Skinfaxi - 01.05.1916, Blaðsíða 3

SKINFAXI
51
útlendan móð, en nú hefi eg sannfærst
um, að það er miklu betra að hafa 2 stafi.
Með því að hafa 1 staf, sem alt af er
íhafður, t. d. við vinstri hlið, og haldið
með báðum höndum, þá gengur maður
skakkur; boginn út á vinstri hlið, og verð-
ur þreyttur í hægri hliðinni. Eg man eftir
,því heima, þegar eg gekk lengi á skíðum,
þá varð eg altaf fyrst þreyttur undir hægri
siðunni. En með því að hafa staf í báð-
um höndum, þá verður göngulagið fallegra,
maðurhallastekki
til hliðar, en lítið
eitt áfram, átakið
kemur jafnt á
báða handleggi og
.háðar hliðar, og
maður endist bet-
ur.
Ekki hafa skíði
•verið notuð til í-
þróttaiðkana fyr
■en árið 1860. Þá
var það fyrst mað-
ur á Þelamörkinni
sem byrjaði á því,
og þóttu það þá
undur mikil að sjá
hann fljúgandi í
tloftinu með skíði
bundin neðan í
fæturna.
En brátt fóru menn að taka það eftir
Ihonum, og ekki leið á löngu, að hér í
Kristianíu var stofnaður skíðaskóli og þessi
lofthlaup voru kend sem önnur íþrótt. Og
nú er varla nokkur norskur karlmaður svo,
að hann hafi ekki æft sig i loffhlaupi, og
jafuhliða þeim eru langhlaupin iðkuð af
miklu kappi, og gefin há verðlaun þeim,
sem fljótastur er.
Lofthlaupin eru þannig, að í brattri
tbrekku er bygð hengja eða stallur, sem
•er 3—4 metrar á hæð. Sjaldan fæst svo
;góður halli, að ekki þurfi að gera meira
við hana en að hlaða stallinn, því við það
að stallurinn kemur í miðri brekkunni,
verður ekki nógu bratt fyrir ofan, en þá
eru reknir staurar niður í jörðina á nokk-
uð langri leið fyrir ofan stallinn, og svo
bygð brú ofan á þá, og hækkar hún upp
brekkuna, til að gera meiri ferð fram af
hengjunni.
Efst uppi er brúin lárétt, svo að nokkr-
ir menn geta staðið þar. Þá er hún snar-
brött niður á við, siðan smáminkar brekk-
an aftur, þangað til fram á stallinn kem-
ur, þá er hún hér um bil lárétt, en fyrir
neðan stallinn er snarbrött brekka, en ekki
mjög löng.
Skíðin sem notuð eru til þessara loft-
hlaupa eru hér kölluð „hopprenneski“; á
islensku vildi eg kalla þau lofthlaupaskíði.
Þau eru 7^2—8 fet á lengd, og um 4
þuml. á breidd, úr „hikkori“. Táböndin
eru svo, að með þeim eru skiðin bundin
föst við fæturna.
Með þessi skiði fara menn svo upp á
brúna, binda þau vel föst, og renna sér
svo niður, á þann hátt, að þeir húka, bogn-
ir í knjáliðum og baki, þangað til þeir