Morgunblaðið - 06.10.2007, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. OKTÓBER 2007 39
✝ SigtryggurKristjánsson
fæddist í Naustavík
2. október 1924.
Hann lést á Sjúkra-
húsinu á Húsavík
26. september síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Kristján Björn
Sigurjónsson frá
Vargsnesi, f. 23.4.
1901, og Fanney
Friðbjarnardóttir
frá Naustavík, f.
14.8. 1901. Sig-
tryggur var elstur fimm systkina.
Hin eru Friðbjörn Sigurjón, f. 16.8.
1926, tvíburarnir Sigurbjörn Ósk-
ar, f. 10.4. 1931, d. 3.10. 1988 og
Hólmgeir, f. 10.4. 1931, d. 16.2.
1932 og Kristbjörg, f. 6.5. 1937.
Sigtryggur kvæntist 12.4. 1952
Bergljótu Sigurðardóttur, f. 13.5.
1927. Foreldrar hennar voru hjón-
in Sigurður Torfason frá Birnings-
stöðum í Laxárdal og Jóhanna
Guðrún Hálfdánardóttir, ættuð úr
Suðursveit. Sigtryggi og Bergljótu
varð fimm barna auðið, þau eru: 1)
Kristján Hólmgeir, f. 7.10. 1952,
kvæntur Snjólaugu Önnu Péturs-
dóttur frá Baldursheimi, f. 2.3.
til Húsavíkur vorið 1938 og lögð-
ust þá Náttfaravíkurnar í eyði. Ár-
ið 1946 hafði fjölskyldan byggt sér
hús að Stóragarði 5 og þar hefur
Sigtryggur átt sitt heimili síðan.
Skólaganga Sigtryggs var í far-
skóla þess tíma og var lokið þegar
hann flutti til Húsavíkur á 14. ald-
ursári. Þrátt fyrir ekki lengri
skólagöngu var fróðari maður
vandfundinn. Sjómennska var
hans ævistarf. Fyrst frá Naustavík,
síðan frá Húsavík, lengst af með
föður sínum og bræðrum. Með út-
gerðinni var farið á vertíð til Suð-
urnesja og á síld sum sumur. Árið
1950 keyptu þeir Víking, 10 smá-
lesta þilskip. Hann fórst í Nátt-
faravíkum árið 1953. Mannbjörg
varð. Árið 1954 eignuðust þeir
Njörð, 12 smálesta þilskip sem var
selt 1960. Árið eftir keyptu þeir 17
smálesta bát ásamt bróðursyni
Kristjáns, Ívari Júlíussyni, sem
hlaut nafnið Fanney. Nýjan bát
með sama nafni eignuðust þeir
1975 og stóð sú útgerð þar til Sig-
urbjörn lést. Þó svo sjómennsku
væri lokið var hugur hans bundinn
því sem að henni laut og fór hann
að vinna við beitningu og lengst af
hjá útgerð Hreiðars Jósteinssonar.
Sigtryggur var félagslyndur mað-
ur og þegar tækifæri gafst til spil-
aði hann í bridsfélagi staðarins og
síðar í félagi eldri borgara á Húsa-
vík.
Útör Sigtryggs fer fram frá
Húsavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
1958. Þau eiga fimm
dætur, Bergþóru,
Kristbjörgu Völu, Ey-
dísi, Fanney og
Sigurjónu. 2) Fanney,
f. 25.7. 1954, gift
Kára Viðari Árnasyni
frá Hallbjarnar-
stöðun, f. 25.8. 1950,
d. 22.1. 2007. Börn
þeirra eru Árni Viðar
og Sigrún Hulda. 3)
Guðrún Björg, f. 23.4.
1961, í sambúð með
Baldri Sigurgeirs-
syni, Húsavík, f. 16.5.
1961. Guðrún á soninn Tryggva
Berg. 4) Baldur, f. 1.3. 1963. 5)
Berglind, f. 15.1. 1964, í sambúð
með Sören Jónssyni frá Víðiholti,
f. 16.7. 1966. Þeirra börn Heiðar
Berg og Guðrún Helga. Fyrir átti
Bergljót son, Sigurð Rúnar, f. 2.12.
1949, sem Sigtryggur gekk í föður
stað og leit ætíð á sem sinn son.
Maki Sigurðar Rúnars er Kristín
Arinbjarnardóttir frá Vagn-
brekku, f. 20.5. 1950. Börnin eru 5,
Eyþór Örn, Arnar Már, Unnur, Ari
Rúnar og Áki Rúnar. Langafa-
börnin eru 11.
Sigtryggur flutti með foreldrum
sínum og systkinum frá Naustavík
Öllum fjöllum fegri sýn,
földuð snjónum hvíta.
Virðist byrðin þyngjast þín,
þangað skaltu líta.
Þannig orti hagyrðingurinn Krist-
ján Ólason til Kinnarfjallanna. Við
rætur þessara fjalla fæddist og ólst
upp til unglingsára tengdafaðir minn
Sigtryggur Kristjánsson, sem við
leggjum nú til hinstu hvílu í Húsavík-
urkirkjugaði gegnt Kinnarfjöllum.
