb.“ Systir þín leit upp frá fiski-
bollunum og mamma þín, sem hafði
blundað fram á borðið, tók við sér.
Og þá glumdi við gleðihlátur.
Elín Kristín
Þorsteinsdóttir
✝ Elín KristínÞorsteinsdóttir
fæddist í Reykjavík
25. september 1951.
Hún lést á krabba-
meinsdeild Land-
spítalans við Hring-
braut 25. mars
síðastliðinn og var
útför hennar gerð í
kyrrþey.
Ég á mér svo marg-
ar myndir um góða
tíma og gleðilegar
stundir með þér og
fjölskyldunni þinni.
Lífið var þá ekkert svo
sérlega flókið. Mig
langar að þakka fyrir
jólin í Hafnarfirði sem
voru mikilvægur hluti
af lífi mínu og enn eru
á lífi í dóttur minni.
Þessar stundir, og svo
margar aðrar, lifa með
mér í dag.
Nú gengur þú um
græna laut og gyllta strönd. Í huga
mínum ertu glöð þar sem þú lítur til
baka með stolti og virðir fyrir þér
verkin þín. Þú hefur unnið afrek sem
halda merkjum þínum á lofti og þar
lifir þú áfram. Ég kveð nú góða vin-
konu með þakklæti í sorgmæddu
hjarta en veit að þar sem þú nú ert,
er góður félagsskapur. Lífið er að-
eins eitt andartaks blik í eilífðinni.
Leiðin liggur um fagrar sveitir, haf
og háa tinda. En hvert sem ferðum
þínum er heitið máttu vita að ávallt
áttu þér stað í hjörtum sem vel kunna
að elska.
Atli.
Ég kynntist Ellu Stínu þegar hún
var rétt um tvítugt er hún varð mág-
kona eldri systur minnar. Hún hafði í
gegnum tíðina eða rúma þrjá áratugi
mikil samskipti við heimili systur
minnar og ég sömuleiðis. Ella var um
margt eftirtektarverð, áberandi
dökk yfirlitum, hafði fallegt bros,
hógværa framkomu og hlýlega rödd.
Orðheppnin var einkennandi fyrir
persónuleika hennar og viðræðugóð
var hún um menn og málefni. Skíði
og hestamennska var helsta tóm-
stundaiðja hennar og keppnisskapið
leyndi sér ekki.
Fjölskylduhátíðir s.s. jól og ára-
mót geta stundum verið einmanaleg-
ur árstími fyrir þá sem eru einhleyp-
ir og lifa ekki hefðbundnu
kjarnafjölskyldulífi. Þetta kannast
flestir við sem hafa einhvern tímann
verið í þeirri aðstöðu og þessu hafði
Ella skilning á. Hjá henni og fjöl-
skyldu hennar var mér ávallt opinn
faðmur og elskulegt viðmót. Ég er
innilega þakklát fyrir allar þær góðu
stundir sem ég hef átt með Ellu Stínu
og fjölskyldu hennar í gegnum árin.
Æðruleysi og baráttuvilji hennar í
erfiðum veikindunum síðustu 4 ár
hefur verið með eindæmum.
Ég votta Ása og börnunum, fjöl-
skyldunni og öðrum nákomnum mína
dýpstu samúð.
Marta B. Helgadóttir.
Kæra Elín mín. Fyrir nokkrum ár-
um átti ég því láni að fagna að kynn-
ast þér. Ég gleymi því aldrei hvað
mér fannst þú falleg og tignarleg
með þín brúnu augu og þitt dökka
hár. Þú varst alltaf svo flott klædd en
það var í raun ekkert hjá því hve frá-
bær manneskja þú varst og alltaf í
góðu skapi. Þú kenndir mér svo ótal-
margt, varst svo skynsöm og klár.
Þín ráð nota ég enn í dag og verður
mér oft hugsað til þín einmitt vegna
þessara frábæru ráða sem þú gafst
mér.
Eiginmanni þínum og börnum
sendi ég samúðarkveðjur, ég veit að
þeirra missir er mikill.
Erla.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari upp-
lýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar