Skinfaxi - 01.08.1914, Side 1
S&\xijax\
8. BLAÐ REYKJAVÍK, ÁGÚST 1914. V. ÁR
Styrjöldin.
Nú í sumar og vetur gerist hinn ljót-
asti og sorglegasti atburður, sem núlifandi
kynslóð mun nokkurntíma sjá. Heimsstríð-
ið er byrjað. Níu þjóðir, og þar í taldar
flestar hinar voldugustu og vitrustu, æða
fram með eldi og eyðileggingu, eins og þær
Heims- vœru óðar orðnar. Engin náttúru-
stríðið. undur geta jafnast á við þetta
stríð, i hryllilegum afleiðingum. Ekkert
eldgos, jarðskjálfti eða hallæri, ekki alt
þetta sameinað, gat sært og spilt eins miklu
af mannlegri hamingju eins og mannshend-
ur þær, sem komu af stað og stýra þess-
um ófriði.
Síðasta hálfa mánuðinn, fyrrihluta ágúst-
mán., hafa stríðsheyjendur kvatt undir vopn
um 12 miljónir manna, meginþorra allra
fullorðinna karlmanna í löndum þeirraþjóða,
sem hlut eiga að máli. Og þessi mann-
vaður á að sækjast á með grimmustu
heljarvélum, uns annar flokkurinn er sigr-
aður, sundurtættur, eyðilagður, hrakinn inn
í sitt eigið land, ]>ar sem sigurvegarinn
misbýður og traðkar niður varnarlausa í-
búana, brennir vfir þeim borgir og bæi,
lætur þá finna, hvað það er að vera milli
klónna á viltu, sigrandi dýri.
I mörgum löndum, þar á meðal i Þýska-
landi, hefir þjóðhöfðinginn að nafni og í
raun og veru rétt til að hefja stríð og
semja frið. Þannig getur stundum einn
maður, og nánustu fylgifiskar hans dregið
heila þjóð inn í styrjöld, sem er bersýni-
lega glæpur og vitleysa. Engu að síður
verða hermennirnir að hlýða, þegar út-
boðsskipunin kemur frá landsstjórninni.
Forsjármenn heimilanna í herskyldulönd-
unum verða að koma tafarlaust til að
skjóta niður óþekta menn úr öðru landi,
sem þeir ekkert eiga grátt að gjalda. Þeir
sem ekki hlýða útboðinu, eða aganum, eru
skotnir undir eins. Venjulega veit almenn-
ingur í ófriðarlöndunum ekki um rnála-
vöxtu, nema að litlu leyti. La.ndsstjórn-
irnar, sem voðanum valda, reyna með vill-
andi skeytum og blaðalygum að espa lands-
lýðinn og skella skuldinni á óvinina.
Hver Nú sem stendur er ekki með
sigrnr? fullri vissu hægt að sjá, livor sigra
muni, en nmrgt bendir til, að Þjóðverjar,
upphafsmennirnir muni bíða lægri hlut.
Englendingar og Frakkar eru alvaldir á
sjónum en Þjóðverjar og Austurríki eru
innibyrgð, geta ekki fengið nein matvæli
frá útlöndum. Jafnvel þótt þeir sigruðu að
einhverju leyti á landi, gætu bandamenn
sett bæði ríkin i hungurkví. Ef til sjóor-
ustu dregur með Þjóðverjum og Englum
verður það ekki fyr en mjög sverfur að
Þjóðverjum, því þeir vilja ógjarnan missa
flota sinn, sem svo mikið hefir kostað að
byggja, og miklar vonir eru tengdar við.
En fyrir okkur Islendinga væri því betra,
sem Englendingar sigruðu fyr á sjónum.
Eftir það mundu takast upp samgöngur
hingað með eðlilegum hætti.
Meginástæða til gengisleysis Þjóðverja
er, að Italía hefir brugðist þeim. Gamalt
bandalag var með Þýskalandi, Austurríki