Það er margs að minnast þegar lit-
ið er til baka yfir þá hartnær fjóra
áratugi sem liðnir eru frá því ég fyrst
kom inn á hans heimili.
Ferða á hans æskuslóðir, fyrst í
lokaför eldri Fanneyjarbátsins og
lagst var að við bryggju frá náttúr-
unnar hendi syðst í Naustavíkinni.
Gangandi fjöruna úr Bjargarkrók í
gegnum gat sem sprengt hafði verið í
gegnum klettasnös svo ekki þurfti að
sæta sjávarföllum til að komast þurr-
um fótum á milli. Síðast en ekki síst
þegar Naustvíkingar héldu ættar-
mót fyrir nokkrum árum og siglt var
meðfram vesturlandinu og Sigtrygg-
ur nefndi hvert örnefnið á fætur öðru
í fjallahryggnum. Miðin á helstu
fiskislóðina. Lýsti fyrir okkur bú-
skapnum og lífinu í Naustavík. Hey-
skap í fjallshíðunum, eggjatöku á
vorin og því hvert sækja þurfti kýrn-
ar til mjalta á kvöldin en þær voru þá
oft komnar inn á Kotamýrardal.
Varð þá einum að orði: Voru þetta
fjallakýr en ekki mjólkurkýr?
Sigtryggur kunni ekki einungis ör-
nefnin í Kinnarfjöllunum. Er ég kom
til baka úr ferðalögum um landið og
fór að segja ferðasöguna og lýsa því,
er fyrir augu hafði borið komu
spurningar um hvort ég hefði ekki
líka séð þetta eða hitt og hlutirnir
verið svona eða hinsegin, þótt svo
hann hefði sjálfur ekki komið á stað-
inn. Hann hafði lesið um svæðið og
hlustað á frásagnir þar um. Ef ein-
hvers staðar hefur átt við orðatiltæk-
ið að sitja kyrr á sama stað, en samt
að vera ferðast, þá var það svo sann-
arlega þar sem hann var annars veg-
ar.
Eftir að ég flutti í nágrennið urðu
morgunheimsóknir að eldhúsborðinu
í Stóragarði 5 fastur liður um helgar.
Þar voru heimsmálin rædd, skipst á
skoðunum um málefni liðandi stund-
ar og fjölskyldunnar. Sigtryggur
hafði ákveðnar skoðanir á mönnum
og málefnum en aldrei heyrði ég
hann segja hnjóðsyrði um nokkurn
mann. Heiðarleiki og nægjusemi var
honum í blóð borið. Af þessum morg-
unfundum kom maður ríkari en áður.
En nú skilja leiðir um sinn. Ég sé
eftir að hafa ekki gefið mér meiri
tíma til að nýta mér þann fróðleik
sem Sigtryggur bjó yfir.
Nokkuð er síðan vitað var hvert
stefndi. Klær krabbameinsins höfðu
hert tökin. Óskandi hefði verið að síð-
ustu skrefin hefðu verið þrauta-
minni, en Sigtryggur barmaði sér
ekki. Það var ekki hans vani að valda
fjölskyldunni áhyggjum. Var í raun
mun veikari en nokkurn uggði. Því
hefur vísa Kristján Ólafssonar um
Kinnarfjöllin verið mér ofarlega í
huga undanfarna mánuði.
Ég verð alla tíð þakklát fyrir hvað
Sigtryggur var mér og mínum, við
munum búa að því um alla framtíð.
Með virðingu og þökk kveð ég Sig-
trygg Kristjánsson, blessuð sé minn-
ing hans.
Kristín Arinbjarnardóttir.
„Það er eins um verðleikana og
fljótin. Þeim mun dýpri sem þau eru,
þeim mun hljóðar falla þau.“ (Halifax
lávarður.)
Ég sest niður á fögrum haustdegi
og skrifa nokkur orð til þín, afi minn.
Það var afmælisdagur þinn í vik-
unni en þú fórst áður en að honum
kom.
Það er ósköp gott að þú þurftir
ekki að kveljast lengur og ég veit að
síðustu vikurnar voru erfiðar, en
söknuður okkar er mikill. Það kom
flatt upp á mig í sumar þegar þú
varðst svona veikur því að ég átti
allra síst von á að þú yrðir sá sem
færir fyrstur. Þú sem varst alltaf svo
hraustur og starfsamur. Allaf varstu
eitthvað að starfa. Þér fannst best að
láta verkin tala.
Þú varst líka svo minnugur á allt
það er viðkom þínum nánustu. Til
dæmis hver það var sem þótti reykt
grásleppa góð, nú eða hákarl. Hann
lærði ég að borða hjá þér og allir
vildu fá harðfiskinn þinn. Alltaf lum-
aðir þú á einhverju góðgæti handa
gestum.
