Morgunblaðið - 08.04.2008, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. APRÍL 2008 23
Eftir Baldur Arnarson
baldura@mbl.is
Forseti Íslands, ÓlafurRagnar Grímsson, settiblaðamannafundinn meðþví að bjóða Al Gore,
fyrrverandi varaforseta Bandaríkj-
anna, velkominn. Heimsóknin væri
söguleg og Ísland um margt í mið-
depli loftslagsmála vegna jöklanna,
landgræðslu og sjávarstrauma.
Gore sagði þá lengi hafa þekkst.
„Eins og sum ykkar kunna að
vita höfum við forsetinn verið nánir
vinir í langan tíma, allt aftur til
þess tíma þegar við vorum báðir
þingmenn,“ sagði Gore.
„Síðan við kynntumst höfum við
haldið sambandi og unnið saman að
nokkrum málum. Ég er mikill
aðdáandi forystu hans og Íslands í
málefnum sem varða endurnýjan-
lega orku og loftslagsvandann.
Forsetinn benti réttilega á að Ís-
land væri í miðju þeirrar umræðu
vegna jarðfræði landsins og einnig
í miðju umræðunnar um hvernig
megi leysa loftslagsvandann, með
áherslu ykkar á orkuvinnslu úr
jarðvarma, geymslu koldíoxíðs með
öruggum hætti undir sjávarbotni,
auk annarra frumkvæða sem ég
hlakka til að fræðast um. Hann hef-
ur lengi reynt að fá mig til að koma
í heimsókn og ég er ánægður með
að það skuli loks hafa tekist.“
Óþægilegt en nauðsynlegt
Gore fylgdi strangri tímaáætlun í
heimsókninni og gaf aðeins kost á
nokkrum spurningum.
Inntur eftir því hvers vegna
hann notaði orðið „óþægilegur“ í
heimildarmynd sinni og sam-
nefndri bók „Óþægilegur sannleik-
ur“ sagði Gore að segja mætti að
loftslagsvandinn væri óþægilegur
fyrir okkur öll, þar sem uppbygg-
ing síðustu alda hefði að miklu leyti
verið knúin með bruna jarðefna-
eldsneytis, allt frá upphafi iðnbylt-
ingarinnar.
Breytingar væru alltaf óþægileg-
ar, einkum fyrir helstu olíuvinnslu-
ríkin og þá aðila sem menga mest.
Margir hverjir reyndu að sporna
gegn þeim breytingum sem verður
að koma á og fæli í sér ýmis tæki-
færi sem gætu orðið öllum til hags-
bóta.
Aðspurður um hvernig hann sæi
fyrir sér þróun endurnýjanlegrar
orkuvinnslu í Bandaríkjunum á
næsta áratug í ljósi olíuverðs í dag
sagði Gore að svo kynni að fara að í
þetta sinn myndi sagan ekki end-
urtaka sig og olíuverðið ekki lækka
á nýjan leik eins og svo oft áður,
vegna þess að vöxturinn í eftir-
spurninni, meðal annars frá vax-
andi hagkerfum á borð við Kína og
Indland, væri mun hraðari en sem
næmi fundi nýrra olíulinda. Sjálfur
hefði hann lagt til að skattar yrðu
lækkaðir á einstaklinga og fyrir-
tæki en á móti aflað sömu tekna
með sköttum á losun koldíoxíðs.
Hver sem yrði næsti forseti væri
ljóst að stefna Bandaríkjanna í
þessum málum myndi breytast.
Lengi verið vinir
Morgunblaðið/Ómar
Loftslagsmál Gore benti á í léttum tóni að Ísland hefði fyrst ríkja byggt
upp ferðamennsku í kringum vinnslu og þróun óhefðbundinnar orku.
 Al Gore og forseti Íslands hafa þekkst frá því þeir voru
þingmenn  Hafa unnið að ýmsum verkefnum í sameiningu
Í HNOTSKURN
»Al Gore var varaforsetiBandaríkjanna í forsetatíð
Bills Clintons 1993-2001.
»Hann starfaði sem fréttarit-ari fyrir Bandaríkjaher í Ví-
etnamstríðinu og sinnti blaða-
mennsku þegar hann sneri aftur
heim til Bandaríkjanna.
Þennan dag, 8. apríl fyrir 50árum, kom Pólýfónkórinnfyrst fram undir þessunafni á tónleikum í Laug-
arneskirkju. Páll Ísólfsson lék und-
ir hjá kórnum í sumum verkanna
og lék einnig einleik. Tenórsöngv-
arinn Ólafur Þ. Jónsson söng hina
frægu Kirkjuaríu eftir Stradella en
Ingólfur Guðbrandsson stýrði
flutningnum. Hljómleikarnir fengu
hin lofsamlegustu ummæli gagn-
rýnenda enda þótti kveða við nýjan
tón í kórsöng, sem haft hefur var-
anleg áhrif á söngiðkun Íslendinga
til þessa dags, segir í fréttatilkynn-
ingu. Hinn nýi hljómdiskur, sem
kemur út í dag, er sýnishorn af
verkefnavali Pólýfónkórsins á fyrri
hluta starfstíma hans. Þegar fram í
sótti færðist kórinn meira í fang og
flutti þekktustu kórverk barokk-
tímans fyrir kór, einsöngvara og
hljómsveit eftir J.S. Bach, G.F.
Händel, A. Vivaldi og fleiri í góðu
samstarfi við Kammersveit Reykja-
víkur og Sinfóníuhljómsveit Ís-
lands.
