Skinfaxi - 01.12.1914, Blaðsíða 10

146
SKINFAXI
Jeikur um helstu tré og jurtir, innlendar
-og útlendar, sem komið getur til mála að
rækta hér í görðum, og bendingar um
hversu ala beri upp tré, færa þau til og
gróðursetja.
Þetta er, í stuttu máli sagt, efni bókar-
innar. Hún er lipurlega rituð og hver
setning ber vott um einlægan áhuga höf.
til að ryðja braut í þessu máli. Og eng-
inn vafi er á að honum mun takast mik-
ið, bæði með starfi sínu við Gróðrarstöð-
ina í Rvík. og með þessari bók.
En hér er við ramman reip að draga.
Smekkvísin er ekki sterk hlið í fari okk-
ar enn. Við og forfeður okkar höfum
lengi lifað við þau kjör, að ekki var um
annað hugsað en að hafa til hnífs og
skeiðar. Fegurðin var talin óþörf og ósam-
rýmanleg við þessa hörðu lífsbaráttu. Nú
ær þelta breytt til muna. Marga eldri og
yngri menn langar til að prýða blettinn
sem þeir búa á. En þeir vita varla hvar
é að byrja. Nú þart ekki því um að
kenna. Nú getur enginn lengur afsakað
kálgarðinn og fjóshauginn heim við bæ-
inn með því, að hann viti ekki að annar
fegri blettur eigi þar að vera: garður með
runnum og skrautblómum.
A litlu má manninn marka. Og eitt
af þeim einkennum, sem mest fegra mynd-
arheimilið er skrúðgarðurinn víð bæinn.
En alstaðar þar sem á að auka þeirri
fegurð við, munu Bjarkir Einars Helga-
sonar verða handhægur leiðarvísir.
Hayskýrslur. I—III.
Á þinginu 1913 voru stofnuð tvö ný
emhætti, við Hagstofuna svonefndu, og
fengu þau tveir ungir og duglegir hag-
fræðingar. Þeir eiga að safna í, semja,
«g gefa út almennar hagskýrslur fyrir Is-
land. Nú ej-u komin út 3 fyrstu heftin :
Vei'slunai'skýrslur, búnaðarskýrslur, og
skýrslur um aljiingiskosningar um nokkur
undanfarin ár. Þannig mun Hagstofan
.gefa út fleiri eða færri rit árlega. Geta
menn gerst áskrifendur að árgangi hverj-
um fyrir 2 kr. Hagskýrslur þessar eru
jafnnauðsynlegar öllum þeim, sem eitthvað
fást við opinber mál í landinu. eins og
áttavitinn sjómanninum. Vitanlega eru
hagskýrslur ekki léttmeltar eins og neðan-
málssögur í dagblaði. En þær eru ágæt-
iskunningi að leita til, þegar maður þarf
að kynna sér eitthvert mál, og vill fá
áreiðanlegar staðreyndir til að styðjast við.
Það er góður siður fyrir skynsama ung-
linga að byrja snemma á að lesa og meta
það sem Hagstofan gefur út.
Ásbyrgi.
Fyrir nokkrum árum var eg látinn læra
kvæði eftir Einar Benediktsson, sem heitir:
Sumarmorgun á Ásbyrgi. Það var eitt
kvæði af fáum, eftir þann höfund, sem eg
þá þóttist skilja til hlítar. En það brendi
sig í sálu rnína, og hafði mikil áhrif á
mig, því mér þótti það mjög fagurt. Það
var eins og svanasöngur um óþekta og
fjarlæga fegurð. Og eg óskaði þess af
heilum huga, að fá að líta þessa fegurð,
þótt ekki væri nema eitt andartak. Eg
reyndi að lifa mig inn í þær sýnir, sem
borið höfðu fyrir augu skáldsins, þenna
sólfagra sumarmorgun á Ásbyrgi, öðruvísi
en í draumi. En sá draumur varð að
virkileika, næstum því, áður en eg vissi af.
Eg kom þar á ylhlýjum, sólrikum hásum-
ardegi, og leit þetta stórkostlega undraverk
náttúrunnar. Eg leit þverhnípta, himin-
háa hamraveggina — í skeifutnynduðum
boga utan um byrgið. Eg leit „eyjuna“
— „hóftungumarkið“ —, sem varð eftir í
miðjunni, þegar landið seig lil beggja hlið-
anna. Eg leit laufgrænan, fagran skóginn,
og blátt haf af „Týsfjólum“ og „Blásól-
eyjum“. Eg leit silfurskæru tjörnina inst
í byrginu — og valinn flögra í ríki sínu,
hátt uppi á hamrasillunum.