Þegar ég var lítil fékk ég stundum
að vera ein hjá ykkur ömmu. Það var
oftast á vorin og fékk ég ýmislegt að
gera með þér, oftast tengt útgerð-
inni. Fara niður í „skúr“, hnýta í
öngla fyrir línuna svo eitthvað sé
nefnt. Auðvitað var tekið í spil. Þú
kemur alltaf upp í hugann þegar sagt
er, „Ja, nú er það svart, allt orðið
hvítt“, en þetta sagðir þú svo eftir-
minnilega þegar við vorum að spila
manna í eitt skiptið af mörgum.
Þegar ég varð eldri vann ég hálfan
vetur á Húsavík og kom þá ekkert
annað til greina en að búa hjá þér og
ömmu og það var sko hugsað vel um
mig. Eftir að ég varð fullorðin og
komin með fjölskyldu urðu heim-
sóknir mínar til ykkar ekki eins tíðar
en alltaf fylgdist þú með okkur og
vissir hvað var um að vera. Ef þér
fannst vera liðið of langt á milli frétta
þá hringdir þú og leitaðir þeirra.
Til marks um hvað þú varst tillits-
samur og vildir okkur allt gott er ein
æskuminning mín mjög sterk. Það
var þannig að þegar við vorum búin
að eyða degi hjá ykkur á Húsavík þá
vissi ég alltaf hvenær komið var að
heimför; þú varst að raka þig. Það
var víst þannig að lítil telpuhnáta
hafði kvartað; „Þú stingur“ og vildi
ekki kyssa bless. Eftir það passaðir
þú alltaf að vera nýrakaður þegar að
kveðjukossinum kom.
Þú varst ekki nýrakaður þegar ég
kyssti þig síðast en, elsku afi, það var
gott að fá að faðma þig og kyssa
bless.
Friður, friður blíður,
faðmar strönd og sund.
Yfir löndin líður
ljúfrar hvíldar stund.
Allar öldur þegja
allt er kyrrt og hjótt.
Blómin höfuð hneigja
hvísla; góða nótt.
Berst á bláum straumum
boð frá himins geim,
andar yndisdraumum
yfir þreyttan heim.
(Guðm. Magn. þýddi.)
Með söknuði og þökk,
Unnur.
Sigtryggur
Kristjánsson
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
ELÍN TÓMASDÓTTIR,
Kársnesbraut 99,
Kópavogi,
lést á Landsspítalanum við Hringbraut
miðvikudaginn 3. október.
Skúli Sigurgrímsson,
Bergþór Skúlason, Ragnhildur Björg Konráðsdóttir,
Sigurgrímur Skúlason, Freydís J. Freysteinsdóttir,
Skúli Skúlason, Svandís Guðjónsdóttir,
Hildur Skúladóttir, Borgar Ólafsson,
Bryndís Skúladóttir, Haukur Þór Haraldsson
og barnabörn.
✝
Okkar ástkæri
AÐALSTEINN HELGASON,
húsgagnasmíðameistari,
sem andaðist sunnudaginn 30. september, verður
jarðsunginn frá Háteigskirkju þriðjudaginn
9. október kl. 15 00.
Signý Þ. Óskarsdóttir,
Ólafur Ísfeld Aðalsteinsson, Betty Aðalsteinsson,
Parris Aðalsteinsson,
Kristín S. Óskarsdóttir,
Aðalsteinn Óskar Helgason,
Aníta Tara Helgadóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HRÖNN A. RASMUSSEN,
hjúkrunarheimilinu Sóltúni,
áður til heimilis að
Vesturgötu 7,
Reykjavík,
andaðist fimmtudaginn 4. október.
Útförin auglýst síðar.
Óskar F. Sverrisson, Sigurveig J. Einarsdóttir,
Gunnar A. Sverrisson, Hrafnhildur Garðarsdóttir,
Garðar Sverrisson, Gerður Kristjánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengamóðir og amma,
ÓLAFÍA AUÐUNSDÓTTIR,
Ásgarði 18,
lést á líknardeild Landspítalans Landakoti
miðvikudaginn 3. október.
Jarðaförin auglýst síðar.
Ragnar Auðunn Birgisson,
María Vigdís Sverrisdóttir,
Kristján Hólmar Birgisson,
Gyða Sigurbjörg Karlsdóttir
og barnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUÐMUNDUR GÍSLASON,
fyrrum bóndi í Geirshlíð,
Dalabyggð,
Dalseli 29,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn 3. október.
Útförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju föstudaginn
12. október kl. 13:00.
Guðný Jónasdóttir,
Geir Guðmundsson, Margrét Guðmundsdóttir,
Gísli Guðmundsson, Sara Vilbergsdóttir,
Sigurdís Guðmundsdóttir, Eyjólfur Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
KRISTÍN ÁGÚSTA ÁGÚSTSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Skjóli,
áður Grandavegi 47,
Reykjavík,
sem lést fimmtudaginn 27. september, verður
jarðsungin frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
mánudaginn 8. október kl. 13.00.
Garðar Gíslason, Margrét Bjarnadóttir,
Ögmundur Magnússon, Dóra Garðarsdóttir,
Sigurður Magnússon, Hulda Friðgeirsdóttir,
Hjalti Magnússon, Jónína Þorbjörnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.