Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.03.1911, Blaðsíða 15

159
með hverju lagi« að einhverju leyti. Petta hefir sýnt sig
á þeim svæðum, þar sem menn hafa þó ætlað að vanda
ullarverkunina eptir beztu föngum.
Þó nú samlagsþvottahús sjeu nauðsynleg, er hætt við
að ervitt veiti að koma þeim á stofn. F'að mun varla
öðrum ætlandi en kaupfjelögunum, að gera fyrstu til-
raunirnar. Hugmyndin er ekki ný; hún hefir komið til
tals áður hjer nyrðra, og hafa menn, almennt, verið ó-
fúsir á að breyta til í þessa átt.
Það, sem menn einkum hafa haft á móti svona lög-
uðu samlagi hefir verið.
1. Það hefir verið talið enn meira vatidaverk að taka
d móti óþveginni ull heldur en þveginni, og gera þar
sanngjarnan verðmun. Það er einnig hætt við að ullin
skemmist við flutning og geymslu á móttökustað, ef hún
bíður lengi óþvegin, hafi hún eigi verið því betur undir
búin heima fyrir, og meðfarin í flutningi.
2. Ullareigendum þykir það koma betur við að kosta
sjálfir verkun og greining ullarinnar heima hjá sjer, held-
ur en þurfa að borga 5 — 10 aura fyrir verkun á hverju
ullarpundi, sem búast má við að verkunin kosti á þvotta-
húsinu. Auk þéss myndi þurfa að leggja talsvert auka-
gjald á ullina, fyrir lóðarnotkup, til vaxta og afborgana
af lántöku til húsa og áhalda, eptirlits og reikningsfærslu
m. fl. Menn telja hætt við að þetta vinnist eigi upp með
verðhækkun ullarinnar, fyr en þá seint og síðar meir, og
telja þetta því aukaútgjöld um óákveðinn tíma.
3. Sumstaðar hagar svo til í kauptúnum, að hentuga
þvottastöð er örðugt að fá nálægt höfninni. En að vera
í talsverðri fjarlægð við útskipunarstað bakar fyrirtækinu
óþægindi og aukakostnað.
F’rátt fyrir þetta vill Tímaritið eindregið mæla með því,
að tilraunir sje gerðar með samlagsþvottahús. F*ar sem
samvinnuhugsunin hefir fest góðar rætur og aðstaðan
er góð við útskipunarstað, ættu kaupfjelögin að taka
þetta mál til alvarlegrar íhugunar. Má þar til nefna sum