Í vestrænum menningarlöndum
er frumflutningur stórverka eins
og Mattheusarpassíu og Messu í h-
moll Bachs letraður stórum stöfum
í tónlistarsögu viðkomandi þjóða en
það kom í hlut Pólýfónkórsins að
frumflytja þau andans stórvirki hér
á landi, segir í tilkynningunni.
Pólýfónfélagið réðst í útgáfu h-
moll-messu Bachs síðastliðið haust
og vakti útgáfan nokkra athygli
hér á landi og hefur hlotið ein-
staklega lofleg ummæli erlendra
sérfræðinga. Enginn íslenskur fjöl-
miðill, að undanskildu Morg-
unblaðinu, fékkst þó til að vekja at-
hygli á útkomu h-moll-messunnar,
sem þó var í sjálfu sér listviðburður
á heimsmælikvarða, segir í frétta-
tilkynningu.
Framlag Pólýfónkórsins til ís-
lenskra tónmennta verður ekki
endurtekið en til eru í hljóð-
ritasafni Ríkisútvarpsins mörg af
fegurstu tónverkum heimsins í
flutningi kórsins. Hvort hægt verð-
ur að halda útgáfu á því besta úr
því safni áfram er enn óráðið. Öll
starfsemi Pólýfónkórsins í 50 ár
hefur verið unnin endurgjaldslaust
en frekari útgáfa tónverka er
óframkvæmanleg án utanaðkom-
andi styrkja. Alþingi veitti smá-
styrk á árinu 2007 með loforði um
framhald á þessu ári. Síðar var mál-
inu vísað til menntamálaráðuneyt-
isins, sem sendi algjöra synjun.
„Þetta brýna menningarmál hefur
verið borið undir utanríkisráðu-
neytið og forsætisráðuneytið en
engin svör hafa borist,“ segir í
fréttatilkynningu.
Fimmtíu ára afmæli
Pólýfónkórsins
Nýr geisladiskur með tónlist kórsins kemur út í dag
Morgunblaðið/Ólafur K. Magnússon
Á æfingu Ingólfur Guðbrandsson æfir Polyfónkórinn árið 1975.
ar hlaup-
g logandi
tug kíló-
þar fram
eldur.
rís vegna
ánægja í
andrúms-
athygli út-
ðva sem
lhlaupinu
uður var
Að lang-
sem létu í
Kínverja
innig Tíb-
á rætur að
rakklandi.
ægju sinni
lstað Tíb-
undirtekt-
di um alla
ælaborðar.
setningar
nnar“ og
omin á ól-
g saman-
ínverskra
smenn í
Frakklandi. Var óttast að til átaka
kæmi milli þeirra og andstæðinga
Pekingstjórnarinnar. Skammt frá
áfangastað kyndilsins sló í brýnu
milli tveggja hópa sem annars veg-
ar veifuðu kínverska fánanum og
hins vegar tíbetska. Lögregla
skakkaði fljótt leikinn.
Jean-Luc Domenach, sérfræð-
ingur Ceri-stofnunarinnar í málefn-
um Kína, sagði í sjónvarpsviðtali, að
mótmælin væru vissulega áfall fyrir
málstað Kínverja. Þau myndu þó
fljótlega gleymast og þegar til
lengri tíma væri litið myndu þau
litlu ef nokkru áorka varðandi að
bæta stöðu Tíbeta.
Blessun fyrir Tíbeta
Franska íþróttahetjan Jean-
Claude Killy, sem vann þrenn gull-
verðlaun á vetrarleikunum í Gre-
noble 1968, segir í viðtali við blaðið
Le Figaro í gær, að það hafi verið
hugrökk ákvörðun Alþjóða ólymp-
íunefndarinnar (IOC) að halda Ól-
ympíuleikana í Peking og blessun
fyrir Tíbeta. Leikarnir hafi orðið til
að vekja meiri athygli á málstað
þeirra en flest annað. „Kastljósum
er beint kröftuglega að Tíbet,“ seg-
ir Killy sem átt hefur sæti í IOC frá
árinu 1995. Hann segir það sitt mat,
að sú ákvörðun að fela Kínverjum
framkvæmd leikanna hafi orðið til
þess að stigin hafi verið smáskref í
átt til aukins lýðræðis í Kína.
Bernard Laporte, íþróttaráð-
herra og fyrrverandi þjálfari
franska landsliðsins í ruðningi,
kvaðst við lok kyndilfararinnar um
París harma hversu hlaupið hefði
verið truflað. Í stað þess að mót-
mæla friðsamlega eins og gert hefði
verið til fyrirmyndar á nokkrum
stöðum hafi baráttumenn fyrir
mannréttindum gert sig seka um að
virða ekki rétt annarra.
Henri Serandour, formaður
frönsku ólympíunefndarinnar, tók í
sama streng. Taka mætti undir
málstað mótmælenda þótt þeir
hefðu gengið á rétt íþróttamanna
sem væru merkisberar friðar. Þeir
hefðu átt að láta ólympíueldinn,
tákn friðar og frelsis, óáreittan,
sagði Serandour.
Frá París var haldið með ólymp-
íueldinn áleiðis til San Francisco.
Talsmaður lögreglunnar þar sagði
við frönsku fréttastofuna AFP að
gripið hefði verið til umfangsmeiri
öryggisráðstafa en nokkru sinni
fyrr vegna kyndilhlaupsins.
n slökktur í
ötumótmæla
Reuters
rifsa ólympíukyndilinn í París í gær þegar hlaupið var með hann um borgina.