Lesbók Morgunblaðsins - 17.05.2008, Qupperneq 1

lesbók Laugardagur 17. 5. 200881. árg.
INDIANA JONES SNÝR AFTUR
AÐDÁENDUR MYNDAFLOKKSINS HAFA SETIÐ SVEITTIR VIÐ
ÁGISKANIR Í TÆPLEGA 20 ÁR EN NÚ ER KOMIÐ AÐ ÞVÍ » 6
Kyn varnarmálaráðherra Spánar vekur athygli, ólétta og aldur líka » 2
Eftir Þröst Helgason
throstur@mbl.is
Listahátíð í Reykjavík fór alveg ein-staklega vel af stað á fimmtudags-kvöld með tónleikum Amiinu í Hafn-arhúsinu. Amiina lék þar
jafnvægislistir sem tala til þessara jafnvæg-
islausu tíma af svo miklum sannfæringarkrafti
að eftir er tekið um víðan heim. Tónlist Amiinu
er eins og rennandi vatn, eins og vindurinn í
trjánum, eins og blóðið í æðunum. Það vantar
ekkert og engu er ofaukið.
Merkilegt er að hlusta á þessa tónlist í sömu
mund og hinu svokallaða Tilraunamaraþoni
myndlistarmanna er hleypt af stokkunum á
vegum Listahátíðar í Hafnarhúsinu. Þar hittast
listamenn og vísindamenn af ýmsu tagi til þess
að leita að einhverju sem virðist óskilgreint en
er ef til vill jafnvægið sem tónlist Amiinu hefur
fært okkur af svo miklu áreynsluleysi.
Tilraunamaraþonið hófst í gær með sjö tíma
langri dagskrá í Hafnarhúsinu þar sem fjöldi
myndlistarmanna og vísindamanna gerði til-
raunir og útskýrði viðfangsefni sín. Önnur slík
dagskrá verður á morgun sunnudag milli kl. 10
og 15 í Hafnarhúsinu. Eru lesendur hvattir til
þess að mæta og fylgjast með leitinni og taka
þátt í samræðunni um hana.
Af öðrum atburðum helgarinnar á Listahátíð
er ástæða til að benda á opnun sýningar á kín-
verskri samtímalist í Listasafninu á Akureyri í
dag en fjallað er um sýninguna í Lesbók í dag. Á
morgun verður svo opnuð sýning Kjarvals-
stöðum sem nefnist Draumar um ægifegurð í ís-
lenskri samtímalist en þar verða kannaðar
margs konar hugmyndir um náttúru og nátt-
úrufyrirbæri með ljósmyndum og mynd-
bandalist. Meðal sýnenda eru Hreinn Friðfinns-
son, Gjörningaklúbburinn, Ólafur Elíasson og á
sýningunni verður sett upp í fyrsta sinn eitt af
höfuðverkum Kristjáns Guðmundssonar Blá
færsla.
Einstök
byrjun
Morgunblaðið/G.Rúnar
Amiina í Hafnarhúsinu Tónlist Amiinu er
eins og rennandi vatn, eins og vindurinn í
trjánum, eins og blóðið í æðunum.
Franski rithöfundurinn Hélène Cixousheldur fyrirlestur í Vatnasafninu íStykkishólmi laugardaginn 24. maí í
tilefni af ársafmæli safnsins.
Roni Horn, sem er höfundur Vatnasafns-
ins, og Cixous hafa, að frumkvæði þeirrar
fyrrnefndu, átt í samstarfi um nokkurra ára
skeið. Umfjöllunarefni Cixous í fyrirlestr-
inum verður frumefnið, í bókmenntum, heim-
speki og list en einnig um samsvörun og sam-
vinnu þeirra stallsystra. Þar leikur vatn
lykilhlutverk og um það segir Cixous í viðtali
við Irmu Erlingsdóttur í Lesbók í dag: „Hægt
er að líta á Vatnasafnið sem vitnisburð Horn,
ekki bara um blessun vatnsins heldur einnig
þá hættu sem stafar að því og af loftslags-
breytingum. Roni hefur sérstakt næmi,
skynjun og skilning á því sem hún fjallar um.
Ógnin, sem felst í eyðileggingu náttúrunnar
er eins konar sjálfsónæmi mannsins en Roni
hefur þennan sérstaka hæfileika til þess að
taka á móti og meðtaka skilaboðin sem eru
ekkert annað en skilaboð dauðans.“
Og vatnið leiðir Cixous víða, hún fjallar
meðal annars um grát: „Gráturinn er fyr-
irbæri sem er í senn menningarlegt og nátt-
úrulegt en grátur fer í og úr tísku. Eins og
Derrida talar um í bók sinni Mémoires d’a-
veugle. Það eru til menningarhópar þar sem
karlarnir gráta og aðrir þar sem þeir gera
það ekki, þar sem tárin eru bæld og karlar
kunna ekki að gráta lengur. Til dæmis í
Frakklandi þar sem goðsögn karlmennsk-
unnar er þurr. Í eina tíð máttu menn brynna
músum en í lok átjándu aldar hættu menn að
gráta, sakir karlmennskunnar.“
Og um hættuna sem steðjar að náttúrunni
segir Cixous: „Við komum því miður alltaf að
sömu hörmungunum sem eru alls staðar þær
sömu, í öllum hagkerfum, öllum löndum og
felast í blindu arðráni á náttúrulegum auð-
lindum. Þetta er það sem ég kalla sjálfs-
ónæmi sem grefur undan manni sjálfum og
komandi kynslóðum. Menn telja sig uppskera
smá stundargróða en hrifsa framtíðina frá
komandi kynslóðum. Þarna er manninum
rétt lýst: að eyðileggja allt það besta í honum
sjálfum, í heiminum.“
Ljósmynd/Roni Horn
Cixous í Vatnasafninu